การปฏิบัติที่เป็นเลิศด้านการจัดการชื่อเสียงของสถาบันอุดมศึกษาที่มีชื่อเสียงระดับโลก Best Practices on Reputation Management of Higher Education Institutions in World Reputaton Rank
Article Sidebar
เผยแพร่แล้ว:
เม.ย. 9, 2018
คำสำคัญ:
การปฏิบัติที่เป็นเลิศ การจัดการชื่อเสียง ปัจจัยความสำเร็จ
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาผลการดำเนินงานตามตัวชี้วัดของสถาบัน อุดมศึกษาที่มีชื่อเสียงระดับโลก 2) วิเคราะห์แนวปฏิบัติที่เป็นเลิศด้านการจัดการชื่อเสียงของสถาบันอุดมศึกษาที่มีชื่อเสียงระดับโลก เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบบันทึกการวิเคราะห์เนื้อหาสถาบันอุดมศึกษาที่มีชื่อเสียงระดับโลก และแบบสัมภาษณ์เชิงลึกกับศิษย์เก่าที่สำเร็จการศึกษาจากสถาบันอุดมศึกษาที่มีชื่อเสียงระดับโลก และวิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัย พบว่า
1) การดำเนินงานตามตัวชี้วัดของสถาบันอุดมศึกษาที่มีชื่อเสียงระดับโลก ได้แก่ การวิจัย-ปริมาณงานวิจัยไม่ต่ำกว่า 400 โครงการต่อปี ทำรายได้ติดอันดับสูงสุดของประเทศ ชื่อเสียงการวิจัยเกิดจากผลงานวิจัยส่งผลกระทบถึงระดับโลก นำไปใช้ได้จริงทั้งในเชิงพาณิชย์และการพัฒนา มีคุณภาพเป็นเลิศ และได้รับรางวัล การอ้างอิง-นำไปอ้างอิงสูง การสอนและสภาพแวดล้อมการเรียนรู้-หลักสูตรมาก หลากหลาย และเด่นเพื่อดึงดูดนักศึกษาทั่วโลก จัดการเรียนการสอนด้วย MOOCs เพิ่มมากขึ้น เน้นการลงมือปฏิบัติ การวิจัยและการสอนส่งเสริมกัน ความเป็นนานาชาติ-อาจารย์ บุคลากร และนักศึกษาที่เป็นชาวต่างชาติเพิ่มขึ้น และจำนวนบทความที่เผยแพร่ไม่ต่ำกว่า 4,000 บทความต่อปี และรายได้จากอุตสาหกรรม-มหาวิทยาลัยแต่ละแห่งมีรายได้ต่างกันสูง รายได้มาจากการอนุญาตให้ใช้สิทธิและการตั้งธุรกิจใหม่/บริษัทใหม่ และบริษัทลูก
2) แนวปฏิบัติที่เป็นเลิศด้านการจัดการชื่อเสียงของสถาบันอุดมศึกษาที่มีชื่อเสียงระดับโลก ประกอบด้วย 1) กระบวนการ/ขั้นตอน/วิธีการ/เทคนิค 2) ผลที่ได้รับ/ผลการดำเนินการ/ประโยชน์ที่ได้รับ 3) การยอมรับ/รางวัล และ 4) ปัจจัยความสำเร็จ
Article Details
รูปแบบการอ้างอิง
Nongluck Chotevithayath น. โ., Arunee Hongsiriwat อ. ห., & พลสารัมย์ พ. (2018). การปฏิบัติที่เป็นเลิศด้านการจัดการชื่อเสียงของสถาบันอุดมศึกษาที่มีชื่อเสียงระดับโลก Best Practices on Reputation Management of Higher Education Institutions in World Reputaton Rank. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 11(2), 236–253. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/journaldtc/article/view/120015
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ
นโยบายการพิจารณากลั่นกรองบทความ
- บทความวิจัยและบทความวิชาการทุกเรื่องที่จะได้รับการตีพิมพ์ต้องผ่านการพิจารณากลั่นกรองโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) ในสาขาที่เกี่ยวข้อง จำนวน 3 ท่าน/บทความ
- บทความ ข้อความ ภาพประกอบและตารางประกอบที่ลงตีพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใด ๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
- บทความที่จะได้รับการตีพิมพ์จะต้องไม่เคยตีพิมพ์ เผยแพร่ที่ใดมาก่อน และไม่อยู่ระหว่างการพิจารณาของวารสารฉบับอื่น หากตรวจสอบพบว่ามีการตีพิมพ์ซ้ำซ้อน ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
- บทความใดที่ผู้อ่านเห็นว่าได้มีการลอกเลียนหรือแอบอ้างโดยปราศจากการอ้างอิง หรือทำให้เข้าใจผิดว่าเป็นผลงานของผู้เขียน กรุณาแจ้งให้กองบรรณาธิการวารสารทราบจะเป็นพระคุณยิ่ง
เอกสารอ้างอิง
Baty, P. (2013). The world reputation rankings measure an increasingly vital element in the social-network age. [Online]. Available: https://www.timeshighereducation.co.uk/world-university-rankings/2013/reputation-ranking/analysis/globally-renowned [2013, May 23]
Boonyakij, Boondee & Siriphanich, Kamonwan. (2003). Benchmarking: Shortcut to business excellence. 3rd ed. Bangkok: Thailand Productivity Institute.
