การพัฒนาผลิตภัณฑ์กระเป๋าจากผ้าทอชาวยอง จังหวัดลำพูน
DOI:
https://doi.org/10.14456/psruhss.2023.60คำสำคัญ:
เปลือกต้นลำไย , ผลิตภัณฑ์กระเป๋า , ความพึงพอใจ , ผ้าทอชาวยองบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความคงทนของสีของเส้นด้ายฝ้ายย้อมสีจากเปลือกต้นลำไย 2) ออกแบบผลิตภัณฑ์กระเป๋าจากผ้าทอชาวยอง จังหวัดลำพูน และ 3) ศึกษาและเปรียบเทียบความพึงพอใจของผู้บริโภคที่มีต่อผลิตภัณฑ์กระเป๋าจากผ้าทอชาวยอง จังหวัดลำพูน ด้านความสวยงาม ด้านประโยชน์ใช้สอย และด้านความเหมาะสมของลวดลาย กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้บริโภคที่สนใจผลิตภัณฑ์กระเป๋าผ้าทอชาวยอง จังหวัดลำพูน จำนวน 100 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ หาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย One – way ANOVA และ Least Significant Different (LSD) ผลการวิจัย พบว่า เส้นด้ายฝ้ายย้อมสีจากเปลือกต้นลำไย มีความคงทนของสีต่อการซัก ด้านการเปลี่ยนสีที่ระดับ 2.5 (ดีพอใช้) และด้านการเปื้อนสีที่ระดับ 3.5 (ดี) มีความคงทนของสีต่อแสงที่ระดับ 3.5 (ดี) ผลิตภัณฑ์กระเป๋ามี 4 รูปแบบ คือ กระเป๋าสะพายหลัง กระเป๋าถือ กระเป๋าสะพายข้าง และกระเป๋าหูหิ้ว มี 2 ลวดลาย คือ ลายดอกขอและลายดอกบัวเครือ ผู้บริโภคมีความพึงพอใจผลิตภัณฑ์กระเป๋าทุกรูปแบบและทุกลวดลายในระดับมากที่สุด รูปแบบผลิตภัณฑ์กระเป๋าไม่มีผลต่อความพึงพอใจของผู้บริโภคด้านความสวยงามและด้านความเหมาะสมของลวดลาย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 แต่มีผลต่อความพึงพอใจของผู้บริโภคด้านประโยชน์ใช้สอย โดยกระเป๋าสะพายหลังและกระเป๋าถือ ได้รับความพึงพอใจมากกว่ากระเป๋าหูหิ้ว อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
เอกสารอ้างอิง
กระเป๋า 5 ชนิดที่ทุกคนควรมี. (2559). สืบค้น 30 มีนาคม 2564, จาก https://bit.ly/3rw6ebz.
กลุ่มชาติพันธุ์ภาคเหนือตอนบน ลำพูน. (ม.ป.ป.). สืบค้น 31 สิงหาคม 2562, จาก https://bit.ly/321hHFg.
กองนวัตกรรมและวิจัย กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2562). แผนงานวิจัยด้านการป้องกัน ควบคุมโรคและภัยสุขภาพ พ.ศ. 2562-2564. สืบค้น 17 เมษายน 2564, จาก https://bit.ly/2QD2bNO.
จังหวัดลำพูน พร้อมกระจายผลผลิตลำไย ปี 2562. (2562). สืบค้น 5 สิงหาคม 2562, จาก https://bit.ly/2Fxaw0b.
จิราพร ชุมชิต. (2561). เอกสารประกอบการสอนวิชาสีและการย้อมสี. เชียงใหม่: ภาควิชาคหกรรมศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
ทักษิณา พิพิธกุล. (2559). การอนุรักษ์และการประยุกต์ภูมิปัญญาหัตถกรรมผ้าทอของคนยองในจังหวัดลำพูน. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 24(45), 139-156.
ธิดารันต์ สนิสุริวงษ์, และวิภาวี เมืองสุวรรณ์. (ม.ป.ป.) กรอบแนวคิดในการวิจัยพฤติกรรมการซื้อของผู้บริโภค. สืบค้น 21 กรกฎาคม 2564, จาก https://bit.ly/3kKlC4u.
นภวรรณ คณานุรักษ์. (2556). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: ซีวีแอลการพิมพ์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2539). การแปลผลเมื่อใช้เครื่องมือรวบรวมข้อมูลแบบมาตราส่วนประมาณค่า. วารสารการวัดผลการศึกษามหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 2(1), 64-70.
ประสพชัย พสุนนท์. (2557). ความเชื่อมั่นของแบบสอบถามในการวิจัยเชิงปริมาณ. วารสารปาริชาต มหาวิทยาลัยทักษิณ, 27(1), 144-163.
ปานฉัตท์ อินทร์คง. (2560). การออกแบบผลิตภัณฑ์วัฒนธรรม แนวคิด รูปแบบ และการวิเคราะห์. กรุงเทพฯ: อันลิมิต พริ้นติ้ง.
มาโนช กงกะนันทน์. (2559). ศิลปะการออกแบบ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: โอ.เอส. พริ้นติ้ง เฮ้าส์.
วรพงศ์ วรชาติอุดมพงศ์. (2551). ออกแบบลวดลาย ornamental design. ปทุมธานี: ศูนย์การพิมพ์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
สำนักงานมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม กระทรวงอุตสาหกรรม. (2558). มาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชน มผช. 417 / 2558 กระเป๋าผ้า. สืบค้น 22 มิถุนายน 2564, จาก https://bit.ly/35TEjKx.
องค์การบริหารส่วนจังหวัดลำพูน. (2555). ผ้าไหมยกดอกลำพูน 80 ลายผ้า 80 พรรษา มหาราชินี. ม.ป.ท.: ม.ป.พ.
American Association of Textile Chemists and Colorists. (2010). AATCC Technical Manual: AATCC Test Method 61-2009 Colorfastness to Laundering: Accelerated, 85, 86-90.
American Association of Textile Chemists and Colorists. (2015). AATCC Technical Manual AATCC Test Method 16.3-2014 Colorfastness to Light: Xenon-Arc Option 3, 45-56.
Fashionary Team. (2016). Bag design a handbook for accessories designers. China: Fashionary International Limited.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม


