หัตถกรรมไม้แกะสลักในชุมชนแกะสลักไม้แห่งหมู่บ้านหนองบึง เมืองปะทุมพอน แขวงจำปาสัก สปป.ลาว
คำสำคัญ:
หัตถกรรมไม้แกะสลักบทคัดย่อ
การศึกษา หัตถกรรมไม้แกะสลักในชุมชนแกะสลักไม้แห่งหมู่บ้านหนองบึง เมืองปะทุมพอน แขวงจำปาสัก สปป.ลาว มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาประวัติความเป็นมาของหัตถกรรมไม้แกะสลักในชุมชนแกะสลักไม้ แห่งหมู่บ้านหนองบึง เมืองปะทุมพอน แขวงจำปาสัก 2) เพื่อวิเคราะห์รูปแบบและความเชื่อที่ปรากฏในหัตถกรรมไม้แกะสลัก โดยวิธีการศึกษาข้อมูลเอกสาร การลงพื้นที่ภาคสนาม ใช้เครื่องมือจากการสังเกต สัมภาษณ์ โดยเลือกชาวบ้านผู้รู้จำนวน 1 คน ช่างชาวบ้าน จำนวน 2 คน ผู้ประกอบการจำนวน 3 คน ทำการสนทนากลุ่ม ใช้ทฤษฎีสัญศาสตร์ และแนวคิดมายาคติในการทำการวิเคราะห์รูปแบบและความเชื่อในงาน
หัตถกรรมไม้แกะสลัก
ผลการศึกษาพบว่า บ้านหนองบึง ได้ถูกก่อตั้งขึ้นเป็นชื่อใหม่จากการรวมหมู่บ้าน 4 หมู่บ้าน เเต่ละกลุ่มมีความสัมพันธ์ทางเครือญาติ มีอาชีพเสริมที่ช่วยนำรายได้ให้กับครอบครัว ได้แก่ การทำเครื่องหัตถกรรมแกะสลักไม้ และแกะสลักหิน ที่มีการก่อตัวขึ้นจากภูมิปัญญาของชาวบ้านเอง หัตถกรรมไม้แกะสลักประเภทของที่ระลึก มีรูปแบบผลงานแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม ประกอบด้วย กลุ่มคน กลุ่มสัตว์ และกลุ่มสิ่งของ โดยแบ่งกลุ่มตามอิทธิพลที่ทำให้ช่างแกะสลักออกแบบผลงานออกมาตามอิทธิพลต่าง ๆ ประกอบด้วย 1) อิทธิพลจากวัฒนธรรม ประเพณีและวิถีชีวิต 2) อิทธิพลตามภูมิศาสตร์สิ่งแวดล้อม และ 3) อิทธิพลตามความเชื่อ ในส่วนของหัตถกรรมไม้แกะสลักในหอก้วน พบว่าผลงาน แกะสลักแบ่งออกเป็น 2 แบบ คือ แบบลอยตัว และแบบนูนต่ำ (Bas Relief) เมื่อวิเคราะห์ด้วยทฤษฎีสัญศาสตร์ พบว่า มีประติมากรรมแกะสลักไม้รูปหัวหน้าชุมชนแกะสลักตั้งอยู่ภายใน มีลวดลายสลักอยู่ทุกพื้นที่ที่เป็นโครงสร้างหลัก ซึ่งวิเคราะห์ได้ว่าชุมชนบ้านหนองบึงเป็นพื้นที่ภูมิศาสตร์ที่อุดมสมบูรณ์เต็มไปด้วยทรัพยากรป่าไม้ และยังมีวัฒนธรรมประเพณีนับถือผี, เทพจากการสร้างหอก้วนเป็นภาพเทพตรงมุมอาคาร มีภาพวิถีชีวิตของคนในชุมชน ตามหลักแนวคิดมายาคติ ที่สื่อถึงความเชื่อในเรื่องของการเคารพบูชาบรรพบุรุษ ผี รักถิ่นที่อยู่ที่เป็นธรรมชาติ มีวัฒนธรรมวิถีชีวิตที่สืบทอดกันมา มีความอ่อนน้อมและเป็นมิตร
คำสำคัญ: หัตถกรรมไม้แกะสลัก
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา แก้วเทพ. (2543). ศาสตร์แห่งสื่อและวัฒนศึกษา. กรุงเทพฯ: เอดิสันเพรส โปรดักส์.
นพดล วศินสนทร. (2556). แนวคิดสัญวิทยาและการสร้างความหมาย (Semiology and Signification) ( เอกสารประกอบการบรรยายเสริมความรู้ทางด้านทฤษฎี). เชียงใหม่: สาขาวิชานิเทศศาสตร์ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
นิยมพรรณ วรรณศิริ. (2550). มนุษยวิทยาสังคมและวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: เอ็กซ์เปอร์เน็ท.
มะนีวอน แพงโสม. (2552). วาทกรรมว่าด้วยเรื่อง"บ้านพัฒนา": กรณีศึกษาหมู่บ้านหนองบึง เมืองปะทุมพอนแขวงจำปาสัก สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
มิน เกดมะนี. (2567, 16 ตุลาคม). ช่างแกะสลัก. สัมภาษณ์.
วิบูลย์ ลี้สุวรรณ. (2553). ศิลปทัตถกรรมพื้นบ้าน. พิมพ์ครั้งที่ 4 .กรุงเทพฯ: ต้นอ้อแกรมมี่.
ศุภชัย สิงห์ยะบุศย์. (2544). โครงการสารคดีลาวตอนล่าง. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุเนตร โพธิสาร (2558). ทฤษฎีทางวัฒนธรรม มนุษย์และสังคม. ขอนแก่น: คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารช่อพะยอม

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