Chaisamrej, Rungrat. (2013). Corporate reputation: Survey of literature review and theoretical concepts for factor driven study on reputation in all business dimensions. [Online]. Available: https://www.ejournal.su.ac.th/upload/662.pdf [2015, March 2]
Delgado-Márquez, Blanca L., Bondar, Y. & Delgado-Márquez, L. (2012). Higher education in a global context: Drivers of top-universities’ reputation. Problems of Education in the 21st Century 40: 17-25. [Online]. Available from: https://ehis.ebscohost.
com/eds/pdfviewer/pdfviewer?sid=c160ca59-eff5-459b-af5f-811ace11cecb@
sessionmgr104&vid=2&hid=4 [2015, February 26]
Dickinson-Delaporte, S., Beverland, M. & Lindgreen, A. (2010). Building corporate reputation with stakeholders: Exploring the role of message ambiguity for social marketers. European Journal of Marketing 44,11/12: 1856-1874. [Online]. Available from: https://www.emeraldinsight.com/journals.htm?issn=03090566&
volume=44&issue=11&articleid=1891433&show=pdf [2015, March 18]
Dowling, R. (2002). Creating corporate reputations: Identity, image, and performance. Oxford: Oxford University Press.
Gaines-Ross, L. (2008). Corporate reputation: 12 steps to safeguarding and recovering reputation. Hoboken: John Wiley & Sons.
Haywood, R. (c2005). Corporate reputation, the brand & the bottom line: Powerful proven communication strategies for maximizing value. London: Kogan Page.
He, Huani & Pitpreecha, Rungnapha. (2011). Indicators for reputation measurement of communication universities in China. Journal of Public Relations and Advertising 4,2: 102-123.
Jaicharnsukkij, Phot. (2009). Corporate image & brand management. [Online]. Available: https://www.drphot.com/images/journal/2552/brandmarketing52/Article%20
Corp%20Image%20Apr%2009.pdf [2015, June 2]
Kumar, S. (1999). Valuing corporate reputation. In Reputation management: Strategies for protecting companies, their brands and their directors, 25-33. London: Kogan Page.
Laukaikul, Sirikul. (2007). Sufficiency Branding: Sustainable Brand. Bangkok: Manager Weekly.
Morrissey, P. (2012). Higher education and the imperative to build reputations. Asian Education and Development Studies 1,2: 112-123. [Online]. Available from: https://www.emeraldinsight.com/journals.htm?issn=2046-3162&volume=1&issue =2&articleid=17035936&show=pdf&PHPSESSID=j7mph2h6qinuj0hipcjhn61l83 [2013, March 4]
Oxford University Centre for Corporate Reputation. (2008). Research into all aspects of reputation. [Online]. Available from: https://www.sbs.ox.ac.uk/facultyresearch/
reputation/research-and-publications [2016, September 14]
Pitpreecha, Rungnapha. (2010). Indicators for measuring business reputation in Thailand. Bangkok: Communication Arts, Chulalongkorn University.
Pittayapitak, Tanya & Vichianpan, Thanyawich. (2012). Transfer innovation: Principles and patterns. SWU Library Science Journal. 5,1 (January-June): 107-118.
Ruenrom, Guntalee. (2013). Corporate brand success valuation. Bangkok: Cyberprint.
Saengratanakul, Puttaporn. (2010). How do we create corporate brand? [Online]. Available: https://www.brandage.com/Modules/DesktopModules/
Article/ArticleDetail.aspx?tabID=7&ArticleID=6518&ModuleID=701&GroupID=1532 [2013, Septermber 10]
Santawee, Kritchanat. (2012). The factors influencing corporate reputation and corporate reputation management in Thailand. Ph.D. dissertation, Chulalongkorn University.
Sherman, M. L. (1999). Making the most of your reputation. In Reputation management: Strategies for protecting companies, their brands and their directors, 9-15. London: Kogan Page.
Suomi, K. & Jarvinen, R. (2013). Tracing reputation risks in retailing and higher-education services. Journal of Retailing and Consumer Services 20: 207-217. [Online]. Available from: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/ S0969698912001518 [2015, March 4]
Times Higher Education World Reputation Rankings. (2013). [Online]. Available from: https://www.timeshighereducation.co.uk/world-university-rankings/2013/
reputation-ranking [2013, July 14]
Wutthirong, Phayat. (2012). Innovation management concept & best practice. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Zaman, A. (2004). Reputational risk: How to manage for value creation. London: Prentice Hall.
