การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันปัจจัยการพัฒนาการจัดการที่พักที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมในกลุ่มธุรกิจที่พักประเภทโฮมสเตย์ในประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน และเสนอแนวทางการพัฒนาการจัดการที่พักที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมในกลุ่มธุรกิจที่พักประเภทโฮมสเตย์ในประเทศไทย เป็นงานวิจัยแบบผสานวิธี (Mixed Methodology Research) ด้วยการวิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูลจากผู้รับบริการหรือ
ผู้ที่เคยใช้บริการโฮมสเตย์ต้นแบบที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม จำนวน 480 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยเทคนิคโดยการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน (Confirmatory Factor Analysis: CFA) และการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยนำข้อค้นพบที่ได้จากการวิจัยเชิงปริมาณ มากำหนดแนวทางในการสนทนากลุ่ม (Focus Group Discussion) โดยผู้ให้ข้อมูลหลัก คือ หน่วยงานภาครัฐ ภาคเอกชน ผู้ประกอบการ นักวิชาการ และตัวแทนผู้รับบริการที่เคยไปใช้บริการโฮมสเตย์ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม จำนวน 23 คน โดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis)
ผลการวิจัย พบว่า 1) องค์ประกอบของปัจจัยการพัฒนาการจัดการที่พักที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมในกลุ่มธุรกิจที่พักประเภทโฮมสเตย์ในประเทศไทย ประกอบด้วย 8 ด้าน คือ ด้านการจัดทีมงานที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมและการจัดการนโยบาย ด้านที่พักและพื้นที่โดยรอบ ด้านการจัดการพลังงาน ด้านการขนส่ง ด้านกิจกรรมและการท่องเที่ยวธรรมชาติ ด้านรายการจัดซื้อและการจัดการการจัดซื้อจัดจ้าง ด้านการจัดการของเสีย ด้านการจัดการน้ำ ด้านที่มีค่าค่าน้ำหนักและผลการทดสอบความสอดคล้องของโมเดลกับข้อมูลเชิงประจักษ์ พบว่า องค์ประกอบทุกตัวมีความสอดคล้องกลมกลืน ซึ่งได้รับการยืนยันจากสนทนากลุ่ม 2) แนวทางการพัฒนา ผู้วิจัยเสนอ “WE WEALTH STANDARD” คือ
การนำเสนอโมเดลของความอุดมสมบูรณ์ และความมั่งคั่งของสิ่งแวดล้อมเพื่อนำไปสู่การเป็นโฮมสเตย์ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ซึ่งเป็นแนวทางการทำโฮมสเตย์ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมสำหรับผู้ประกอบการสามารถนำไปปรับใช้ในกลุ่มธุรกิจที่พักประเภทโฮมสเตย์ในประเทศไทยเพื่อเข้าสู่การเป็นโฮมสเตย์มิตรกับสิ่งแวดล้อมได้อย่างยั่งยืน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
นโยบายการพิจารณากลั่นกรองบทความ
- บทความวิจัยและบทความวิชาการทุกเรื่องที่จะได้รับการตีพิมพ์ต้องผ่านการพิจารณากลั่นกรองโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) ในสาขาที่เกี่ยวข้อง จำนวน 3 ท่าน/บทความ
- บทความ ข้อความ ภาพประกอบและตารางประกอบที่ลงตีพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใด ๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
- บทความที่จะได้รับการตีพิมพ์จะต้องไม่เคยตีพิมพ์ เผยแพร่ที่ใดมาก่อน และไม่อยู่ระหว่างการพิจารณาของวารสารฉบับอื่น หากตรวจสอบพบว่ามีการตีพิมพ์ซ้ำซ้อน ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
- บทความใดที่ผู้อ่านเห็นว่าได้มีการลอกเลียนหรือแอบอ้างโดยปราศจากการอ้างอิง หรือทำให้เข้าใจผิดว่าเป็นผลงานของผู้เขียน กรุณาแจ้งให้กองบรรณาธิการวารสารทราบจะเป็นพระคุณยิ่ง
เอกสารอ้างอิง
Chantrathip, C., and Nathalang, C., (2023). Approaches to the Development of Tourism in a Holistic Smart City: A Case Study in Phuket. Journal of Nakhonratchasima College Humanities and Social Sciences, 17(2), 198-212. (In Thai)
Chunnapiya, N., (2023). Eco-friendly product and branding design : Upcycle. Journal Design Echo, 4(1), 55-62. (In Thai)
Hair, J. F., Sarstedt, M., Hopkins, L., and Kuppelwieser, V. G. (2014). Partial least squares structural equation modeling (PLS-SEM): An emerging tool in business research. European Business Review, 26(2), 106–121.
Junping, L., and Intaraporn, W. (2024). The Development Discourse in Modern Thai Rural Society in the Baan Rai Plai Fun Novel Series. Journal of Arts and Thai Studies, 46(3), 3841-3817. (In Thai)
Khamton, A., and Jaroensuk, A., (2025). Approaches Sustainable Development Approaches for Accommodation Businesses in Nakhon Nayok Province. Choe Dok Peep Review Journal, 1(1), 1-15. (In Thai)
Macmillan, T. T. (1971). The Delphi Technique. Paper presented at the annual meeting of the California Junior College Associations Committee on Research and Development, Monterey, California.
Panleow, J. (2023). The Participatory Approach to Community Water Resources Information Management. Journal of Multidisciplinary in Humanities and Social Sciences, 6(6), 3244-3258. (In Thai)
Puangsang, M. (2023). Low Carbon Tourism: Eco-Friendly Tourism. Academic Journal of Mahamakut Buddhist University Roi Et Campus Mahamakut Buddhist University Roi Et Campus. 12(2), 615-627.
Sriget, U. (2023). Community-Based Tourism for the Sustainable Development. Western University Research Journal of Humanities and Social Science, 8(2), 270-279.
Tekhanmag, K., (2021). Model Development of Cultural Tourism Promotion by Community-Based Tourism of Mon Community, Sainoi Sub-District, Bang Ban District, Phra Nakhon Si Ayutthaya Province. Rajapark Journal, 15(43), 166-182. (In Thai)
Thammasorn, W., and Suwannarak, J., (2023). Factors Affecting the Intention Consumer Samui Island Local Food. Journal of MCU Peace Studies, 11(4), 1389-1401. (in Thai)
Thongkamnus, T., Nanamchiew, P., Sangsrijan, C., and Kumpiranon, S., (2024). Guideline For Upgrading Hostel In Phra Nakhon Si Ayutthaya Province. Management Sciences Valaya Alongkorn Review, 5(1), 1-17. (in Thai)
Venugopal, K., and Ranganath, N. S. (2025). Eco-Conscious Travellers: Preferences and Perceptions of Homestay Accommodations. In Global Practices and Innovations in Sustainable Homestay Tourism (pp. 203-228): IGI Global Scientific Publishing.
Vinijkul, R., Prompasit, P., Boonniyom, P., and Thongsap N. (2023). Waste Management (Zero Waste): A Case Study of a Model Community Kamphaeng Phet Province. Journal of Humanities and Social Sciences, Southeast Asia University, 8(1), 120-132. ( In Thai)
Yothicar, P., et al. (2023). An approach for enhancing the tourism value chain: A case of Nakhon Nayok province, Thailand. Kasetsart Journal of Social Sciences, 44(2), 565
