การพัฒนาทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจของนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา พิษณุโลก โดยใช้หนังสือนิทาน เรื่อง การทำนาโยน

ผู้แต่ง

  • กรรณิการ์ ประทุมโทน สาขาวิชาภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารสากล คณะบริหารธุรกิจและศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา พิษณุโลก
  • ศิริภรณ์ บุญประกอบ สาขาวิชาภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารสากล คณะบริหารธุรกิจและศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา พิษณุโลก

คำสำคัญ:

การพัฒนาทักษะการอ่านเพื่อความเข้าใจ, หนังสือนิทาน, การทำนาโยน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการพัฒนาทักษะการอ่านเพื่อความเข้าใจโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจของนักศึกษาโดยใช้หนังสือนิทานเรื่องการทำนาโยน 2) ศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการเรียนการสอนโดยใช้หนังสือนิทานเรื่องการทำนาโยนในการฝึกทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจและความพึงพอใจต่อหนังสือนิทานเรื่องการทำนาโยน ประชากรที่ศึกษาได้แก่นักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา พิษณุโลก จำนวน 92 คน ที่ลงทะเบียนเรียนในรายวิชาภาษาอังกฤษเชิงวิชาการ ประจำภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา2562 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแผนการเรียนการสอนเพื่อฝึกทักษะการอ่านเพื่อความเข้าใจ หนังสือนิทานภาษาอังกฤษเรื่องการทำนาโยน แบบทดสอบวัดความเข้าใจในการอ่านหนังสือนิทานเรื่องการทำนาโยนและแบบสอบถามความพึงพอใจต่อการเรียนการสอนด้านการอ่านภาษาอังกฤษโดยใช้หนังสือนิทานและความพึงพอใจต่อหนังสือนิทานเรื่องการทำนาโยน โดยสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ค่าเฉลี่ย (Mean) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation: S.D.) และค่า T-test ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจของนักศึกษาหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.01  2) ความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการเรียนการสอนด้านการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจ โดยใช้หนังสือนิทานเรื่องการทำนาโยน อยู่ในระดับพึงพอใจมาก โดยมีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 4.36 ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.56 และความพึงพอใจของนักศึกษาต่อหนังสือนิทานเรื่องการทำนาโยนอยู่ในระดับพึงพอใจมาก โดยมีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 4.37 ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.61

เอกสารอ้างอิง

ชวลิต ชูกำแพง. (2550). การประเมินการเรียนรู้. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2553). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

เบญชญา นาครัตน์. (2560). การพัฒนาแบบฝึกทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจ โดยใช้นิทาน พื้นบ้านไทย วิชาภาษาอังกฤษ (อ21102) ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 (รายงานผลการวิจัย). นครสวรรค์: โรงเรียนจันเสนเอ็งสุวรรณอนุสรณ์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 42.

สมนึก ภัททิยธนี. (2548). พื้นฐานการวิจัยการศึกษา. มหาสารคาม: ภาควิชาการวิจัยและพัฒนาการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

Al-Mansour, N. S., & Al-Shorman, Ra’ed A. (2011). The effect of teacher’s storytelling aloud on the reading comprehension of Saudi elementary stage students. Journal of King Saud University – Languages and Translation 23(2), 69–76.

Harwell, J. M. (2001). Complete with Learning Disabilities Hanbook (2nd ed.). U.S.A.: The United States of America.

Mart, C. T. ( 2012). Encouraging Young Learners to Learn English through Stories. English Language Teaching, 5(5), 101-106.

Ratminingsih, N. M., & Budasi, I. G. (2018). Local culture-based picture storybooks for teaching English for young learners. ใน SHS Web of Conferences, 42, 00016 (p. 1-6). Indonesia: Universitas Pendidikan Ganesha.

Schneider, E. W. (2007). Postcolonial English: Varieties around the world. Cambridge, U.K.: Cambridge University Press.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

07-04-2020

รูปแบบการอ้างอิง

ประทุมโทน ก. . ., & บุญประกอบ ศ. . (2020). การพัฒนาทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจของนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา พิษณุโลก โดยใช้หนังสือนิทาน เรื่อง การทำนาโยน . วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 14(2), 371–382. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/GraduatePSRU/article/view/234298

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย