ศีลอภัยบาปกับการหล่อหลอมชีวิตด้านจริยธรรมของเยาวชนคาทอลิก อาสนวิหารอัสสัมชัญ อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ ที่กำลังศึกษาอยู่ในระดับอุดมศึกษา

บทคัดย่อ

          งานวิจัยแบบผสมผสานนี้ มีวัตถุประสงค์วิจัยเพื่อศึกษา 1) สภาพการรับศีลอภัยบาปของเยาวชนคาทอลิกอาสนวิหารอัสสัมชัญอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ และ 2) ผลการรับศีลอภัยบาปที่มีต่อการหล่อหลอมชีวิตด้านจริยธรรมของเยาวชนคาทอลิก อาสนวิหารอัสสัมชัญอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ โดยกลุ่มผู้ให้ข้อมูล คือ เยาวชนคาทอลิกอาสนวิหารอัสสัมชัญอัครสังฆมณฑลกรุงเทพ ที่กำลังศึกษาอยู่ในระดับอุดมศึกษา ได้มาโดยวิธีการเลือกตามความสะดวก เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามจำนวน 1 ฉบับ สำหรับสอบถามเยาวชนคาทอลิก จำนวน 30 คน และแบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง จำนวน 1 ฉบับ สำหรับสัมภาษณ์เยาวชนคาทอลิกจำนวน 10 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ สำหรับการวิเคราะห์ข้อมูลที่ได้จากการสัมภาษณ์ ใช้การวิเคราะห์เนื้อหา

          ผลการวิจัยพบว่า

          1.  สภาพการรับศีลอภัยบาปของเยาวชนคาทอลิก อาสนวิหารอัสสัมชัญ อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ ผู้ให้ข้อมูลส่วนใหญ่รับศีลอภัยบาป 1-2 ครั้งต่อเดือน สาเหตุส่วนใหญ่ที่ไม่ได้รับศีลอภัยบาปเพราะไปไม่ทันเวลาพระสงฆ์ฟังแก้บาป สวดบทแสดงความทุกข์ไม่ได้ ผู้ให้ข้อมูลส่วนใหญ่เห็นความสำคัญของการรับศีลอภัยบาปว่า เป็นการเข้ามาคืนดีกับพระเจ้าและพระศาสนจักร เป็นการเยียวยารักษาจิตใจให้สำนึกผิด ให้เกิดการกลับใจอย่างแท้จริง หลังจากที่รับศีลอภัยบาปแล้วผู้ให้ข้อมูลส่วนใหญ่รู้สึกสบายใจ ได้ใกล้ชิดพระมากขึ้น และมีความตั้งใจพยายามที่จะไม่ทำบาปอีก

           2.  การรับศีลอภัยบาปส่งผลต่อการหล่อหลอมชีวิตด้านจริยธรรมของเยาวชนคาทอลิกอาสนวิหารอัสสัมชัญ อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ ดังนี้

           การรับศีลอภัยบาป ทำให้เยาวชนได้รับพระหรรษทาน และได้คืนดีกับพระเจ้า ได้รับการเยียวยารักษาจิตใจให้สำนึกถึงบาปผิดที่ได้กระทำ ได้เตือนตนเอง ช่วยให้เกิดการกลับใจ การตั้งใจที่จะไม่ทำบาปอีก ดังนั้น การรับศีลอภัยบาป การทำกิจใช้โทษบาป และการพลีกรรมช่วยหล่อหลอมชีวิตด้านจริยธรรมของเยาวชนมากขึ้น ทำให้เกิดผลดีต่อตนเอง ครอบครัว และสังคม กล่าวคือ ส่งผลให้ตนเองมีการพัฒนาที่ดีขึ้น มีความรัก ความเมตตา  ความซื่อสัตย์ ความอดทน ความเสียสละ และการให้อภัยมากขึ้น สำหรับครอบครัวส่งผลให้เกิดการสานสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมากขึ้น ลดปัญหาความขัดแย้งในครอบครัวลงได้  และเกิดผลดีต่อสังคมคือ มีการทำบาปน้อยลง และการกล้าที่จะตักเตือนเมื่อเพื่อนพี่น้องกระทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง เกิดเป็นมิตรภาพที่ดีต่อกันในสังคม