โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุพฤติกรรมความไม่ทนและความละอายต่อการกระทำการทุจริตของนักศึกษาวิทยาลัยเซนต์หลุยส์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุพฤติกรรมความไม่ทนและ ความละอายต่อการกระทำการทุจริตของนักศึกษาวิทยาลัยเซนต์หลุยส์ และตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลที่พัฒนาขึ้นกับข้อมูลเชิงประจักษ์ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรีของวิทยาลัยเซนต์หลุยส์ ปีการศึกษา 2560 จำนวน 387 คนเครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูลใช้แบบสอบถามความคิดเห็นแบบของ ลิเคิร์ทสำหรับ วัด 5 ตัวแปร ได้แก่ เจตคติต่อพฤติกรรม การคล้อยตามกลุ่มอ้างอิงในการทำพฤติกรรม การรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรม ความตั้งใจกระทำพฤติกรรม และพฤติกรรมความไม่ทนและความละอายต่อการกระทำทุจริต เก็บรวบรวมข้อมูลช่วงเดือนพฤษภาคม – มิถุนายน 2561 วิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างด้วยโปรแกรม AMOS ผลการวิจัยปรากฏว่า โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุพฤติกรรมความไม่ทนและความละอายต่อการกระทำการทุจริต ของนักศึกษาวิทยาลัยเซนต์หลุยส์ ประกอบด้วย ความตั้งใจกระทำพฤติกรรมมีอิทธิพลทางตรงต่อพฤติกรรมความไม่ทนและความละอายต่อการกระทำการทุจริต ในขณะที่ เจตคติต่อพฤติกรรม การคล้อยตามกลุ่มอ้างอิงในการทำพฤติกรรม และการรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมเป็นปัจจัยเสริมส่งผ่านความตั้งใจกระทำพฤติกรรม โมเดลที่พัฒนาขึ้น มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ค่าไค-สแควร์ เท่ากับ 3.578 ค่า df เท่ากับ 2 ค่าไค-สแควร์สัมพัทธ์ เท่ากับ 1.789 ดัชนี GFI เท่ากับ .996 ดัชนี AGFI เท่ากับ .972 ค่า RMR เท่ากับ .005 ค่า RMSEA เท่ากับ .045
Article Details
- บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ วิทยาลัยแสงธรรม ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของวิทยาลัยแสงธรรม ห้ามนำข้อความทั้งหมดไปตีพิมพ์ซ้ำ ยกเว้นได้รับอนุญาตจากวิทยาลัยแสงธรรม
- เนื้อหาและข้อคิดเห็นใดๆ ที่ตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ วิทยาลัยแสงธรรม ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
พูลพงศ์ สุขสว่าง. (2557). หลักการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, 6(2), 136–145.
พวงเพชร ศิริโอด. (2558). ปัจจัยด้านความตั้งใจซื้อที่มีผลต่อพฤติกรรมการซื้อสินค้ามือสองของผู้บริโภคในตลาดนัด. ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.
พริม สุกแสงฉาย. (2560). การโกงข้อสอบ : เมื่อค่านิยมสำคัญกว่าความถูกต้อง. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก : http://www.anticorruption.in.th/2016/th/detail/632/4/. สืบค้นเมื่อ 30 เมษายน 2561.
พัชรี ดวงจันทร์. (2550). ปัจจัยเชิงสาเหตุของพฤติกรรมการป้องกันโรคอ้วน และดัชนีมวลภายในเด็กนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสาธิต กรุงเทพมหานคร. วิทยาศาสตรดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พิชญ์ณิฐา พรรณศิลป์, ภักดี โพธิ์สิงห์ และสัญญา เคณาภูมิ. (2559). การคอรัปชั่นในระบบราชการไทย: แนวทางการป้องกันและแก้ไข. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 4(2), 326–340.
วิชา อมระดิษฐ. (2560). สาเหตุของปัญหาคอร์รัปชั่นและแนวทางการแก้ปัญหาในหน่วยงานภาครัฐ. เอกสารการวิจัยส่วนบุคคล. วิทยาลัยการทัพบก.
วิวัฒน์ จันทร์กิ่งทอง. (2557). ทฤษฎีพฤติกรรมตามแผนกับความภักดีของนักท่องเที่ยว. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร ฉบับภาษาไทย, 34(2), 131-146.
เสน่ห์ พลีจันทร์, พูลพงศ์ สุขสว่าง และสุพิมพ์ ศรีพันธ์วรสกุล. (2555). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของพฤติกรรมการป้องกันโรคอุจาระร่วงรุนแรงจากเชื้ออีโคไล โดยมีการรับรู้ความสามารถในการควบคุมตนเองเป็นตัวแปรกำกับ. วิทยาการวิจัยและวิทยาการปัญญา, 10(2), 35-44.
อัชฌา ชื่นบุญ, ชุติมา แสงดารารัตน์ และชญารัตน์ บุญพุฒิกร.(2561). การเปรียบเทียบพฤติกรรมความไม่ทนและความละอายต่อการกระทำการทุจริตของนักศึกษาวิทยาลัยเซนต์หลุยกับนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ. วารสารสุขภาพกับการจัดการสุขภาพ, 4(1-2), 76–85.
Bentler, P. M., & Chou, C. P. (1987). Practical issues in structural modeling. Sociological Methods & Research, 16(1), 78-117.
