An Analysis of Thai Traditional Herbs in the Palm-Leaf Manuscript

Authors

  • Narongsak Rawarin The Research Institute of Northeastern Art and Culture, Mahasarakham University

Keywords:

pharmacopoeia, Pharmaceutical Matters, Palm-Leaf, Local Wisdom, Isan Herbs

Abstract

This article attempted to present the analytical findings of Thai traditional herbs as described in 12 pieces of the transliterated Isan palm-leaf manuscripts in which it was indicated that there were: 1) 3,928 herb matters or counted as 77% in which the most often used ones were sugar cane, rice, ginger, Bai-ya-nang, Chan Daeng (Red Sandal Wood), chili, garlic, Mo noi, Ya nang root, and cumin; 2) 496 animal matters or counted as 10% including snake’s galls, antler, vulture’s bone, horn and tusk, spider’s molt, tiger’s fang, earthworm, deer’s and serow’s antler; 3) 107 mineral matter or counted as 2% including salt, ash, tin, stalactite, sulphur, Khee Nok Hatsadiling, rust, gold, and alum; 4) 453 adjuvants or counted as 9% including spirit, Nam Pang Ka, lime juice, honey, sesame oil, saliva, milk, rice water, earthworm juice, and runoff; 5) 18 types of fungus or counted as 0% consisting of swamp lichen, buffalo dung mushroom, Thai Phellinus mushroom (Hed Pi Man), chitosan, Hed Kham, inky cap mushroom, Thai parasol mushroom, Hed Chawak, and bamboo mushroom; and 6) 94 uncategorized items or counted as 2% consisting of Tok Kiw Sai, dry stools, Tok Kiw Khwa, Pom Yung, pile of poop, the leftovers of betel nut chewing, Fuang Lai Som Kam, Look Khun Dai, toenail, and plowshare Keywords: pharmacopoeia, Isan Herbs, Pharmaceutical Matters, Palm-Leaf, Local Wisdom

References

ดำรงราชานุภาพ, สมเด็จพระบรมวงศ์เธอกรมพระยา. (2543). นิทานโบราณคดี. พิมพ์ครั้งที่ 15. กรุงเทพฯ : บรรณาคาร.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2553). การแพทย์แนวพุทธ. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ : ครอบครัวแสงสายัณฑ์.

วีณา วีสเพ็ญ. (2550). มหาสารคาม. รายงานการวิจัย เรื่อง ภูมิปัญญาพื้นบ้านอีสานจากวรรณกรรมตำรายา. ภาควิชาภาษาไทยและภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ และโครงการอนุรักษ์ใบลานภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สมัย วรรณอุดร. (2558). โรคและยาในตำรายาภาคอีสานและลาว. ใน เอกสารการสัมมนาวิชาการเนื่องในวาระฉลองอายุครบ 96 ปีของ ศาสตราจารย์

ประเสริฐ ณ นคร เรื่อง “ภูมิปัญญาอาเซียน : เวชศาสตร์จารึกและเอกสารโบราณ”. ภาษา-จารึก ฉบับที่ 13. ภาควิชาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร. นนทบุรี : เชน ปรินส์ติ้ง.

อุษา กลิ่นหอม. (2552). การสังคายนาตำรายาพื้นบ้านอีสาน : กรณีไข้หมากไม้. กรุงเทพฯ : อุษาการพิมพ์.

เอกวิทย์ ณ ถลาง. (2544). ภูมิปัญญาอีสาน. กรุงเทพฯ : อมรินทร์.

Downloads

Published

2022-12-31

How to Cite

Rawarin, N. (2022). An Analysis of Thai Traditional Herbs in the Palm-Leaf Manuscript. Chophayom Journal, 33(2), 61–80. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/ejChophayom/article/view/260716

Issue

Section

Research Article