The Curriculum Evaluation of General Education (Revised 2015) Mahasarakham University
DOI:
https://doi.org/10.14456/psruhss.2021.26Keywords:
Curriculum evaluation, General education, Mahasarakham UniversityAbstract
The research aimed to evaluate the curriculum of General Education (Revised 2015) Mahasarakham University focusing on context input process and product. The samples were general education program lecturers,who responsible for the program and undergraduate student. they were selected by the simples random sampling method. The instrument was a questionnaire, and an interview form. The statistics used were percentage, mean, standard deviation and content analysis. Results of the research are as follows:
1) the results of the context evaluation of general education as a whole and an item apart found that the curriculum was appropriate at the high level. 2) the results of the input as a whole found that the of general education curriculum appropriate was at the high level. 3) the results of the process as a whole and individual item found that the of general education curriculum was appropriate at the high level. And 4) the results of the product aspect as the lecturers responsible for the program toward the required Thai Qualifications Framework for Higher Education (TQF) undergraduate student was at a high level.
References
กองแผนงาน มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. (2560). ความพึงพอใจของผู้ใช้บัณฑิตที่มีต่อคุณภาพของบัณฑิตระดับปริญญาตรี โท และเอกตามกรอบกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ รุ่นปีการศึกษา 2559-2560 มหาวิทยาลัยมหาสารคาม (รายงานผลการวิจัย). มหาสารคาม: กองแผนงาน มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
_______. (2561). ความพึงพอใจของนิสิตที่มีต่อมหาวิทยาลัยมหาสารคาม ปีการศึกษา 2559 (รายงานผลการวิจัย). มหาสารคาม: กองแผนงาน มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
กันต์ฤทัย คลังพหล, ศศิธร จันทมฤก, และวัสส์พร จิโรจพันธุ์. (2561). การประเมินผลหลักสูตรการศึกษาทั่วไป มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์จังหวัดปทุมธานี. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 8(3), 87-100.
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2556). การพัฒนาหลักสูตรทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: วีพริ้นท์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง กรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2552. (2552, 31 สิงหาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 126 ตอนพิเศษ 125 ง. หน้า 17-19.
ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง เกณฑ์มาตรฐานหลักสูตรระดับปริญญาตรี พ.ศ. 2558. (13 พฤศจิกายน 2558). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 132 ตอนพิเศษ 295 ง. หน้า 2-11.
ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง แนวทางการบริหารเกณฑ์มาตรฐานหลักสูตรระดับอุดมศึกษา พ.ศ. 2558. (2558, 13 พฤศจิกายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 132 ตอนพิเศษ 295 ง. หน้า 12-24.
ปองทิพย์ เทพอารีย์. (2561). การประเมินหลักสูตรหมวดวิชาศึกษาทั่วไป มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. Veridian E-Journal ฉบับภาษาไทยสาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ, 11(1), 1868-1882.
พัชรา บุญมานำ, และสมควร ทรัพย์บำรุง. (2554). การประเมินหลักสูตรวิชาศึกษาทั่วไป มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ศูนย์รังสิต.
รัตนะ บัวสนธ์. (2556). รูปแบบการประเมิน CIPP และ CIPPIEST มโนทัศน์ที่คลาดเคลื่อนและถูกต้องในการใช้ CIPP and CIPPIEST Evalvation Models: Mistaken and Precise Concepts of Applications. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 5(2), 7-24.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2554). การพัฒนาหลักสูตรระดับอุดมศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: อาร์ แอนด์ ปริ้นท์.
วิไลวรรณ วิภาจักษณกุล. (2551). การประเมินหลักสูตรวิชาศึกษาทั่วไปของมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์ พ.ศ. 2551 (รายงานผลการวิจัย). เพชรบูรณ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์.
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2552). ทฤษฎีการทดสอบแบบดั้งเดิม (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมบูรณ์ ตันยะ. (2541). การประเมินทางการศึกษา. นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
สำนักศึกษาทั่วไป. (2558). หลักสูตรหมวดศึกษาทั่วไป ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2558. มหาสารคาม: สำนักศึกษาทั่วไป มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
_______. (2562). พันธกิจสำนักศึกษาทั่วไป. มหาสารคาม: สำนักศึกษาทั่วไป มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สุกัญญา เสมอเชื้อ. (2558). การศึกษาปัญหาและแนวทางในการจัดการเรียนการสอนหมวดศึกษาทั่วไป มหาวิทยาลัยพะเยา (การศึกษาค้นคว้าด้วยตนเองปริญญามหาบัณฑิต). พะเยา: มหาวิทยาลัยพะเยา.
สุวรรณี สิมะกรพินธ์, กิตติ กอบัวแก้ว, รสริน ดิษฐบรรจง, ธัชกร วงษ์คำชัย, วินัยธร วิชัยดิษฐ์, เสาวนีย์ ปรัชญาเกรียงไกร, กมลศักดิ์ วงศ์ศรีแก้ว, รัชนีย์ กลิ่นดีปลี, และธีรพล ถนอมชาติ. (2559). การประเมินหลักสูตรหมวดศึกษาทั่วไป มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.
อพันตรี พูลพุทธา, สุรวาท ทองบุ, และกนกอร คำผุย. (2559). การประเมินหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิตสาขาวิทยาศาสตร์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม พ.ศ. 2548 ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2549. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 13(1), 195-205.
อุทัย ดุลยเกษม. (2558). การจัดการศึกษารายวิชาศึกษาทั่วไป. วารสารนวัตกรรมการเรียนรู้, 1(1), 43-52.
Mary, J. A. (2006). Assessing General Education Programs. Bolton: Anker.
Piaget, J. (1969). The Mechanisms of Perception. New York: Basic Book.
Stufflebeam, D. L. (1971). Educational Evaluation & Decision Making. Itasca Illinois: Peacock.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
