ชีวิตความเป็นอยู่และการสร้างสุขภาวะทางกายที่ดีของทหารกองประจำการ กองพันทหารราบ โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า
คำสำคัญ:
สุขภาวะทางกายที่ดี , ทหารกองประจำการ , กองพันทหารราบ , โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้าบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยและเงื่อนไขที่ส่งเสริมสุขภาวะทางกายของทหาร กองประจำการ กองพันทหารราบ โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า โดยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกด้วยแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง จากผู้ให้ข้อมูลหลัก จำนวน 14 คน ได้แก่ ผู้บังคับบัญชา 2 คน ครูฝึก 2 คน และทหารกองประจำการ 10 คน ข้อมูลที่ได้ถูกวิเคราะห์ด้วยวิธีปรากฏการณ์วิทยาแบบตีความ ผลการวิจัยพบว่า มีปัจจัยสำคัญ 5 ประการที่ส่งเสริมสุขภาวะทางกาย ได้แก่ (1) การฝึกที่ได้มาตรฐาน ช่วยเสริมสร้างความแข็งแรงของร่างกายและระเบียบวินัย (2) การรับประทานอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการครบถ้วน (3) การพักผ่อนอย่างเพียงพอภายใต้สภาพแวดล้อมที่เหมาะสม (4) การรักษาความสะอาดส่วนตัวและพื้นที่ส่วนรวม เพื่อลดความเสี่ยงจากเชื้อโรค และ (5) การมีกิจกรรมสันทนาการที่ช่วยผ่อนคลายความเครียดและเสริมสร้างขวัญกำลังใจ นอกจากนี้ พบว่าเงื่อนไขที่เอื้ออำนวย ได้แก่ นโยบาย ระเบียบ คำสั่ง และแนวปฏิบัติของหน่วยฝึก โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า และกองทัพบก ความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์การกีฬาและสุขภาพในการคัดกรองสุขภาวะ ตลอดจนเทคโนโลยีการสื่อสารทางไกลที่ช่วยลดความเครียดจากการอยู่ห่างไกลครอบครัว ทั้งนี้หน่วยฝึกควรจัดให้มีสถานที่ออกกำลังกาย จุดบริการสำหรับการทำความสะอาดมือและเท้า การพักผ่อนช่วงสั้นในยามบ่าย การจัดอาหารเสริมที่ถูกสุขลักษณะในช่วงเวลากลางคืน ตลอดจนกำหนดวันพักจากภารกิจประจำสัปดาห์อย่างน้อยหนึ่งวัน เพื่อเปิดโอกาสให้ร่างกายได้ฟื้นตัวจากการฝึก ซึ่งมาตรการดังกล่าวย่อมส่งผลเชิงบวกต่อสุขภาวะทางกายของทหารกองประจำการ
เอกสารอ้างอิง
ปกาสิต เพลินจิตต. (2560). คุณภาพชีวิตของกำลังพลทหารกองประจำการ กองพันทหารช่างสนามที่ 201 จังหวัดนครราชสีมา [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด.
ประเวศ วะสี. (2550). สุขภาวะองค์รวม: วิถีแห่งการเปลี่ยนแปลง. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.
ปัญญา พรหมมา. (2559). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตของทหารกองประจำการในเขตพื้นที่มณฑลทหารบกที่ 35 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.
พระราชบัญญัติการรับราชการทหาร พ.ศ. 2497 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 7) พ.ศ. 2561. (2561, 16 มีนาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 135 ตอนที่ 26 ก. หน้า 1-14.
พระราชบัญญัติสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. 2550. (2550, 22 กุมภาพันธ์). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 124 ตอนที่ 39 ก. หน้า 1-30.
วรัมพร ยั่งยืน และ ปัญจภรณ์ วาลีประโคน. (2563). ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับภาวะซึมเศร้าในทหารกองประจำการใหม่. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย, 65(2), 105–116.
วิจักษณ์ ใหญ่เลิศ. (2564). รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตของทหารกองประจำการ กองพันทหารราบที่ 1 กรมทหารราบที่ 16 จังหวัดร้อยเอ็ด [สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
สฤษดิ์ แผนสนิท และ สมิหรา จิตตลดากร. (2563). การพัฒนาพลทหารกองประจำการของกองทัพเพื่อความมั่นคงของชาติ. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(10), 301–314.
