แนวทางการจัดกิจกรรมเสริมสร้างจิตสาธารณะของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษา โรงเรียนบ้านโป่งปะ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิษณุโลก เขต 2
DOI:
https://doi.org/10.14456/psruhss.2022.5คำสำคัญ:
กิจกรรมพัฒนานักเรียน , จิตสาธารณะ , ประถมศึกษาบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมาย เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนากิจกรรมเสริมสร้างจิตสาธารณะของนักเรียนระดับประถมศึกษา กลุ่มผู้ให้ข้อมูลเป็นผู้เชี่ยวชาญในการประชุมกลุ่มย่อย ให้ข้อมูลแนวทางการจัดกิจกรรมเสริมสร้างจิตสาธารณะของนักเรียนระดับประถมศึกษา โดยเป็นผู้บริหารและครูผู้รับผิดชอบกิจกรรมจิตสาธารณะในสถานศึกษาโครงการโรงเรียนคุณธรรม สพฐ. ที่มีวิธีปฏิบัติที่เป็นเลิศในการพัฒนาจิตสาธารณะและศึกษานิเทศก์ในเขตพื้นที่การศึกษาผู้รับผิดชอบโครงการโรงเรียนคุณธรรม สพฐ. โดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) จำนวน 7 คน เครื่องมือการวิจัย คือ ประเด็นข้อคำถาม และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ ผลการวิจัยพบว่า แนวทางการพัฒนากิจกรรมเสริมสร้างจิตสาธารณะของนักเรียนระดับประถมศึกษา โรงเรียนควรจัดกิจกรรมการบูรณาการเข้าไปใน 8 กลุ่มสาระการเรียนรู้ หรือกิจกรรมพัฒนาผู้เรียนให้มีความเหมาะสมกับช่วงวัย ช่วงชั้น ให้นักเรียนได้เรียนรู้จากสถานการณ์จริง การเรียนรู้จากสิ่งรอบตัวไม่ว่าจะเป็นที่บ้านหรือที่โรงเรียน หลักการทำงานต้องทำอย่างต่อเนื่องและทุกคนมีส่วนร่วม ต้องสร้างความตระหนักถึงความสำคัญของจิตสาธารณะให้กับนักเรียน ใช้สถานการณ์จริง มีแกนนำในการทำกิจกรรมในกระบวนการชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ มีการเสริมแรง การสะท้อน และการวัดผลประเมินผลอย่างเป็นระบบเพื่อให้ทราบว่าสิ่งที่ดำเนินการมานั้นประสบผลสำเร็จบรรลุเป้าหมายหรือไม่ เพื่อเป็นแนวทางในการปฏิบัติกิจกรรมพัฒนา
จิตสาธารณะให้ชัดเจน
เอกสารอ้างอิง
กรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรม. (2551). คู่มือการดำเนินงานเสริมสร้างศีลธรรมสำหรับเด็กและเยาวชน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2555). สอนให้เด็กมีจิตสาธารณะ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: วี พริ้นท์ (1991).
ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2544). ทฤษฎีต้นไม้จริยธรรม: การวิจัยและการพัฒนาบุคลากร ตําราขั้นสูง ทางสังคมพฤติกรรมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: คณะพัฒนาสังคม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
พูลสวัสดิ์ วรรณลา. (2557). แนวทางการพัฒนาจิตสาธารณะของนักเรียนชั้นประถมศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาร้อยเอ็ด เขต 3 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ร้อยเอ็ด: มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด.
ศิริธร ศรีจำนงค์. (2557). การพัฒนาหลักสูตรเพื่อเสริมสร้างจิตสาธารณะสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น ตามแนวจิตตปัญญาศึกษา (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สมศรี ฐานะวุฒิกุล. (2556). กลยุทธ์การพัฒนาจิตสาธารณะของนักเรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ระดับประถมศึกษา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. สืบค้น 21 มิถุนายน 2562, จาก http://academic.obec.go.th/images/document/1559878925_d_1.pdf
เสาวลักษณ์ ยงวานิชจิต. (2559). การพัฒนากลยุทธ์การบริหารเพื่อเสริมสร้างจิตสาธารณะให้กับนักเรียนในสถานศึกษายอดนิยมของรัฐ (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
อรนิตย์ ภูเขียว. (2560). การพัฒนากิจกรรมเสริมสร้างจิตสาธารณะสำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
Krathwohl, D. R., Bloom, B. S., & Masia, B. B. (1964). Taxonomy of educational objectives Handbook II The affective domain. New York: David McKay.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2021 วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
