The Origin of the Milindapañha : the Mystery of its root and development
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The Milindapañha is a collection of questions and answers about the critical Buddhist problems. The Milindapañha remains a mystery about its origin and author. The objective of this article is to investigate the background of this scripture.
The study indicates that the concept of the origin of the Milindapañha is divided into 2 part. The early part, chapter 1-3, consists of 2 main ideas as follow; the first concept is believed that it is originally from Greek and composed by the Greek language and the latter idea is suggested that the doctrine is from Indian culture and written by the dialect such as Prakrit or Sanskrit in the northwestern area of India. It is assumed that the form and structure of the scripture which looks like the ancient Indian rituals because of the combination of ancient Indian culture and Greek culture in the Hellenistic period. So, we could find the existence of the term Greco-Buddhism, which means the mixed culture of Hellenistic and Buddhism. Apparently, the latter part (chapter 4 - 7), especially the 4th chapter is indicated that it is written in the later time in Sri Lanka , the area of Theravada Buddhism.
Article Details
ลิขสิทธิ์ สำนักการศึกษา วัดพระธรรมกาย
References
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 2539. พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. เล่มที่ 10. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
คณาจารย์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 2550. วรรณคดีบาลี. กรุงเทพมหานคร. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ธนู แก้วโอภาส. มปป. ปรัชญา-ศาสนา ตะวันออก ตะวันตก. กรุงเทพมหานคร: สากลการศึกษา จำกัด.
นวพร เรืองสกุล. (แปล). 2558. มิลินทปัญหา: กษัตริย์กรีกถาม – พระเถระตอบ. กรุงเทพมหานคร: แปลจาก B. Pesala. 2001. The Debate of King Milinda. Middlesex: Association for insight meditation.
เนาวรัตน์ พันธ์วิไล. 2560. การวิเคราะห์บทสนทนาว่าด้วย ปัญหาอุภโตโกฏิ (ปัญหาสองเงื่อน) ในคัมภีร์มิลินทปัญหา. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาปรัชญาและศาสนา. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
มหามกุฏราชวิทยาลัย. 2547. มิลินทปัญหาฉบับแปลในมหามกุฏราชวิทยาลัย. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). 2551. พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพมหานคร: เอส. อาร์. พริ้นติ้ง แมส โปรดักส์ จำกัด.
สมบัติ จันทรวงศ์. 2555. บทสนทนาของเพลโต: ยูไธโฟร อโพโลจี ไครโต. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: โครงการจัดพิมพ์คบไฟ
ซุนปิน. 2008. “ศัพท์จอมยุทธ์ภาษาจีนกลาง” www.baanjomyut.com/webboard/window_2/
August 17, 2019.
Mizuno, K.. 1996. "The Kind of Milindapanha." Research of Buddhist Texts (in Japanese) Tokyo : Shunjusha.
Müller, F.M.. 1965. The sacred books of the East. Delhi [India]: Motilal Banarsidass. อ้างใน มหามกุฏราชวิทยาลัย. 2547. มิลินทปัญหา. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
Mori Sodo and Naniwa Senmyo. 1999. "King Milinda: The Greek who becomes a believer in the Buddhism." (in Japanese) Tokyo: Shimizushoin.
Rhys Davids. T. W.. 1890. The Questions of King Milinda, The sacred books of the East. Oxford : Claren Press.
Rapson, E. J. M.A. (rev. ed.) 1992. The Cambridge History of India, Vol.I. Cambridge : University Press.
Tarn, W.W.. 1938. The Greek in Bactia & India. Cambridge: Cambridge University Press.
Upasak. C.S.. 1990. History of Buddhism in Afghanistan. Central Institute of Higher Tibetan Studies, Sarnath, Varansi (U.P.) India.
Wheeler, R.E.M.. 1968. Flames Over Persepolis, Turning-point in History. London: Weidenfeld and Nicolson. อ้างใน Aston, G.V. 2004. Early India Logic and the Question of Greek influence. Doctor of Philosophy Thesis in Philosophy, University of Canterbury.
Wendland. P.. 1900. Aristeae ad Phlocratem Epistula. n.d. n.p. อ้างใน Tarn, W. W. 1938. The Greek in Bactia & India. Cambridge: Cambridge University Press.
Woodcock, G.. 1966. The Greeks in India. London: Faber and Faber. อ้างใน Aston, G.V. 2004. Early India Logic and the Question of Greek influence. Doctor of Philosophy Thesis in Philosophy, University of Canterbury.
Bakthin. M.M.. 1979. Problemy poetiki Dostoyevskogo (Problems of Dostoyevsky’s Poetics), 4th edition, Moscow, pp. 125 – 126, 152-153 อ้างใน Yaroslav, V. 1993. “Did East and West really meet in Milinda’s Questions?” The Petersburg Journal of Cultural Studies. Vol I, (1): 64 – 77.
