พฤติกรรมการจัดการความมั่นคงทางอาหารของนักศึกษาตามแนวพระราชดำริปรัชญา ของเศรษฐกิจพอเพียง: กรณีศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับการปฏิบัติตนตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียงของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี 2) เพื่อศึกษาระดับพฤติกรรมการจัดการความมั่นคงทางอาหารของนักศึกษา และ 3) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความความสัมพันธ์กับการปฏิบัติตนตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง และปัจจัยที่มีความความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการจัดการความมั่นคงทางอาหารของนักศึกษา ประชากรในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี จำนวน 17,454 คน กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี ที่ศึกษาในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2559 จำนวน 391 คน ด้วยวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้น (Stratified Sampling) การเก็บข้อมูลใช้แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ ค่าร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) และการวิเคราะห์หาความสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (Pearson’s Product Moment Correlation) ผลจากการวิจัยปรากฏดังนี้ 1) การปฏิบัติตนตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียงของนักศึกษา พบว่า โดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ย 3.62 2) พฤติกรรมการจัดการความมั่นคงทางอาหารของนักศึกษา พบว่า โดยภาพรวม อยู่ในระดับดี มีค่า เฉลี่ย 3.55 3) การปฏิบัติตนตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง มีความสัมพันธ์เชิงบวก กับ พฤติกรรมการจัดการความมั่นคงทางอาหาร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ผลการวิจัยพบว่า อายุ และระดับการศึกษา มีความสัมพันธ์เชิงลบ กับพฤติกรรมการจัดการความมั่นคงทางอาหารของนักศึกษา ดังนั้นผู้ปกครอง อาจารย์ และผู้ที่ใกล้ชิด จึงควรดูแล เอาใจใส่บุตรหลาน ด้านการบริโภคอาหาร และโภชนาการอย่างใกล้ชิดมากยิ่งขึ้น ทุกภาคส่วนควรมีการเผยแพร่ ประชาสัมพันธ์ข้อมูลและข่าวสารเกี่ยวกับหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง และการดำเนินชีวิตตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียงอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้นักศึกษาและประชาชนทุก คนมีความรู้ ความเข้าใจที่ถูกต้อง จนสามารถนำแนวทางหลักความพอเพียงไปปฏิบัติและประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้อย่างเหมาะสม คำสำคัญ : พฤติกรรม ความมั่นคงทางอาหาร เศรษฐกิจพอเพียง