ปัจจัยที่ทำให้เกิดคำสแลงจีนในสื่อสังคมออนไลน์ช่วงปี พ.ศ. 2555-2563

ชุติมา  เข็มเจริญ; ปริญญา มงคลพาณิชย์

doi:10.14456/psruhss.2024.9

ผู้แต่ง

ชุติมา เข็มเจริญ คณะวิทยาการเรียนรู้และศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ จังหวัดปทุมธานี 12121
ปริญญา มงคลพาณิชย์ คณะวิทยาการเรียนรู้และศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ จังหวัดปทุมธานี 12121

DOI:

https://doi.org/10.14456/psruhss.2024.9

คำสำคัญ:

ปัจจัย, การเกิดคำสแลง , คำสแลงจีน , ภาษาจีน, สื่อสังคมออนไลน์

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและวิเคราะห์ปัจจัยที่ทำให้เกิดคำสแลงจีนในสื่อสังคมออนไลน์ช่วงปี พ.ศ. 2555-2563 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ คำสแลงจีนในสื่อสังคมออนไลน์ช่วงปี พ.ศ. 2555-2563 จากเว็บไซต์ไทยและจีนที่ให้ความรู้เกี่ยวกับคำศัพท์จีนและข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับประเทศจีน ใช้วิธีการคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง รวบรวมคำสแลงจีนได้จำนวน 135 คำ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่เป็นค่าร้อยละและพรรณนาวิเคราะห์ ผลการศึกษาพบว่า คำสแลงจีนเกิดจากปัจจัยที่แตกต่างกันซึ่งแบ่งเป็น 7 ด้าน มีสัดส่วน ดังนี้ อันดับหนึ่งด้านการสร้างคำใหม่ คิดเป็นร้อยละ 35.56 อันดับสองด้านสื่อสังคมออนไลน์และมัลติมีเดีย คิดเป็นร้อยละ 17.78 อันดับสามด้านการแพร่หลายของภาษาต่างประเทศ คิดเป็นร้อยละ 14.81 อันดับสี่ด้านวงการบันเทิง คิดเป็นร้อยละ 10.37 อันดับห้าด้านการเมืองการปกครอง คิดเป็นร้อยละ 8.89 อันดับหกด้านปรากฏการณ์ทางสังคม คิดเป็นร้อยละ 6.67 และอันดับเจ็ดด้านเศรษฐกิจ คิดเป็นร้อยละ 5.92 ผลการศึกษาสามารถเป็นข้อมูลให้กับผู้ที่สนใจศึกษาภาษาจีนให้เข้าใจคำสแลงจีนและสภาพสังคมจีนได้ดีขึ้น นอกจากนี้ยังสามารถประยุกต์ใช้ในการจัดการเรียนการสอนที่เกี่ยวข้องกับคำสแลงจีน และการบูรณาการสภาพสังคมจีนในด้านต่าง ๆ ผ่านคำสแลงจีนได้

เอกสารอ้างอิง

กฤษฎี สงไข่. (2561). วลีภาษาจีนที่นิยมใช้บนอินเทอร์เน็ตในปี ค.ศ. 2017. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 10(ฉบับพิเศษ), 316-326.

ก่อชาติ ชํานาญช่าง. (2546). การศึกษาลักษณะคําสแลงของสาวประเภทสองในกรุงเทพมหานคร (สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

กัญญนัช ชะนะจิตร. (2560). การสร้างคำและความหมายของสแลงในเฟซบุ๊ก (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

เฉี่ยตง. (2555). มหาอำนาจจีนบนทางแพร่ง [Da Wei ji] (กนิษฐา ลีลามณี และคณะ, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: มติชน. (ต้นฉบับพิมพ์ปี ค.ศ. 2006).

