Developing of early childhood education students’ confidence in the presentation by giving award for positive reinforcement teaching technique
Main Article Content
Abstract
The research was to study the early childhood education students’ confidence by using giving award for positive reinforcement teaching technique and to study the satisfaction of the students towards the teaching technique. The data was collected from the assessment of students’ confidence in the presentation. The target group with the purposive sampling was 29 second year early childhood education students. The instruments were 5 lesson plans of using giving award for positive reinforcement teaching technique, the confidence in presentation scale and the students’ satisfaction evaluation form. The data obtained were analyzed for mean and standard deviation. The findings of the research were as follows: 1) After the research experiment, the students had the confidence in the presentation at 66.14 which was in high level and before it was at 41.63 2) The students’ satisfaction after using giving award for positive reinforcement teaching technique was in the most levels of presentation confidence, being self-confident, understanding themselves and others and self-emotional controlling.
Article Details
หากผู้เสนอบทความมีความจำเป็นเร่งด่วนในการตีพิมพ์โปรดส่งลงตีพิมพ์ในวารสารฉบับอื่นแทน โดยกองบรรณาธิการจะไม่รับบทความหากผู้เสนอบทความไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขและขั้นตอนที่กำหนดอย่างเคร่งครัด ข้อมูลของเนื้อหาในบทความถือเป็นลิขสิทธิ์ของ Journal of Inclusive and Innovative Education คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
References
สังคมที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ เรื่องการบวกการลบ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนชุมชนบ้านคลองสาน จังหวัดกำแพงเพชร. บัณฑิตวิทยาลัย. หาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
กุญชรี ค้าขาย. (2544). จิตวิทยาเพื่อการเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร: คณะครุศาสตร์
สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา.
กรองแก้ว อยู่สุข. (2535). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จิราภา เต็งไตรรัตน์. (2544). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จุรีรัตน์ ธัยมาตร. (2525). ผลการใช้แรงเสริมแลกเปลี่ยนต่อพฤติกรรมไม่ทำการบ้านของนักเรียน
ชั้นประถมศึกษาปีที่2 โรงเรียนบางประอิน ราชานุเคราะห์หนึ่ง. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
บัวสอน วงศ์สนิท. (2546). ผลของการเสริมแรงด้วยการให้ข้อมูลย้อนกลับควบคู่กับการใช้เบี้ย
อรรถกรและการให้ข้อมูลย้อนกลับควบคู่กับการใช้หลักรีแมค เพื่อพัฒนาการจำคำศัพท์ภาษาอังกฤษ. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนคริทรวิโรฒ.
ประเทือง ภูมิภัทราคม. (2540). การปรับพฤติกรรม : ทฤษฎีและการประยุกต์. กรุงเทพมหานคร:
โอเดียนสโตร์.
ประทีป จินงี่. (2540). เอกสารประกอบการสอนวิชา : การวิเคราะห์พฤติกรรมและการปรับ
พฤติกรรม (Behavior analysis and behavior modification). กรุงเทพมหานคร:
สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ผ่องพรรณ เกิดพิทักษ์. (2536). การปรับพฤติกรรมเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร:
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
ศิริชัย กาญจนวาสี และคณะ. (2554). การเลือกใช้สถิติที่เหมาะสมสำหรับการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 6.
กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิริบูรณ์ ศรีสุวรรณ. (ม.ป.ป.). ทฤษฎีการเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ศิริโสภาคย์ บูรพาเดชะ. (2527). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมโภชน์ เอี่ยมสุภาษิต. (2526). การปรับพฤติกรรม (Behavior modification). พิมพ์ครั้งที่1.
กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.
...................................... (2536). ทฤษฎีและเทคนิคการปรับพฤติกรรม. กรุงเทพมหานคร:
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
...................................... (2541). ทฤษฎีและเทคนิคการปรับพฤติกรรม (Theories and
Techniques in Behavior modification). พิมพ์ครั้งที่3. กรุงเทพมหานคร:
สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
.................................... (2550). ทฤษฎีและเทคนิคการปรับพฤติกรรม. พิมพ์ครั้งที่ 6.
กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุชาติ ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2546). ระเบียบวิธีการการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร:
สถาบันบัณฑิตพัฒนาบริหารศาสตร์.
สุพานี สฤษฏ์วานิช. (2549). พฤติกรรมองค์การสมัยใหม่ แนวคิดทฤษฎี. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุริยะ ประทุมรัตน์. (2557). การพัฒนาความมั่นใจในการพูดภาษาอังกฤษของนักศึกษา
สาขาวิชาสังคมศึกษาระดับปริญญาตรี โดยใช้รางวัลในการเสริมแรงทางบวก. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. 6(12). กรกฎาคม-ธันวาคม 2557.
โสภิดา ลิ้มวัฒนาพันธ์. (2538). การเปรียบเทียบผลของการปรับพฤติกรรมโดยใช้การควบคุม
ตนเองกับการเสริมแรงทางบวกด้วยเบี้ยอรรถกร ที่มีต่อการเพิ่มและการคงอยู่ของพฤติกรรมความรับผิดชอบในงานที่ได้รับมอบหมายของนักศึกษาวิทยาลัยเทคนิคบุรีรัมย์ ชั้นปีที่1. ปริญญานิพนธ์ วท.ม.(พฤติกรรมศาสตร์). สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). กรอบคุณวุฒิแห่งชาติ (ฉบับ
ปรับปรุง) 2560. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์พริกหวานกราฟฟิค.
อิชยา จีนะกาญจน์ และสุวรี ศิวะแพทย์. (2554). ผลของการใช้เทคนิคการเสริมแรงด้วยกิจกรรมต่อ
พฤติกรรมความไม่ใส่ใจการเรียน. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 5(2). เมษายน-มิถุนายน 2554.
Daft, R. L. and Marcic, D. (2007). Management the New Workplace. Ohio:
Thomson South Western.
Schermerhorn, J.R., Hunt, J.G. and Osborn, R.N. (2003). Organizational Behavior.
8th ed. USA: John Wiley & Sons