The Effects of Productivity-Based Learning Activities Toward Ability of Students in Basic Education.

Main Article Content

Asst.Prof.Dr.Suwana Juithong

Abstract

The objectives of this research were 1) to compare the ability to produce of the students in basic education with the 80 percent, 2) to study students,satisfaction in basic education towards productivity-based learning activities. The sampling is underthe basic education of PathumThani, Phra Nakhon Si Ayutthaya, Ang Thongand Bangkok Provinces by Multi-stage cluster random sampling. The first semester of academic year 2559 the number of 10 group. The tool used in this study is the production lesson plan the IOC value is between 0.67-1.00.The satisfaction used in this study was a guestionnaire which five-rating scale its coefficieint reliability 0.78.The Average Standard Deviation and t-test one sample. The findings were as follows: The ability to produce of the students in basic education level, they were organized by production activities was significance higher than the 80 percent of the established criteria at the statistical significance at the 0.01 level. The results were satisfaction of the students in basic education every school and every class receive the production learning activities, at the highest satisfaction levels (x̅=4.60,S.D.=0.71)

Article Details

How to Cite
Juithong, A. (2020). The Effects of Productivity-Based Learning Activities Toward Ability of Students in Basic Education. Saengtham College Journal, 12(1), 211–227. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/scj/article/view/245158
Section
Research Articles

References

จุฑา ธรรมชาติ. (2555). การวิจัยและพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบใช้วิจัยเป็นฐานในรายวิชาการวิจัยทางการศึกษา. วารสารสงขลานครินทร์ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 18(1), 183-214.

ธัฒนคร พวงคำ. (2555). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะพื้นฐานการสร้างองค์ความรู้ วิชา ส 31104 ประวัติศาสตร์ 2 ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่เรียนจากการจัดการเรียนรู้โดยใช้การวิจัยเป็นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชา หลักสูตรและการสอน,บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ธีรศักดิ์ พาจันทร์. (2560). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนโดยใช้การวิจัยเป็นฐาน เพื่อเสริมสร้างสมรรถนะในการวิเคราะห์และวางแผนแก้ไขปัญหาสาธารณสุขของนักศึกษาหลักสูตรสาธารณสุขศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาสาธารณสุขชุมชน. ขอนแก่น: วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร.

ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2558). ปฏิรูปการเรียนรู้ ปฏิรูปการศึกษากลับทางจากล่างขึ้นบน. กรุงเทพฯ: บริษัท พี เอ.ลีฟวิ่ง จำกัด.

วรพจน์ วงศ์กิจรุ่งเรือง และอธิป จิตตฤกษ์. (2554). ทักษะแห่งอนาคตใหม่ การศึกษาเพื่อศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: Openworlds.

ศิรประภา พาหลง. (2550). การพัฒนาแผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้แบบฝึกทักษะคณิตศาสตร์เรื่องความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับจำนวนจริง ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาคณิตศาสตร์, มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

ศิริศุกร์ ศิริโชคชัยตระกูล และ ลัดดา ศิลาน้อย. (2558). การศึกษาทักษะการแก้ปัญหาและความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้ด้วยวิธีการสอนเชิงสร้างสรรค์และผลิตภาพ (CRP)รายวิชา ส 14101 สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม. วารสารศึกษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 131-138.

สุวรรณา จุ้ยทอง. (2560). การออกแบบหน่วยการเรียนรู้อิงมาตรฐานเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้เชิงผลิตภาพ. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์. 7(2), 143-152.

สุวร กาญจนมยูร. (2541, เมษายน-มิถุนายน). การจัดกิจกรรมการเรียนการสอนคณิตศาสตร์ระดับประถมศึกษา. วารสาร สสวท. 26(101), 3-6.

อนงค์นาฎ บรรหาร. (2555). เรื่องการพัฒนาหน่วยการเรียนรู้บูรณาการประเพณีและวัฒนธรรมในอำเภอชนบทด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้โครงงาน รายวิชา ส16101 สังคมศึกษาศาสนาและวัฒนธรรม สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตร, บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยขอนแก่น.

Wiggins, Grant andMcTighe, Jay. (2006). Understanding by design. Alexandria. VA: Association for Supervision and Curriculum Development.