ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ ในกวีนิพนธ์ “เขียนแผ่นดิน” ของ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ : การศึกษาตาม แนวการวิจารณ์เชิงนิเวศ

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับ ธรรมชาติในกวีนิพนธ์ “เขียนแผ่นดิน” ของ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ตามแนวทางการศึกษาวรรณกรรมวิจารณ์เชิงนิเวศ ผลการศึกษาพบความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติใน 5 ลักษณะ คือ 1) ความสัมพันธ์ในลักษณะที่มนุษย์ปรับตัวเข้ากับธรรมชาติ 2) ความสัมพันธ์ในลักษณะที่มนุษย์เป็นผู้ควบคุมธรรมชาติ 3) ความสัมพันธ์ในลักษณะที่ธรรมชาติทำร้ายมนุษย์ 4) ความสัมพันธ์ในลักษณะที่มนุษย์ทำลายธรรมชาติ 5) ความสัมพันธ์ในลักษณะที่มนุษย์โหยหาธรรมชาติในวิถีชนบท ขณะเดียวกันยังแสดงให้เห็นว่าเหตุการณ์ภัยพิบัติธรรมชาติล้วนเป็นผลมาจากพฤติกรรมของมนุษย์ ทั้งการบุกรุกทำลายพื้นที่ธรรมชาติ หรือการพัฒนาอุตสาหกรรมที่ปล่อยน้ำเสียและก๊าซเรือนกระจกจนทำให้ธรรมชาติเสียสมดุล ภัยพิบัติต่างๆ ที่เกิดขึ้นจึงเป็นเครื่องชี้ชัดถึงผลของการทำลายธรรมชาติของมนุษย์ เนื่องจากมนุษย์กับธรรมชาติมีความเกี่ยวพันเชื่อมโยงและปฏิสัมพันธ์กันเป็นสายใยแห่งชีวิตโดยที่แยกออกจากกันไม่ได้ เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงสิ่งใดสิ่งหนึ่งย่อมมีผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตบนโลกที่พึ่งพาอาศัยอยู่ในธรรมชาติ

คำสำคัญ : มนุษย์กับธรรมชาติ, วรรณกรรมวิจารณ์เชิงนิเวศ, กวีนิพนธ์, เขียนแผ่นดิน