LIFE HISTORY NARRATIVE OF A VISUALLY-IMPAIRED SPA THERAPIST IN HOSPITALITY INDUSTRY: A CASE STUDY IN 4-STAR HOTEL IN PRAWET DISTRICT
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were to examine a life history of a spa therapist with a visual impairment and self-technology for survival earning a living. This study used a qualitative approach by letting the spa therapist narrate her life history. Semi-structured questionnaire had been collected by in-depth interviewing, to key informant was a visually-handicapped spa therapist in a 4-star hotel in Bangkok including sub informants who are her family, supervisor and colleagues. According to the analysis and interpret by researcher, the finding indicated that the spa therapist had accepted a turning point of her life and adjusted herself to a new environment in order to live and started to work in a hospitality. Furthermore, the researcher found that the spa therapist had adopting self-technologies to use in her career life by using the senses and sensation in work, to think and remember things systematically, to adjusting herself into a new environment, to work high performance with other people.
Article Details
Article Screening Policy
- All research and academic articles to be published must be considered and screened by three peer reviews in the relevant field / article.
- All articles, texts, illustrations and tables published in the journal are the personal opinions of the authors. Editors don't always have to agree. And no responsibility whatsoever is the sole responsibility of the author.
- The articles to be published must never be published. Where did you first publish? And not in the consideration of other journals If the audit found that there has been a duplicate publication It is the sole responsibility of the author.
- Any article that the reader sees as being plagiarized or impersonated without reference. Or mislead the work of the author Please let the journal editor know it will be your greatest blessing.
References
กรมส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ. แผนพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการแห่งชาติ. ฉบับที่ 4, 2555-2559.
ดนัย เทียนพุฒ. (2543). นวัตกรรมการบริการลูกค้า. กรุงเทพฯ : บุ๊คแบงค์.
นภาภรณ์ หะวานนท์. (2550). การสร้างความรู้ภายใต้กระบวนทัศน์สร้างสรรค์สังคม. วารสารสังคมลุ่มน้ำโขง. 3(3).
________. (2552). วิธีการศึกษาเรื่องเล่า : จุดเปลี่ยนของการวิจัยทางด้านสังคมศาสตร์. วารสารสังคมลุ่มน้ำโขง. 5(2).
พิทักษ์ ศิริวงศ์และปัทมาอร เส็งแดง. (2011). การท่องเที่ยวของผู้พิการทางการเคลื่อนไหวในสังคมไทย. Veridian E-Journal. 4(2).
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2538). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2541). การวิจัยธุรกิจ.กรุงเทพฯ: เพชรจรัสแสงแห่งโลกธุรกิจ.
องอาจ นัยพัฒน์. (2551). การออกแบบ : วิธีการเชิงปริมาณ เชิงคุณภาพ และผสมผสานวิธีการ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อานนท์ วันลา. (2553). การสร้างเทคโนโลยีแห่งตัวตนสมาชิกวุฒิสภาผู้พิการทางสายตา. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการภาครัฐและเอกชน มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Flick, Uwe. (2007). Managing Quality in Qualitative Research. Sage. California.
Kotler, Philip and Gary Armstrong. (1996). Principles of Marketing (8thed).Prentice-Hall, Inc.
________________. Thailand Hotel Job เข้าถึงโดย http://www.hoteljob.in.th/ วันที่เข้าถึง :สิงหาคม, 2558. (ออนไลน์).