ชัชวาล ชูติกมลธรรม. (2561). มองย้อนจีนปี 2018 ปีแห่งการถอยกลับไปตั้งหลัก. สืบค้น 31 มีนาคม 2563, จาก https://medium.com/@chatchawal_sun

ซินหัวไทย. (2562). สำรวจพบหนุ่มสาวจีนกว่า 70% เชื่อมั่น “เศรษฐกิจกลางคืน”. สืบค้น 11 เมษายน 2563, จาก https://www.xinhuathai.com/eco/60589_20191215

ทีเอ็นเอ็นออนไลน์. (2562). ไปต่อ! หัวเว่ยรวบสัญญา 5G ใน 30 ประเทศทั่วโลก. สืบค้น 3 มีนาคม 2563, จาก https://www.tnnthailand.com/content/9456

ฝ่ายวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงปักกิ่ง. (2559). “蓝瘦，香菇 ศัพท์ใหม่ในโลกออนไลน์จีน. สืบค้น 31 มีนาคม 2561, จาก https://www.stsbeijing.org/contents/12986

พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. (2554). ระบบค้นหาคำศัพท์พจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน 2554. สืบค้น 14 มิถุนายน 2563, จาก https://dictionary.orst.go.th/

เมชฌ สอดส่องกฤษ. (2556). ภาษาจีนโดนใจ คนวัยไซเบอร์. กรุงเทพฯ: ภาษาและวัฒนธรรม สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).

สิทธิพงศ์ มีกุล, และเนตรน้ำทิพย์ บุดดาวงศ์. (2563). การศึกษาวิเคราะห์คำสแลงภาษาจีนที่ปรากฏในสื่อสังคมออนไลน์. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 16(1), 98-115.

อุษณา กาญจนทัต. (2542). วิทยวรรณนา: บทความทางภาษาและวรรณคดีไทย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

แอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนล. (2563). เฝอและแพนด้า : ผู้ใช้โซเชียลจีนสร้างภาษาใหม่. สืบค้น 14 มิถุนายน 2563, จาก https://www.amnesty.or.th/latest/blog/739/

baike.baidu. (2018). 确认过眼神. Retrieved June 14, 2020, from https://baike.baidu.com/item/%E7%A1%AE%E8%AE%A4%E8%BF%87%E7%9C%BC%E7%A5%9E/22832658

China News Network. (2011, December). Geliable!网上流行“中式英文”(组图)..Retrieved June 14, 2020, from http://roll.sohu.com/20110308/n304069958.shtml

Li, J. (2013). การศึกษาเปรียบเทียบคำสแลงในภาษาไทยและภาษาจีน (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ.

Liu, H. (2009). 《当代流行语研究》，天津：天津师范大学文学院。

Meng, Y. (2020). The application of situational teaching method in teaching Chinese as a foreign language online new words case study on the intermediate and advanced level of Chinese learners as the teaching target. Education research, 3(2), 138-139.

Newshoo. (2012, December). Sohu News. Retrieved June 14, 2020, from http://roll.sohu.com/20110308/n304069958.shtml

Qi, J. (2007). Origins of Popular Modern Chinese Sayings and Their English Translation. Journal of Dalian University, 28(2), 138-140.

Sheng, Y., & Bu, Z. (2018). The Origin, Meaning and its Classification of Network Buzzwords The Case of “Cyber Words” in 2014-2016. Modern Linguistics, 6(2), 335-341.

Xia, X. (2018). "Internet Buzzwords" Teaching in Teaching Chinese as a Foreign Language. Northern Literature, 2008(18), 35-42.

Yang, X. (2011). Contemporary Chinese New Words and New Language Research. Beijing: China Social Science Press.

Zhang, N. (2006).《论俚语的语言和社会特征》，济南：山东大学文学与新闻传播学院。

中国社会科学院语言研究所. (2006).《现代汉语词典第七版》，北京：商务印书店.

叫个鸡. (2017). Call a chicken!!. Retrieved May 25, 2020, from https://www.meipian.cn/tr822e5

爱秀美. (2019). 2019年十大流行语具体是什么 2019最火的梗有哪些. Retrieved May 30, 2020, from http://www.mnw.cn/news/ent/xx/2227813.html