ผลของการจัดการเรียนรู้เชิงรุกผ่านกระบวนการชุมชนการเรียนรู้ ทางวิชาชีพ รายวิชาปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาในสาขาวิชาเฉพาะ 3 สำหรับนักศึกษาครูชั้นปีที่ 3 สาขาวิชาภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์

ผู้แต่ง

  • ประภาพร ชนะจีนะศักดิ์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์
  • จิรัชญา โคศิลา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์
  • สุชาดา จันทร์มณี คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์
  • นพมาศ หงษาชาติ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์

คำสำคัญ:

การจัดการเรียนรู้เชิงรุก , ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ , วิชาปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา, นักศึกษาครู

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้ของผู้เรียน 2) หาประสิทธิภาพของการจัดการเรียนรู้เชิงรุกผ่านกระบวนการชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพรายวิชาปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาในสาขาวิชาเฉพาะ 3 3) ศึกษารูปแบบการจัดการเรียนรู้เชิงรุกฯ และ 4) ศึกษาความพึงพอใจต่อการใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้เชิงรุกฯ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักศึกษาครูสาขาวิชาภาษาอังกฤษชั้นปีที่ 3 ปีการศึกษา 2565 จำนวน 23 คน เครื่องมือที่ใช้คือ 1) แบบวัดผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้ 2) รูปแบบการจัดการเรียนรู้เชิงรุกผ่านกระบวนการชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพรายวิชาปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาในสาขาวิชาเฉพาะ 3 3) แบบประเมินความพึงพอใจต่อการใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้เชิงรุกฯ ผลการวิจัยพบว่า 1) กลุ่มตัวอย่างมีผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้ หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2) ได้ค่าประสิทธิภาพเท่ากับ 92.39/94.17 ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ประสิทธิภาพ E1/ E2 ตามเกณฑ์ 90/90 ที่ตั้งเป้าหมายไว้ 3) ผลการประเมินรูปแบบวิธีการสอนในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ประกอบไปด้วย 6 องค์ประกอบได้แก่ ผู้วางแผน ผู้ร่วมวางแผน ผู้เชี่ยวชาญ  ผู้ให้คำปรึกษาและควบคุมคุณภาพ สถานการณ์สำหรับฝึกปฏิบัติการสอน สภาพแวดล้อม และ 6 ขั้นตอน ได้แก่ วิเคราะห์ วางแผนจัดการเรียนรู้ ปฏิบัติและสังเกตการณ์ สะท้อนคิด ปรับปรุงใหม่ สอนใหม่ 4) นักศึกษามีความพึงพอใจต่อการใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด (gif.latex?\bar{x} = 4.80, S.D. = 0.63)

เอกสารอ้างอิง

ทิศนา แขมมณี. (2554). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 14). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พิมพันธ์ เตชะคุปต์, พเยาว์ ยินดีสุข, และราเชน มีศรี. (2565). สมรรถนะการนิเทศเชิงรุก ชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ. สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.

สภาคณบดี คณะครุศาสตร์. (2562). ตารางความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถโดยรวม สมรรถนะหลักและรายวิชาของแต่ละชั้นปี กลุ่มวิชาการศึกษา [เอกสารประกอบการประชุมร่วมสร้างหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏ]. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

สุวัทนา สงวนรัตน์ และชวน ภารังกูล. (2564). หลักสูตรและการเรียนการสอนฐานสมรรถนะในสถานศึกษา. วารสารสิรินธรปริทรรศน์, 22(2), 351-364.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-06-08

รูปแบบการอ้างอิง

ชนะจีนะศักดิ์ ป. ., โคศิลา จ. ., จันทร์มณี ส., & หงษาชาติ น. . (2024). ผลของการจัดการเรียนรู้เชิงรุกผ่านกระบวนการชุมชนการเรียนรู้ ทางวิชาชีพ รายวิชาปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาในสาขาวิชาเฉพาะ 3 สำหรับนักศึกษาครูชั้นปีที่ 3 สาขาวิชาภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์. วารสาร อีซีที เทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา, 19(26), 49–59. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/ectstou/article/view/268411