พฤติกรรมการเดินทางของผู้สูงอายุในเขตเมือง

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อต้องการนำเสนอถึงพฤติกรรมการเดินทางของผู้สูงอายุที่ขึ้นทะเบียนในเขต
เทศบาลนครขอนแก่น ซึ่งผู้สูงอายุกลุ่มนี้เป็นกลุ่มที่มีรายได้ปานกลางค่อนข้างน้อยถึงรายได้น้อยจำเป็นต้องอาศัย
สวัสดิการของภาครัฐทำให้มีโอกาสในการเลือกการเดินทางน้อยกว่ากลุ่มผู้สูงอายุมีที่รายได้สูงหรือกลุ่มคนอื่นๆ โดยใช้
การเก็บรวบรวมข้อมูลจากแบบสอบถามกับผู้สูงอายุจำนวน 400 คนในเขตพื้นที่เทศบาลนครขอนแก่น
ผลการศึกษาพบว่า พฤติกรรมการเดินทางหลักของผู้สูงอายุที่มีรายได้ปานกลางค่อนข้างน้อยถึงรายได้น้อย
เลือกใช้รถจักรยานยนต์และรถยนต์ในการเดินทางหลักและในทุกๆ วัตถุประสงค์ของการเดินทาง มีเป้าหมายเดินทาง
หลักเพื่อไปออกกำลังกายหรือไปตลาด/ร้านค้า/ซุปเปอร์มาเก็ตระยะทางที่ใช้ในการเดินทางเฉลี่ยแต่ละครั้งไม่เกิน
15 นาที ช่วงเวลาที่ผู้สูงอายุเลือกเดินทางมากที่สุดจะอยู่ในช่วงเวลาเช้าตั้งแต่เวลา 05.00-9.00 น. และจะเลือกใช้
ระบบขนส่งสาธารณะในกรณีที่เป็นการเดินทางที่ไม่ปกติหรือเป้าหมายอยู่ไกลจากละแวกที่พักอาศัย เช่น เดินทางไป
พบแพทย์/โรงพยาบาลหรือไปติดต่อราชการ จากการสำรวจทัศนคติและความต้องการด้านการเดินทางของผู้สูงอายุ
พบว่า ผู้สูงอายุให้ความสำคัญเกี่ยวกับแนวทางการปรับปรุงสภาพทางเดินเท้าหรือเส้นทางการเดินทางให้มีความ
ปลอดภัยมากขึ้นเป็นอันดับแรก รองลงมาคือการกำหนดระยะการติดตั้งและขนาดของป้ายบอกทาง และสัญญาณไฟ
จราจรต่างๆ ให้ผู้สูงอายุมองเห็นได้ชัดเจนและเข้าใจง่าย และการออกแบบช่องจราจรสำหรับผู้สูงอายุโดยเฉพาะ
เพื่อช่วยให้ผู้สูงอายุสามารถขับขี่ยานพาหนะได้อย่างปลอดภัย ซึ่งแนวทางการปรับปรุงเหล่านี้สามารถช่วยเพิ่มโอกาส
และความสามารถด้านการเดินทางให้กับผู้สูงอายุสามารถเข้าถึงการบริการด้านการเดินทางและการบริการด้านขนส่ง
สาธารณะ สามารถสร้างความเท่าเทียมในการเดินทางทั้งในปัจจุบันและอนาคต