Gonda, J.. 1949. “ Tarn's hypothesis on the origin of the Original of Milindapanha.”Mnemosyne, Fourth Series Vol. 2: pp. 44-62.
Guang, X.. 2007. “The Nāgasena Bhikṣu Sūtra An Annotated Translation from the Chinese Version” Journal of the Centre for Buddhist Studies, Sri Lanka. Vol. V. 113 – 216.
Guang, X.. 2008. “Introduction to the Nāgasena Bhikṣu Sūtra”. Journal of Buddhist Studies. Vol. VI : 235 – 251.
Guang, X.. 2009. “The Different Chinese Versions of the Nāgasena BhikṣuSūtra”. Journal of Buddhist Studies. Vol. VII : 226 – 247.
Mizuno, K.. 1959. “On the Recensions of Milindapaha”in Komazawa Daigaku kenkyu kiyo, (Summary of the Research Studies of University of Komazawa)], 17-55. Chinese Translation: 關於《彌蘭陀王問經》類，水野弘元《佛教文獻 研究》，許洋主譯，2003 年，頁221-292. อ้างใน X. Guang. 2008. “Introduction to the Nāgasena Bhikṣu Sūtra”. Journal of Buddhist Studies VI: 235 – 251.
Mizuno, K. 水野弘元. 1959. 〈ミリンダ問經類について〉 《駒澤大 学研究紀要》, Vol. 17, 17-55. (Mirinda-monkyo-rui ni tsuite) [“On the Recensions of Milindapañha”, Komazawa Daigaku kenkyu kiyo (Summary of the Research Studies of University of Komazawa)] Chinese translation ：關於《 彌蘭陀王問經》 類 ，水野弘元《 佛教 文獻研究》 ， 許洋主譯， 2003 年，頁 221-292. อ้างใน X. Guang. 2009. “The Different Chinese Versions of the Nāgasena
Bhikṣu Sūtra”. Journal of Buddhist Studies VII: 226 – 247.
Pachow, W.. 2000. “An Assessment of the Highlights in the Milindapanha.” Chung-Hwa Buddhist Journal, No.13.2, 1-27. Tarn, W. W. 1938. The Greek in Bactia & India. Cambridge: Cambridge University Press.
Rhys Davids. T. W. 1915. Milinda in Encyclopedia of Religion and Ethics, Ed.J Hastings, Vol. VII, Edinberge, J. Gonda. Tarn’s Hypothesis pp. 54 – 57. อ้างใน Yaroslav, V. 1993. “Did East and West really meet in Milinda’s Questions?” The Petersburg Journal Of Cultural Studies. Vol I, (1): 64 – 77.
Takakusu. J.. 1896. “Chinese Translations of the Milinda Paṇho” The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland. E-Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland. : 1-21.
Tarn, W.W.. 1966. The Greek in Bactia & India. Cambridge: Cambridge University Press. cited in X. Guang. 2008. “Introduction to the Nāgasena Bhikṣu Sūtra”.Journal of Buddhist Studies VI: 235 – 251.
Sedlar, J.W.. 1980. India and the Greek World: A study in the transmission of culture. Totowa, New Jersey: Rowman and Littlefield. อ้างใน Aston, G.V. 2004. Early India Logic and the Question of Greek influence. Doctor of Philosophy Thesis in Philosophy, University of Canterbury.
Skilling, P.. 1998. A note on King Milinda in the Abhidharmakosabhaya. Journal of the Pali Text Society. 24, 81-101.
Winternitz M.. 1913. Geschichte der Indischen Litterateur, Vol. 2, Hf. I, Leiping, pp. 140 – 141.
Yaroslav, V.. 1993. “Did East and West really meet in Milinda’s Questions?” The Petersburg Journal of Cultural Studies. Vol I, (1): 64 – 77.
Antoine Simonin. 2011. “Euthydemid” Ancient History Encyclopedia (online) www.ancient.eu/euthydemid/, August 17, 2019.
Antoine Simonin. 2011. “Hellenistic_Period” Ancient History Encyclopedia (online) www.ancient.eu/Hellenistic_Period/, June 1, 2016.
Joshua J. Mark. 2018. “alexandria” Ancient History Encyclopedia (online) www.ancient.eu/alexandria/, August 17, 2019.
Marthal L. Carter. 1989. “BEGRĀM the site of ancient Kāpiśa, located 80.5 km north of Kabul overlooking the Panjšīr valley at the confluence of the Panjšīr and Ḡorband rivers.” Encyclopædia Iranica (online). www.iranicaonline.org/, August 17, 2019.
Schools Wikipedia Selection. 2007. Greco-Buddhism (Online). www.cs.mcgill.ca/, August 17, 2019.
