Development of a Communicative Speaking Instructional Model in Conjunction with Social Media to Enhance the English-Speaking Ability for Undergraduate Students
Keywords:
Task-based teaching, Communicative English-Speaking skill, Social mediaAbstract
The purposes of this research were 1) to identify the English-speaking needs of hotel front desk staff members, 2) to develop a task-based teaching model that can work in conjunction with social media for the purpose of developing students’ English-speaking skills, 3) to study the development of students’ English-speaking skills by using a task-based teaching model, and 4) to study the students’ satisfaction with a task-based English communication teaching model that emphasizes using social media. The results of the research revealed that the English-specific topics needed for hotel communication for front-end hotel employees, the most common situations they will encounter are: 1) Answering/handling phone calls,
2) Welcoming guests and checking in at the hotel, 3) Asking for and giving directions, 4) Hotel facilities and room amenities, 5) Dealing with guests’ complaints, and 6) Checking out and paying a bill at the hotel. Regarding the results of the research, more than 70% of the students showed improvement after following the LOVE model. After undergoing instruction following the LOVE model, 74.21% of students showed a high-level of improvement. Finally, the satisfaction survey revealed that the LOVE model was viewed favorably by the students.
References
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2554). แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ พ.ศ. 2555-2559. กรุงเทพฯ: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2547). ปฏิรูปการศึกษายุคใหม่. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
กฤษณา สิกขมาน. (2555). รายงานการวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนการสอน การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชาการสื่อสารภาษาอังกฤษธุรกิจ โดยการใช้การสอนแบบ E-learning. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
เขมณัฏฐ์ มิ่งศิริธรรม. (2556). Social Media สื่อสร้างสรรค์เพื่อการศึกษา. Veridian E-Journal. Su, 6(1), 72-81.
ชุติมา กองถัน. (2556). การพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการท่องเที่ยวโดยใช้ชุดภาพประกอบการบรรยายแนะนำแหล่งท่องเที่ยวและสถานการณ์จำลองในจังหวัดเพชรบูรณ์ สำหรับนักศึกษามหาวิทยาลัยเพชรบูรณ์. Retrieved October 10, 2019, from http://reserach.pcre.ac.th/rdb/pro_data/file/hmp39.pdf
ทิศนา แขมมณี. (2550). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธีรพงษ์ สุภักดี. (2550). การบริหารการเปลี่ยนแปลงในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มิตรสยามการพิมพ์.
พรพงศ์ ศิริสุขเจริญพร. (2560). การพัฒนาการเรียนการสอนผ่านเว็บ วิชาเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ในงานอุตสาหกรรม. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 11(26), 24-30.
ระวิ แก้วสุกใส และชัยรัตน์ จุสปาโต. (2556). เครื่อข่ายสังคออนไลน์ กรณี เฟซบุ๊ก กับการพัฒนาผู้เรียน. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, (ฉบับพิเศษประจำปี 2556), 195-203.
สภาอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2553). “ดัชนีความเชื่อมั่นของผู้ประกอบธุรกิจการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย” รายงานประจำปี. กรุงเทพฯ: สภาอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.
สริตา บัวเขียว. (2550). การออกแบบและพัฒนารายวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจโดยยึดแหล่งการเรียนรู้ เป็นฐานสำหรับนักศึกษาปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฎเพชรบุรี (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ.
สุภิตา กาฬสินธุ์ และนิสากร จารุมณี. (2558). ความจำเป็นในการใช้ภาษาอังกฤษของพนักงานต้อนรับส่วนหน้าของโรงแรมในพื้นที่ท่องเที่ยวภาคใต้ของประเทศไทย ในการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน ปี พ.ศ. 2558. สืบค้น 5 เมษายน 2563, จาก https://www.tcithaijo.org/index.php/rpu/article/view/112621
สุรีย์วรรณ ฉัตรอนันทเวช. (2537). ผลของกิจกรรมฟัง-พูดภาษาอังกฤษ สำหรับนักศึกษาการท่องเที่ยวและการโรงแรม โดยการใช้การปฏิสัมพันธ์ระหว่างนักเรียนในห้องเรียน (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ.
สุวรรณา ยุทธภิรัตน์. (2559). การใช้ภาษาอังกฤษของพนักงานส่วนหน้าของโรงแรมอิสระในกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
อัฉรา วงศ์โสธร และคณะ. (2546). สำรวจสภาพความต้องการใช้ภาษาอังกฤษของสังคมระดับมาตรฐานและคุณภาพที่สังคมต้องการสำหรับนิสิต/นักศึกษาทำสำเร็จการศึกษาในระดับปริญญาตรี (รายงานผลวิจัย). กรุงเทพฯ: งบประมาณแผ่นดิน สถาบันภาษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Bailey, K., & Savage, L. (1994). New ways in teaching speaking. Alexandria, VA: TESOL.
Bosher, S., & Smalkoski, K. (2002). From needs analysis to curriculum development: designing a course in health-care communication for immigrant students in the USA. English for Specific Purposes, 21(2002), 59-79.
Brumfit, C. (1984). Communicative methodology in language teaching. The roles of fluency and accuracy. England: Cambridge University Press.
Bygate, M. (1999). Task as context for the framing, re-framing and un-framing of language. System, 27, 33-48.
Cambridge English. (2016) .Preliminary for Schools. South England: Official Cambridge English exam preparation materials.
Ellis, M., & Christine, J. (1994). Teaching business English. Oxford: Oxford University Press.
Ellis, R. (1984). Classroom second language development. Oxford: Pergamon.
Ellis, R. (2003). Task-based language learning and teaching. Oxford: Oxford University Press.
Johnson, K., & Morrow, K. (1981). Communication in the classroom. Harlow: Longman.
Johnson, R. (1994). Learning together and alone, Cooperative, competitive, and individualistic learning. Needham Heights. MA: Prentice-Hall.
Leslie, D., & Russell, H. (2006). The importance of foreign language skills in the tourism sector: A comparative study of student perceptions in the UK and continental Europe. Tourism management, 27(6), 1397-1407.
Littlewood, W. (1995). Communicative language teaching. England: Cambridge University Press.
Mackay, R., & A. Mountford. (1978). English for specific purposes. London: Longman.
McCombs, B. L. (2000). Assessing the role of educational technology in the teaching and learning process: A Learner-centered perspective. Paper presented at the meeting of the Secretary’s Conference on Educational Technology: Measuring the Impacts and Shaping the Future. Washington, D. C.
Nunan, D. (2004). Task-Based language teaching. England: Cambridge University Press.
Pica, T., Kang., H., & Falodun, J. (1993). Choosing and using communication tasks for second language instruction. In G. Crookes & S. Gass (Eds.), Tasks and second language learning (9-34) Clevdon, UK: Multilingual Matters.
Richard, J., & Rodgers, S. (2001). Approaches and methods in language teaching: A description and analysis. England: Cambridge University Press.
Sarkis, R. (2012). Using cognitive strategies to improve English speaking skill and self-confidence. American Journal of Education Science.
Strevens, P. (1988). New orientations in the teaching of English. London: Morrisonand Cibb.
Tribolet, C. (2012). Using cognitive strategies to improve English speaking skill and self-confidence. American Journal of Education Science. 2(3), 36-40.
Tsao, C. H. (2011). English for specific purposes in the EFL context: A survey of student and faculty perception. Asian ESP Journal, 7(1833-2994), 125-148.
William, W. (1995). Teaching English as a second language. London: Longman Press.
Willis, J. (1996). A framework for task-based learning. Harlow: Longman.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
