การเปลี่ยนแปลง เกิดขึ้นกับทุกสรรพสิ่ง ในทุกสังคม แต่การยอมรับโดยแต่ละปัจเจกบุคคลหรือชุมชนนั้น ขึ้นกับอัตราการเปลี่ยนแปลงเป็นสำคัญ เมื่อมีประเด็นเกี่ยวข้องกับการใช้ทรัพยากรในพื้นที่เพื่อสร้างประโยชน์เชิงเศรษฐกิจ แล้วเร่งให้เกิดการเปลี่ยนแปลงรวดเร็ว ย่อมนำไปสู่ความเห็นที่แตกต่างของหลายภาคส่วน รวมถึงภายในชุมชนเอง สมดุลระหว่างการใช้ประโยชน์และการอนุรักษ์ทรัพยากรจึงมีความสำคัญยิ่ง และเป็นบทบาทของนักวิจัยที่จะใช้หลักวิชาการในการสืบค้น ศึกษาบริบท วิเคราะห์สถานการณ์และข้อมูล เพื่อเสนอทางเลือกสู่จุดสมดุลนั้น

บทความทั้ง 6 ที่เผยแพร่ในวารสารฉบับนี้ มีหัวใจร่วมกันที่มหาวิทยาลัยเข้าถึงและทำงานกับพื้นที่อย่างใกล้ชิด สร้างการมีส่วนร่วม ศึกษาวัฒนธรรมและทรัพยากรท้องถิ่น พัฒนาเกษตรทางเลือกและแหล่งท่องเที่ยวในชุมชน  ซึ่งกลไกเล็กๆ แต่สำคัญนี้ จะนำไปสู่ สมดุลระหว่างการอนุรักษ์วิถีดั้งเดิมและการเปลี่ยนแปลงอันหลีกเลี่ยงไม่ได้ ในอัตราที่ทุกฝ่ายยอมรับได้