พระกริ่ง

บทคัดย่อ

บทความเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาความหมายและประวัติความเป็นมาของพระกริ่ง 2) เพื่อศึกษาพุทธลักษณะของพระกริ่ง 3) เพื่อศึกษาอานุภาพของพระกริ่ง ผลการศึกษาพบว่า พระกริ่งหมายถึง คำที่ใช้เรียกพระเครื่องที่ทำด้วยโลหะ ภายในกลวง บรรจุก้อนโลหะซึ่งเขียนอักขระไว้ เขย่าแล้วมีเสียงดัง โดยมีจุดเริ่มต้นการสร้างพระกริ่งขึ้นที่ทิเบตเป็นแห่งแรก และได้เผยแผ่ความเชื่อเหล่านั้นเข้าสู่ประเทศจีน ตั้งแต่สมัยราชวงศ์สุย ราว พ.ศ. 1158 เข้าสู่ประเทศไทยช่วงพุทธศตวรรษที่ 18 สมัยกษัตริย์ชัยวรมันที่ 7 ซึ่งได้พบพระกริ่งที่อโรคยศาลา ซึ่งอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย พุทธลักษณะของพระกริ่งในประเทศที่นับถือพระพุทธศาสนา เช่น ทิเบต จีน กัมพูชา และไทย ได้อาศัยต้นแบบศิลปะแบบปาละของอินเดีย แต่ผู้สร้างในแต่ละประเทศได้ดัดแปลงให้แตกต่างกันไปตามศิลปกรรมในประเทศของตน  พระกริ่งนั้นเป็นพระที่หาได้ยาก เป็นที่นิยมอย่างมากในประเทศ