การศึกษาแนวทางส่งเสริมการฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา (Internship) ของนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
คำสำคัญ:
สภาพการฝึกปฏิบัติการสอน, ปัญหาในการฝึกปฏิบัติการสอน, แนวทางการส่งแสริมการฝึกปฏิบัติการสอนบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาและเปรียบเทียบสภาพการฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา (Internship) นักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม จำแนกตามขนาดโรงเรียน ประเภทโรงเรียน วุฒิการศึกษาของครูพี่เลี้ยง และ 2) ศึกษาปัญหาและแนวทางส่งเสริมการฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา (Internship) นักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วย 1) นักศึกษาชั้นปีที่ 5 คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม จำนวน
301 คน ที่กำลังฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูในชุดวิชา “การปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา (Internship)” ปีการศึกษา 2559 คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม 2) ผู้อำนวยการโรงเรียน หรือรองผู้อำนวยการฝ่ายวิชาการ และครูพี่เลี้ยงที่มาจากโรงเรียนเครือข่ายฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม จังหวัดสุโขทัย และจังหวัดพิษณุโลก โรงเรียนละ 1 คน เครื่องมือการวิจัยคือแบบสอบถามจำนวน 2 ฉบับ คือ 1) แบบสอบถามสภาพการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู ในชุดวิชา “การปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา (Internship)” สำหรับนักศึกษาคณะครุศาสตร์ ข้อคำถามมีความตรงอยู่ระหว่าง 0.60 ถึง 1.00 และมีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.97 2) แบบสอบถามสภาพปัญหาและแนวทางส่งเสริมเกี่ยวกับการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู ในชุดวิชา “การปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา (Internship)” สำหรับผู้อำนวยการโรงเรียน หรือรองผู้อำนวยการฝ่ายวิชาการโรงเรียนเครือข่ายฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู ข้อคำถามมีความตรงอยู่ระหว่าง 0.60 ถึง 1.00 และมีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.92 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติการทดสอบค่าที (t-test) และสถิติทดสอบค่าเอฟ (F-test) ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพการฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา (Internship) นักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม ในภาพรวมทุกด้านนักศึกษามีการปฏิบัติอยู่ในระดับมาก และเมื่อจำแนกตามขนาดโรงเรียน ประเภทโรงเรียน วุฒิการศึกษาของครูพี่เลี้ยงมีสภาพการฝึกปฏิบัติการสอนไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 2) นักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม มีปัญหาการฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา (Internship) ในภาพรวมมีปัญหาอยู่ในระดับปานกลาง โดยเฉพาะด้านการวิเคราะห์ผลการจัดการเรียนรู้เพื่อการพัฒนาซึ่งแนวทางการส่งแสริมส่วนใหญ่สอดคล้องกับวัตถุประสงค์ของการฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาซึ่งเกี่ยวข้องกับการพัฒนาด้านความรู้สูงสุด รองลงมาคือ เทคนิควิธีการ และคุณลักษณะ ตามลำดับ โดยมีรูปแบบแนวทางในการส่งเสริม 4 รูปแบบ คือ 1) ฝึกอบรม 2) จัดหาแหล่งเรียนรู้ 3) ส่งเสริมให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และ 4) นิเทศ กำกับติดตามอย่างใกล้ชิด
เอกสารอ้างอิง
กฤษณี คงสวัสดิ์. (2551). ปัจจัยที่มีผลต่อการจัดฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี. สุราษฎร์ธานี: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
ไชยยศ ไพวิทยศิริธรรม และยุวรี ผลพันธิน. (2559). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะด้านการวิจัยสำหรับนักศึกษาครู: การประเมินความต้องการจำเป็นแบบสมบูรณ์. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, 9(2), 230-246.
ฝ่ายฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู คณะครุศาสตร์. (2558). คู่มือการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู ชุดวิชา “การฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา (Internship)”. พิษณุโลก: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
วชิรา เครือคำอ้าย. (2553). การพัฒนารูปแบบการนิเทศนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูเพื่อพัฒนาสมรรถภาพ การจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการคิดของนักเรียนประถมศึกษา. Veridian E – Journal มหาวิทยาลัยศิลปกร. 3(1), 139-158.
สวนีย์ เสริมสุข และสุขแก้ว คำสอน. (2560). การศึกษาความต้องการจำเป็นในการนิเทศตามการรับรู้ของนักศึกษา ชุดวิชาการปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา 2 (Internship II) คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. Veridian E – Journal มหาวิทยาลัยศิลปากร. 10(3), 1328-1349.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2547). คู่มือการดำเนินงานตามโครงการผลิตครูการศึกษาขั้นพื้นฐานระดับปริญญาตรี (หลักสูตร 5 ปี). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา.
หทัยทิพย์ สีส่วน และอวยพร เรืองตระกูล. (2557). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างคุณภาพของกระบวนการฝึกประสบการณ์วิชาชีพกับความยึดมั่นผูกพันในการทำงานของนิสิตครูโดยมีความเชื่อในความสามารถของตนเป็นตัวแปรส่งผ่าน. วารสารวิธีวิทยาการวิจัย, 9(2), 335-349.
อรรณพ แสงแจ่ม. (2548). ปัญหาการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูภายหลังการปฏิรูปการศึกษาตามพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 ของนิสิตฝึกสอน มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
เอกภูมิ จันทรขันตี, ชาตรี ฝ่ายคำตา และวรรณทิพา รอดแรงค้า. (2555). การศึกษาสภาพการจัดประสบการณ์วิชาชีพครู หลักสูตรการผลิตครู 5 ปี: รายวิชาการสังเกตและฝึกปฏิบัติงานครู. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 31(2), 150-165.
Brimfield, R., & Leonard, R. (1983). The student teaching experience: A time to consolidate one’s perceptions. College Student Journal, 17, 401–406.
Guyton, E., & McIntyre, D. J. (1990). Student teaching and school experiences. In W. R. Houston (Ed.), Handbook of research on teacher education. New York: Macmillan.
He, Y. (2010). Strength-based mentoring in pre-service teacher education: A literature review. Mentoring & Tutoring: Partnership in Learning, 17(3), 263–275.
Lampadan, N. (2014). Understanding the Causes of Anxiety and Coping Strategies of Studentteachers during Their Internship: A Phenomenological Study, 10(2), 34. Retrieved from http://www.academia.edu/11333929/Understanding the Causes of Anxiety and Coping Strategies of Student teachers during Their Internship A Phenomenological Study.
Ozek, Y. (2009). Overseas teaching experience: student teachers’ perspectives of teaching practicum. Procedia Social and Behavioral Sciences, 1, 2541–2545.
Schwille, S. (2008). The professional practice of mentoring. American Journal of Education, 115, 139–167.
Taro, Y. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
