การแปรรูปวัชพืชทางการเกษตรประเภทต้นกกเพื่อออกแบบและพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์เชิงนิเวศเศรษฐกิจ

Main Article Content

อลิศา โชตินนท์ภิชา

บทคัดย่อ

การแปรรูปวัชพืชทางการเกษตรประเภทต้นกกเพื่อออกแบบและพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์เชิงนิเวศเศรษฐกิจ  วัตถุประสงค์ในการวิจัย คือ 1) เพื่อแปรรูปวัชพืชทางการเกษตรประเภทต้นกก 2) เพื่อนำวัสดุแปรรูปจากต้นกกมาออกแบบและพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์เชิงนิเวศเศรษฐกิจ การวิจัยนี้เป็นวิจัยประยุกต์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยมีแบบสัมภาษณ์และแบบสอบถาม กลุ่มตัวอย่าง คือ กลุ่มแปรรูปต้นกกเป็นผลิตภัณฑ์ชุมชน ตำบลท่าช้าง จำนวน 9 คน ใช้วิธีสุ่มตัวอย่างแบบง่าย กลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านการออกแบบ 3 คน ใช้วิธีสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง และ  กลุ่มผู้บริโภค 50 คน  ใช้วิธีสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ ผลการวิจัยพบว่าการแปรรูปต้นกกเป็นผลิตภัณฑ์เชิงนิเวศเศรษฐกิจทำได้โดยการเปลี่ยนเส้นทอของเส้นยืนเป็นเชือกด้ายที่ทำมาจากผ้าสปันผสมโพลีเอสเตอร์แทนการใช้เชือกไนล่อนที่เป็นพลาสติกและเปลี่ยนสีย้อมเป็นครามแทนการย้อมสีเคมี และ ลายผูกรักษ์ท่าช้าง คือ ลายที่สื่อถึงอัตลักษณ์ของตำบลท่าช้าง มีค่าเฉลี่ยด้านการออกแบบลวดลาย มีค่าเฉลี่ย 4.83 การออกแบบผลิตภัณฑ์เชิงนิเวศเศรษฐกิจ 4 ประเภท คือ ชุดเก้าอี้สตูล, หมอนอิง, เบาะรองนั่ง, แผ่นรองจาน และ แผ่นรองแก้ว  มีค่าเฉลี่ยด้านการออกแบบที่ใช้วัสดุจากธรรมชาติย่อยสลายง่ายมาใช้ได้อย่างเหมาะสม มีค่าเฉลี่ย 4.96

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
โชตินนท์ภิชา อ. . . (2025). การแปรรูปวัชพืชทางการเกษตรประเภทต้นกกเพื่อออกแบบและพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์เชิงนิเวศเศรษฐกิจ. วารสารศิลปกรรมและการออกแบบแห่งเอเชีย, 6(2), 106–122. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/jaad/article/view/284308
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมพัฒนาที่ดิน. (2564). แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมจังหวัดมหาสารคาม. กรมพัฒนาที่ดิน. จาก https://www.ldd.go.th/Agri-Map/Data/NE/mkm.pdf

ชลูด นิ่มเสมอ. (2544). องค์ประกอบของศิลปะ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.

ญาณิศา ศรีบุญเรือง. (2564). แนวทางการยกระดับผลิตภัณฑ์แปรรูปจากเสื่อกกเพื่อเพิ่มมูลค่าสินค้าชุมชน บ้านหัวดง ตำบลหนองหมี อำเภอราษีไศล จังหวัดศรีสะเกษ. ศรีสะเกษ: มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ.

เทพิญ แก้ววรสูตร. (2554). การพัฒนาลวดลายและออกแบบผลิตภัณฑ์จากการทอกก กรณีศึกษาบ้านหนองนกหอ จังหวัดอำนาจเจริญ. อุบลราชธานี: คณะศิลปะประยุกต์และการออกแบบ. มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.

ธนาคารกรุงเทพ. (2565). แม้ราคาสูงขึ้นก็ยอม เจาะลึกพฤติกรรมผู้บริโภค พร้อมจ่ายเพื่อสินค้ารักษ์โลก SME ปรับตัวอย่างไรมาตกเทรนด์. สืบค้นจากwww.bangkokbanksme.com.

นวลน้อย บุญวงษ์. (2542). หลักการออกแบบ. กรุงเทพฯ: โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮาส์.

บุญเรือง สมประจบ. (2559). หัตถกรรมจักสาน : การศึกษาภูมิปัญญาพื้นบ้านด้านการผลิตโดยการมีส่วนร่วมชุมชน. ปทุมธานี: คณะศิลปกรรมศาสตร์. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

พิพัฒน์ อภิรักษ์ธนากร. (2560). Eco design thai thai. https://www.ookbee.com

ภัคมน ทศทิศรณชัย. (2553). การทำสื่อกกในเชิงธุรกิจของบ้านแดง ตำบลแดง อำเภอตระการพืชผล จังหวัดอุบลราชธานี. อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.

มาศพงษ์ สร้อยศิริกุล. (2556). ศึกษาอัตลักษณ์และพัฒนาหัตถกรรมผลิตภัณฑ์พื้นถิ่นจังหวัดบุรีรัมย์. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม. สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.

หัฐณัฐ นาคไพจิตร. (2557). การประยุกต์ใช้องค์ประกอบทางเรขศิลป์เพื่อสื่อสารวัฒนธรรมอีสาน. กรุงเทพฯ: คณะศิลปกรรมศาสตร์. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อรรคเจตต์ อภิขจรศิลป์, ปริญญ์ บุญกนิษฐ. (2553). การออกแบบผลิตภัณฑ์เชิงนิเวศเศรษฐกิจในงานอุตสาหกรรม. สถาบันไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์.

อัษฎางค์ รอไธสง. (2559). การศึกษาและพัฒนาผลิตภัณฑ์จากลวดลายเฉพาะถิ่นงานทอเสื่อกกกลุ่มพนมรุ้งเสื่อกกและหัตถกรรม อำเภอเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดบุรีรัมย์. บุรีรัมย์: มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.