โมเดลสมการโครงสร้างองค์การสมรรถนะสูงขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดสงขลา ตามการรับรู้ของพนักงาน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบโมเดลสมการโครงสร้างองค์การสมรรถนะสูงขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดสงขลา ตามการรับรู้ของพนักงาน ประชากรในการวิจัย คือ พนักงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดสงขลา โดยเก็บข้อมูลกับกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 353 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้เทคนิคการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง ผลการศึกษาพบว่า โมเดลสมการโครงสร้างองค์การสมรรถนะสูงขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดสงขลา มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (/df = 2.49, RMSEA = 0.065, CFI = 0.99, SRMR = 0.047) โดยปัจจัยภาวะผู้นำใฝ่บริการและพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การมีอิทธิพลทางตรงเชิงบวกกับองค์การสมรรถนะสูง โดยมีค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพล เท่ากับ 0.60 และ 0.24 ตามลำดับ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทุกบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ ผ่านการประเมินจากผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) จำนวน 3 ท่าน จากหลากหลายสถาบัน โดยผู้ประเมินบทความไม่ทราบชื่อผู้เขียน และผู้เขียนไม่ทราบชื่อผู้ประเมิน (Double-blind Review) ข้อความและบทความในวารสารหาดใหญ่วิชาการเป็นแนวคิดของผู้เขียน มิใช่ความคิดเห็นของคณะผู้จัดทำ และมิใช่ความรับผิดชอบของมหาวิทยาลัยหาดใหญ่ กองบรรณาธิการวารสารหาดใหญ่วิชาการ ไม่สงวนสิทธิ์การคัดลอกบทความเพื่อใช้ประโยชน์ทางวิชาการ แต่ให้อ้างอิงแสดงที่มาของบทความ
References
Angsuchot, S., Wijitwanna, S., & Phinyophanuwat, R. (2011). Analytical statistics for social and behavioral science research: LISREL program techniques. Bangkok: Charoenmankong. [in Thai]
Barbuto, J. E., & Wheeler, D. W. (2006). Scale development and construct clarification of servant leadership. Group & Organization Management, 31(3), 300-326.
Bollen, K. A. (1989). Structural equations with latent variables. New York: John Wiley & Sons.
de Waal, A., & Sivro, M. (2012). The relation between servant leadership, organizational performance, and the high-performance organization framework. Journal of Leadership & Organizational Studies, 19(2), 173-190.
George, D., & Mallery, P. (2010). SPSS for Windows step by step: A simple guide and reference (4th ed.). Boston: Allyn & Bacon.
Hair, J. F. J., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (7th ed.). New Jersey: Pearson Prentice Hall.
Kittiwimonchai, P., & Sirisuksilp, S. (2016). Characteristics and indicators to become High-Performing Organization (HPO) for higher education case study: Khon Kaen University. Suranaree Journal of Social Science, 10(1), 83-104. [in Thai]
Kline, R. B. (1998). Principles and practice of structural equation modeling. New York: Guilford Press.
Kline, R. B. (2010). Principles and practice of structural equation modeling (3rd ed.). New York: Guilford Press.
Konovsky, M. A., & Organ, D. W. (1996). Dispositional and contextual determinants of organizational citizenship behavior. Journal of Organizational Behavior, 17(3), 253-266.
Lussier, R. N., & Achua, C. F. (2004). Leadership: Theory, application, skill building (2nd ed.). Cincinnati, Ohio: South-Western College.
Melchar, D. E., & Bosco, S. M. (2010). Achieving high organization performance through servant leadership. The Journal of Business Inquiry, 9(1), 74-88.
Nadeem, K., Riaz, A., & Danish, R. Q. (2019). Influence of high-performance work system on employee service performance and OCB: The mediating role of resilience. Journal of Global Entrepreneurship Research, 9(13), 1-13.
Newstrom, J., & Davis, K. (2002). Human behavior at work: Organizational behavior (8th ed.). New Delhi: McGraw-Hill.
Northouse, P. G. (2007). Leadership: Theory and practice (4th ed.). CA: Thousand Oaks.
Nunnally, J. C., & Bernstein, I. H. (1994). Psychometric theory (3rd ed.). New York: McGraw-Hill.
Office of the Decentralization to the Local Government Organization Committee. (2020). Local government organization with good management. Retrieved from https://odloc.go.th/good-management/?fbclid=IwAR0ttCtNakbH4Xk063zM8NdeVkbieilAV0j-ajMrLAWOnkeKx0SEoFYQTZ4 [in Thai]
Oumtanee, A., & Somgiat, B. (2008). Leader-Member Exchange (LMX). Journal of Nursing Science Naresuan University, 1(2), 1-10. [in Thai]
Page, D., & Wong, P. T. P. (2014). A conceptual framework for measuring servant-leadership. Retrieved from https://www.researchgate.net/publication/ 242232213_A_Conceptual_Framework_for_Measuring_Servant-Leadership
Sadeghi, G., Ahmadi, M., & Yazdi, M. T. (2016). The relationship between organizational citizenship behavior and organizational performance (Case study: Agricultural jihad organization of Mazandaran Province). Problems and Perspectives in Management, 14(3), 317-324.
Saikaew, S. (2009). The development of the administrative system of the government inspection of Thailand. King Prajadhipok’s Institute Journal, 7(3), 32-35. [in Thai]
Saleem, F., Zhang, Y. Z., Gopinath, C., & Adeel, A. (2020). Impact of servant leadership on performance: The mediating role of affective and cognitive trust. SAGE Open, 10(1), 1-16.
Singh, J. P., Chand, P. K., Mittal, A., & Aggarwal, A. (2020). High-performance work system and organizational at citizenship behaviour at the shop floor. Benchmarking: An International Journal, 27(4), 1369-1398.
Stevens, J. (2002). Applied multivariate statistics for the social sciences (4th ed.). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Sutjaritjun, B. (2010). The high performance organization model of nursing college under the ministry of public health (Doctoral dissertation). Silpakorn University, Bangkok. [in Thai]
Viseschoochatkul, N., & Nonthanathorn, P. (2016). The influence of servant leadership and organizational citizenship behavior on effectiveness of patient units as perceived by registered nurses, Pramongkutklao Hospital. Journal of the Association of Researchers, 3(21), 75-85. [in Thai]
Vondey, M. (2010). The relationships among servant leadership, organizational citizenship behavior, person-organization fit, and organizational identification. International Journal of Leadership Studie, 6(1), 3-27.
Yoon, Y., & Uysal, M. (2005). An examination of the effect of motivation and satisfaction on destination loyalty: A structural model. Tourism Management, 26(1), 45-56.