อภิสัมพันธสารในงานเขียนภาษาอังกฤษเชิงธุรกิจของนักศึกษาไทยที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยชิ้นนี้เป็นการวิเคราะห์สัมพันธสาร โดยมีจุดประสงค์เพื่อวิเคราะห์การใช้อภิสัมพันธสารในงานเขียนภาษาอังกฤษเชิงธุรกิจของนักศึกษาชาวไทยที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ ข้อมูลคืองานเขียนที่ได้จากการเขียนแผนธุรกิจ จำนวน 21 ชิ้น จากนักศึกษาสาขาภาษาอังกฤษธุรกิจ 35 คน ในงานเขียนประกอบไปด้วย 2,248 รายการ ที่ได้จากประโยค วลี หัวข้อ และกราฟข้อมูล ซึ่งรวมเป็นจำนวนทั้งหมด 18,975 คำ ข้อมูลทั้งหมดวิเคราะห์โดยใช้ โมเดลการวิเคราะห์อภิสัมพันธสารโดยไฮแลนด์ ซึ่งแบ่งออกเป็นสองหมวดหมู่คือ หมวดหมู่ตัวบ่งชี้ภาษาเชิงปฏิสัมพันธ์ และหมวดหมู่การใช้ภาษาเชิงปฏิสัมพันธ์ มีการนำความถี่และอัตราร้อยละมาใช้สำรวจจำนวนและแปลความหมายอภิสัมพันธสารในแต่ละหมวดหมู่ ผลการวิจัยพบว่ามีการใช้ตัวบ่งชี้ภาษาเชิงปฏิสัมพันธ์มากกว่าการใช้ภาษาเชิงปฏิสัมพันธ์ สำหรับหมวดหมู่ตัวบ่งชี้ภาษาเชิงปฏิสัมพันธ์พบ Transitions มากที่สุด ตามด้วย Code Glosses, Frame Markers, Endophoric Markers และ Evidentials ตามลำดับ สำหรับหมวดหมู่การใช้ภาษาเชิงปฏิสัมพันธ์พบ Engagement Markers มากที่สุด ตามด้วย Self-mentions, Hedges, Boosters และ Attitude Markers ตามลำดับ อย่างไรก็ตามเมื่อพิจารณาการใช้อภิสัมพันธสารกับข้อมูลทั้ง 18,975 คำ พบว่ามีการใช้อภิสัมพันธสารเป็นจำนวนน้อยมาก ซึ่งในหมวดหมู่ตัวบ่งชี้ภาษาเชิงปฏิสัมพันธ์ใช้ร้อยละ 7 ส่วนหมวดหมู่การใช้ภาษาเชิงปฏิสัมพันธ์พบการใช้เพียงร้อยละ 5 เท่านั้น ดังนั้น จากผลการศึกษาจึงสะท้อนให้เห็นว่าอภิสัมพันธสารเป็นสิ่งที่ควรได้รับความสนใจมากขึ้นในชั้นเรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศของนักศึกษาชาวไทย
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่ และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
References
Alyousef, H.F. (2015). An investigation of metadiscourse features in international postgraduate business students’texts: The use of interactive and interactional markers in tertiary multimodel finance texts. SAGE Open, 5(4), 1-10.
Crismore, A. (1983). Metadiscourse: What it is and how it is used in school and non-school social science texts. Urbana-Champaign: University of Illinois.
Crismore, A., & Farnswoth, R. (1990). Metadiscourse in popular and professional science discourse. In W. Nash (ed.), The writing scholar: Studies in academic discourse. (pp. 118-136). Newbury Park (CA): SAGE.
Crismore, A., Markkanen, R., & Steffensen, M. (1993). Metadiscourse in persuasive writing: A study of texts written by American and Finnish University students. Written Communication, 10(1), 39-71.
Chaisiri, T. (2010). Implementing a genre pedagogy to the teaching of writing in a university context in Thailand. Language Education in Asia, 1(1), 181-199.
Cheng, X., & Steffenson, M. (1996). Metadiscourse: A technique for improving student writing. Research in the Teaching of English, 30(20), 149-181.
Fujioka, M. (2001). Asian students’ English writing experience. In PAC3 at JALT 2001 Conference Proceedings International Conference Centre Kitakyushu Japan (pp. 185 -194). 22-25 November, 2001. Tokyo: The Japan Association for Language Teaching. Retrieved from https://jalt-publications.org /archive/proceedings/2001/185.pdf
Hong, H., & Cao, F. (2014). Interactional metadiscourse in young EFL learner writing. International Journal of Corpus Linguistics, 19(2), 201-224.
Hyland, K. (1998). Persuasion and context: The pragmatics of academic metadiscourse. Journal of Pragmatics, 30, 437-455.
Hyland, K. (1999). Talking to students: Metadiscourse in introductory textbooks. English for Specific Purposes, 18(1), 3-26.
Hyland, K. (2004). Disciplinary interactions: Metadiscourse in L2 post graduate writing. Journal of Second Language Writing, 13, 133-151.
Hyland, K. (2005). Metadiscourse. London: Continunum.
Hyland, K. (2017). Metadiscourse: What is it and where is it going?. Journal of Pragmatics, 113, 16-29.
Hyland, K., & Tse, P. (2004). Metadiscourse in academic writing: A reappraisal. Applied Linguistics, 25(2), 156-177.
Intaraprawat, P., & Steffensen, M. (1995). The use of metadiscourse in good and poor ESL essays. Journal of Second Language Writing, 6(2), 183-206.
Khruawan, M., Khaourai, P., Sangthakeong, A., & Chanpermpoonpaul, S. (2021). English business email writing problems of 4th year logistics and supply chain management students of the Faculty of Business Adminstration at Huachiew Chalermprakiet University. Liberal Arts Review, 16(1), 59-69.
Pongsukvajchakul, P. (2021). Language learning strategies used in English writing by Thai undergraduate students. International Journal of Education, 9(2), 54-59.
Simin, S., & Tavangar, M. (2009). Metadiscourse knowledge and use in Iranian EFL writing. Asian EFL Journal, 11(1), 230-255.
Taghizadeh, M., & Tajabadi, F. (2013). Metadiscourse in essay writing: An EFL case. International Research Journal of Applied and Basic Science, 4(7), 1658-1662.
Tajeddin, Z., & Alemi, M. (2012). L2 learners’ use of metadiscourse markers in online discussion forums. Issue in Language Teaching, 1(1), 93-122.
Thompson, G. (2001). Interaction in academic writing: Learning to argue with the reader. Applied Linguistics, 22(1), 58-78.
Vande Kopple, W. (1985). Some explanatory discourse on metadiscourse. Collage Composition and Communication, 36, 82-93.
Williams, J. (1981). Style: Ten lessons in clarify and grace. Boston: Scott Foresman.
Wongwichai, K., & Tachom, K. (2020). Students’ English business writing skills development through intercultural emails. Journal of SaengKhomKham Buddhist Studies, 6(2), 193-208.