Boonyakij, Boondee & Siriphanich, Kamonwan. (2003). Benchmarking: Shortcut to business excellence. 3rd ed. Bangkok: Thailand Productivity Institute.
Chaisamrej, Rungrat. (2013). Corporate reputation: Survey of literature review and theoretical concepts for factor driven study on reputation in all business dimensions. [Online]. Available: https://www.ejournal.su.ac.th/upload/662.pdf [2015, March 2]
Delgado-Márquez, Blanca L., Bondar, Y. & Delgado-Márquez, L. (2012). Higher education in a global context: Drivers of top-universities’ reputation. Problems of Education in the 21st Century 40: 17-25. [Online]. Available from: https://ehis.ebscohost.
com/eds/pdfviewer/pdfviewer?sid=c160ca59-eff5-459b-af5f-811ace11cecb@
sessionmgr104&vid=2&hid=4 [2015, February 26]
Dickinson-Delaporte, S., Beverland, M. & Lindgreen, A. (2010). Building corporate reputation with stakeholders: Exploring the role of message ambiguity for social marketers. European Journal of Marketing 44,11/12: 1856-1874. [Online]. Available from: https://www.emeraldinsight.com/journals.htm?issn=03090566&
volume=44&issue=11&articleid=1891433&show=pdf [2015, March 18]
Dowling, R. (2002). Creating corporate reputations: Identity, image, and performance. Oxford: Oxford University Press.
Gaines-Ross, L. (2008). Corporate reputation: 12 steps to safeguarding and recovering reputation. Hoboken: John Wiley & Sons.
Haywood, R. (c2005). Corporate reputation, the brand & the bottom line: Powerful proven communication strategies for maximizing value. London: Kogan Page.
He, Huani & Pitpreecha, Rungnapha. (2011). Indicators for reputation measurement of communication universities in China. Journal of Public Relations and Advertising 4,2: 102-123.
Jaicharnsukkij, Phot. (2009). Corporate image & brand management. [Online]. Available: https://www.drphot.com/images/journal/2552/brandmarketing52/Article%20
Corp%20Image%20Apr%2009.pdf [2015, June 2]
Kumar, S. (1999). Valuing corporate reputation. In Reputation management: Strategies for protecting companies, their brands and their directors, 25-33. London: Kogan Page.
Laukaikul, Sirikul. (2007). Sufficiency Branding: Sustainable Brand. Bangkok: Manager Weekly.
Morrissey, P. (2012). Higher education and the imperative to build reputations. Asian Education and Development Studies 1,2: 112-123. [Online]. Available from: https://www.emeraldinsight.com/journals.htm?issn=2046-3162&volume=1&issue =2&articleid=17035936&show=pdf&PHPSESSID=j7mph2h6qinuj0hipcjhn61l83 [2013, March 4]
Oxford University Centre for Corporate Reputation. (2008). Research into all aspects of reputation. [Online]. Available from: https://www.sbs.ox.ac.uk/facultyresearch/
reputation/research-and-publications [2016, September 14]
Pitpreecha, Rungnapha. (2010). Indicators for measuring business reputation in Thailand. Bangkok: Communication Arts, Chulalongkorn University.
Pittayapitak, Tanya & Vichianpan, Thanyawich. (2012). Transfer innovation: Principles and patterns. SWU Library Science Journal. 5,1 (January-June): 107-118.
Ruenrom, Guntalee. (2013). Corporate brand success valuation. Bangkok: Cyberprint.
Saengratanakul, Puttaporn. (2010). How do we create corporate brand? [Online]. Available: https://www.brandage.com/Modules/DesktopModules/
Article/ArticleDetail.aspx?tabID=7&ArticleID=6518&ModuleID=701&GroupID=1532 [2013, Septermber 10]
Santawee, Kritchanat. (2012). The factors influencing corporate reputation and corporate reputation management in Thailand. Ph.D. dissertation, Chulalongkorn University.
Sherman, M. L. (1999). Making the most of your reputation. In Reputation management: Strategies for protecting companies, their brands and their directors, 9-15. London: Kogan Page.
Suomi, K. & Jarvinen, R. (2013). Tracing reputation risks in retailing and higher-education services. Journal of Retailing and Consumer Services 20: 207-217. [Online]. Available from: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/ S0969698912001518 [2015, March 4]
Times Higher Education World Reputation Rankings. (2013). [Online]. Available from: https://www.timeshighereducation.co.uk/world-university-rankings/2013/
reputation-ranking [2013, July 14]
Wutthirong, Phayat. (2012). Innovation management concept & best practice. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Zaman, A. (2004). Reputational risk: How to manage for value creation. London: Prentice Hall.