Adams, T., Bezner, J., & Steinhardt, M. (1997). The conceptualization and measurement of perceived wellness: Integrating balance across and within dimensions. American Journal of Health Promotion, 11(3), 208–218.
Akila, J., Dada, K. S. J., & Omeiza, S. U. (2022). The role of physical fitness training programs in improving armed personnel’s tactical and combat readiness to secure land and borders. Journal of Advances in Military Studies, 5(2), 173–190.
Charmaz, K. (2014). Constructing grounded theory: Introduction qualitative methods series (2nd ed.). SAGE Publications.
Diener, E. (2000). Subjective well-being: The science of happiness and a proposal for a national index. American Psychologist, 55(1), 34–43.
Diener, E., Lucas, R. E., & Oishi, S. (2002). Subjective well-being: The science of happiness and life satisfaction. In C. R. Snyder & S. J. Lopez (Eds.), Handbook of positive psychology (pp. 63–73). Oxford University Press.
Diener, E., Suh, E. M., Lucas, R. E., & Smith, H. L. (1999). Subjective well-being: Three decades of progress. Psychological Bulletin, 125(2), 276–302.
Gottschall, S., & Guérin, E. (2021). Organizational and non-organizational risk and resilience factors associated with mental health and well-being in the Royal Canadian Navy. Current Psychology: A Journal for Diverse Perspectives on Diverse Psychological Issues, 42, 6179-6193. https://doi.org/10.1007/s12144-021-01508-x
Harms, P., Krasikova, D., Vanhove, A., Herian, M., & Lester, P. (2013). Stress and emotional well-being in military organizations. Research in Occupational Stress and Well Being, 11, 103–132. https://doi.org/10.1108/S1479-3555(2013)0000011008
Rasteiro, D., Marques, M. C., & Clemente, F. M. (2023). Effects of physical training programs on fitness performance in tactical populations: A systematic review. Journal of Sports Science, 41(2), 123- 135.
Seleskovitch, D. (1994). Interpreting for international conferences: Problems of language and communication (2nd rev. ed.; S. Dailey & E. N. McMillan, Trans.). Pen and Booth.
Tajabadi, A., Nematshahi, M., Parsaeimehr, Z., Roshanzadeh, M., Jamalinik, M., & Hasheminik, M. (2021). Mental health status and its influencing factors in Iranian soldiers: Systematic review. Journal of Military Medicine. https://doi.org/10.30491/JMM.22.9.3
United Nations. (2015). Transforming our world: The 2030 agenda for sustainable development. https://sdgs.un.org/2030agenda
Vasek, T., Zdara, J., Suchanek, Z., Lasak, P., & Fajfrova, J. (2019). The impact of catering on the health and life satisfaction of coalition soldiers during their deployment on a military operation. Military Medical Science Letters, 88(4), 188–194. https://doi.org/10.31482/mmsl.2019.021
Wang, X., Bai, X., Liu, X., Mei, Z., Zhang, J., & Ma, Y. (2023). Current situation and management strategy of soldier stress. In Encyclopedia of Stress Management and Well-Being in Soldier Populations. https://doi.org/10.1007/978-981-99-4882-6_13
World Health Organization [WHO]. (1998). Adelaide Recommendation on Healthy Public Policy. WHO.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
หมวดหมู่
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลที่ตีพิมพ์ในวารสารนี้ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบในทุกกรณี
บทความและข้อมูลที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารนี้ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารผู้ใดต้องการตีพิมพ์ซ้ำต้องได้รับอนุญาตจากบรรณาธิการวารสารก่อนเท่านั้น และบทความที่ได้รับการตอบรับเพื่อตีพิมพ์ในวารสารนี้จะต้องไม่ปรากฎในสิ่งพิมพ์อื่นใดมาก่อนที่จะปรากฎในวารสารนี้ กองบรรณาธิการจะส่งวารสารที่มีบทความของผู้เขียนตีพิมพ์ให้แก่ผู้เขียนจำนวน 1 ฉบับ
