รัฐ ธุรกิจ ประชาสังคม และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น : กรณีศึกษาย่านนิมมานเหมินท์ จังหวัดเชียงใหม

บทคัดย่อ

บทความมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจที่เกิดในบริเวณย่านนิมมานเหมินท์ และความสัมพันธ์ของระหว่างรัฐ ธุรกิจ ประชาสังคมและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการบริหารจัดการพื้นที่จากพื้นที่ที่เป็นที่พักอาศัยกลายมาเป็นพื้นที่เศรษฐกิจท่องเที่ยวยามรามตรีที่สำคัญแห่งหนึ่งของจังหวัดเชียงใหม่

ผลการศึกษาพบว่า ความเปลี่ยนแปลงและปัญหาที่เกิดขึ้นในบริเวณย่านนิมมานเหมินท์เกิดมาจากนโยบายการพัฒนาของรัฐที่ต้องการพัฒนาเมืองเชียงใหม่ให้เป็นเมืองท่องเที่ยวประกอบกับย่านนิมมานเหมินท์มีลักษณะพื้นที่ที่เอื้อต่อการลงทุนในด้านที่พักอาศัยเพื่อรองรับนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่และเป็นพื้นที่ในการท่องเที่ยวเนื่องติดกับบริเวณดอยสุเทพ ที่สำคัญคือ รัฐไทยที่มีลักษณะรวมศูนย์ อำนาจแบบแยกส่วนและกระจายอำนาจที่ล่าช้า เมื่อพื้นที่ย่านนิมมานเหมินท์มีการเปลี่ยนแปลงจากพื้นที่พักอาศัยกลายมาเป็นพื้นที่ท่องเที่ยวทำให้เกิดปัญหาความขัดแย้งกันระหว่างชาวบ้านที่ในพื้นที่ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นควรเป็นผู้แก้ไขปัญหาแต่กลับไม่มีอำนาจและบทบาทในการดูแลพื้นที่ อำนาจดังกล่าวขึ้นอยู่กับหน่วยงานภูมิภาคซึ่งแต่ละหน่วยงานยังมีการทำงานที่ทับซ้อนกันทำให้ไม่สามารถ แก้ปัญหาได้ ส่งผลให้ชาวบ้านที่พักอาศัยต้องมีการรวมตัวกันบางครั้งและนำเสนอประเด็นให้เป็นข่าวดังเพื่อที่จะให้หน่วยงานรัฐหันมาสนใจปัญหาที่เกิดขึ้นและแก้ไขปัญหาที่เกิด แต่เมื่อเวลาผ่านปัญหาเดิมกลับมาอีก

The objective of this article is to study economic change in Nimmanhaemin area and the relationships of state, businesses, civil society and local government in managing to the area which was a living area and now becomes a significant tourist attraction of Chiang Mai province.

The study found that Changing and Problems occurring in Nimmanhaemin area originated from development public policy which needed to develop economic in Chiang Mai province. Moreover, the area has been amenable to economic investment because it is situated near Chiang Mai University and Doi Suthep Mountain, one of the important and famous tourist attractions in Chiang Mai. Importantly, Thai Stat is Centralized State and Late Decentralized state. When the area changed from a living area to a tourist attraction, it has made an adverse impact on resident-owners and traders in there. The local government in the area should have solved the problems but there has been no authority. The authority is in regional officers. Each of the officers has the overlapping authority, which cannot solve problems. People living in the area sometimes have to protest and to raise the issues to columnists and reporter so that the state would pay attention to the problems but they cannot solve the problems.