Development of Mudmee Silk Pattern: Case Study of Huadong Subdistrict, Nadoon District, Maha Sarakham Province
Keywords:
Development, Mudmee silk, Mudmee silk patternAbstract
This research aimed to develop mudmee silk pattern with computer programs and to study the satisfaction of mudmee silk motifs, Huadong subdistrict, Nadoon district, Maha Sarakham province. This was a quantitative and qualitative research. The sample group was selected using purposive sampling. The first group is 10 members of the Ban Huadong weaving group and the second group is 10 members of the Ban Nonghin weaving group. The research instruments consisted of interviews, surveys, observations, and questionnaires. The statistics used in data analysis were percentage, mean, standard deviation, and presenting descriptive information. The results showed 1) To develop mudmee silk pattern uses innovation in design. Microsoft Excel computer program by a design process emphasizes the uniqueness and identity that exists in the Huadong subdistrict community, such as language, culture, customs, traditions, rituals, etc., to be expressed in the develop mudmee silk pattern. This makes the fabric designs that are designed have the identity of the Huadong subdistrict community mixed into each pattern that is designed. You will get the pattern of mudmee silk woven fabric, consisting of the Khor-Sirivannavari, Krathong-Lost-Thang, and Nak-Gieow-Hang 2) The satisfaction of mudmee silk motifs, Huadong subdistrict, Nadoon district, Mahasarakham province. There were a total number of 3 motifs. Nak-Gieow-Hang gained the highest satisfaction score, followed by Krathong-Lost-Thang and Khor-Sirivannavari.
Keywords: Development, Mudmee silk, Mudmee silk pattern
References
กรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม. (2559). การรณรงค์ส่งเสริมการใช้ “ผ้าไทย” มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม .กรุงเทพฯ: กิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึกษา ในพระบรมราชูปถัมภ์.
จรัสพิมพ์ วังเย็น. (2564). การออกแบบลวดลายพิมพ์ที่สะท้อนอัตลักษณ์ภูมิปัญญาผ้าจกไทย – ยวนสู่การเพิ่มมูลค่าสินค้าทางการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
ชูศักดิ์ ยาทองไชย และวิไลรัตน์ ยาทองไทย. (2565). การพัฒนาโปรแกรมออกแบบลายผ้าเพื่อการสร้างสรรค์และสืบสานภูมิปัญญาผ้าไทย. วารสารหน่วยวิจัยวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และสิ่งแวดล้อมเพื่อการเรียนรู้, 13(2), 198 – 213.
ณรงค์ฤทธิ์ มะสุใส และคณะ. (2561). การออกแบบลายผ้าทอมือ สำหรับสร้างสรรค์แฟชั่นร่วมสมัยจากภูมิปัญญา กลุ่มวิสาหกิจชุมชนตำบลกุดหว้าด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์. กาฬสินธุ์: มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์. เบญญาภา ปัญญะศรี. 17 กุมภาพันธ์ 2567. ช่างทอผ้าไหม. สัมภาษณ์.
สถาบันส่งเสริมศิลปหัตถกรรมไทย. (2567). สรุปรายงานการส่งออกผลิตภัณฑ์ศิลปหัตถกรรมไทย ช่วงเดือนพฤศจิกายน 2566. กรุงเทพฯ: สถาบันส่งเสริมศิลปหัตถกรรมไทย (องค์การมหาชน)
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2560). การส่งออกผ้าไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
สำนักงานจังหวัดมหาสารคาม. (2566). ผ้าไหมล้ำเลอค่า มหาสารคาม. มหาสารคาม: ลีโอ แลนเซ็ท.
ไอรดา สุดสังข์ และจิราพัทธ์ แก้วศรีทอง. (2566). การออกแบบและพัฒนาลวดลายผ้าไหมมัดหมี่ บ้านลานไผ่ จังหวัดกำแพงเพชร. Journal of Roi Kaensarn Academi, 8(10), 215 – 228.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Chophayom Journal
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.