ผลของการจัดการเรียนรู้โดยใช้กระบวนการสืบเสาะหาความรู้ร่วมกับวิธีแก้โจทย์ปัญหา ของโพลยา ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนฟิสิกส์และความสามารถในการ แก้โจทย์ปัญหาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
คำสำคัญ:
วิธีแก้โจทย์ปัญหาของโพลยา, ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนฟิสิกส์, ความสามารถในการแก้ปัญหาบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้กระบวนการสืบเสาะหาความรู้ร่วมกับวิธีการแก้โจทย์ปัญหาของโพลยา ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนฟิสิกส์ และความสามารถในการแก้ปัญหาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 /1 โรงเรียนมุสลิมพัฒนศาสตร์ อำเภอยะหริ่ง จังหวัดปัตตานี ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2557 จำนวน 1 ห้องเรียนรวม 30 คน โดยการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง กลุ่มตัวอย่างได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้เวลาในการจัดการเรียนรู้15 ชั่วโมง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แผนการจัดการเรียนรู้ แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน แบบวัดความ สามารถในการแก้ปัญหา แบบสอบถามความพึงพอใจ แบบสังเกตพฤติกรรม แบบบันทึกภาคสนาม และแบบสัมภาษณ์ ดำเนินการทดลองกลุ่มเดียวทดสอบก่อนและหลังการจัดการเรียนรู้ วิเคราะห์ข้อมูลโดย หาค่าคะแนนเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบทีชนิดกลุ่มตัวอย่างไม่เป็นอิสระต่อกัน
ผลการวิจัยพบว่า นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังการจัดการเรียนรู้สูงกว่าก่อนการจัดการเรียนรู้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 นักเรียนมีระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังการจัดการเรียนรู้เฉลี่ยระดับผลสัมฤทธิ์อยู่ในระดับ พอใช้ นักเรียนมีความสามารถในการแก้ปัญหาหลังการจัดการเรียนรู้สูงกว่าก่อนการจัดการเรียนรู้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และนักเรียนมีความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้กระบวนการสืบเสาะหาความรู้ร่วมกับวิธีการแก้โจทย์ปัญหาของโพลยาโดยรวมแล้วอยู่ในระดับมาก
References
ณัฐพร โพธิ์เอี่ยม. 2550. การพัฒนาผลการเรียนรู้เรื่อง โจทย์ปัญหาของนักเรียนชั้นประถมศึกษา ปีที่ 4 ที่จัดการเรียนรู้แบบกลุ่มเป็นรายบุคล (TAI) ร่วมกับกระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต
สาขาวิชาหลักสูตรและการนิเทศ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ทรรศนัย โกวิทยากร. 2546. การศึกษาความสามารถ ในการแก้ปัญหาเชิงตรรกของนักเรียนที่มี ความสามารถพิเศษชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 จากการใช้รูปแบบการสอนของโพลยา. ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
บุญชม ศรีสะอาด. 2545. การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
พนารัตน์ วัดไชยแสง. 2544. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์และความสามารถในการ แก้ โจทย์ปัญหาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่ได้รับการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้และ แก้ปัญหาโจทย์ตามเทคนิคของโพลยา. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ศึกษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พิมพ์สรณ์ ตุกเตียน. 2552. ผลการใช้วิธีสอนแก้โจทย์ปัญหาของโพลยาร่วมกับเทคนิคการจัดกลุ่ม แบบรายบุคคล (TAI) ต่อความสามารถในการ แก้โจทย์ปัญหาทางคณิตศาสตร์ของนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่3. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยทักษิณ.
มาลัย เกื้อกิจ. 2552. การสร้างแบบฝึกทักษะตาม กระบวนการแก้ปัญหาของโพลยาเพื่อพัฒนา ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ เรื่อง โจทย์ปัญหาระคนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่3. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและประเมินผลการศึกษา ภาควิชาการศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
วิจารณ์ พานิช. 2555. วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
วิชัย วงษ์ใหญ่. 2542. พลังการเรียนรู้ในกระบวน ทัศน์ใหม่. กรุงเทพมหานคร: อำนวยการพิมพ์.
สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. 2544. ปฏิรูปการ ศึกษา ตามพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรุสภา.
อาภรณ์ ใจเที่ยง. 2546. หลักการสอน (ฉบับปรับปรุง). พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.
G. Polya. 2004. How to solve: A New Aspect of Mathematical Method. New York: Henry Houbleday & Company.
