ปัจจัยการสร้างและสื่อสารตราสินค้าที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านเครือข่าย สังคมออนไลน์ของกลุ่มผลิตภัณฑ์แปรรูปอาหารจากเนื้อสัตว์ จังหวัดอุบลราชธานี

Anan  Suntramethakul; Pimvimol  Poramatworachote

doi:10.14456/psruhss.2023.25

Authors

Anan Suntramethakul Faculty of Business Administration and Management, Ubon Ratchathani Rajabhat University, Ubon Ratchathani 34000
Pimvimol Poramatworachote Faculty of Business Administration and Management, Ubon Ratchathani Rajabhat University, Ubon Ratchathani 34000

DOI:

https://doi.org/10.14456/psruhss.2023.25

Keywords:

Brand building and brand communication, Social network, Meat processing products cluster

Abstract

This research aims to study factors influencing brand building and brand communication on social network of meat processing products cluster in Ubon Ratchathani. The sample is 400 customers who purchased products through social network in Ubon Ratchathni. Tool used in this research is 5-point scale questionnaire with reliability of .96. The statistics used in data analysis were frequency, mean, standard deviation and multiple regression analysis. The results showed that the influencing brand building and brand communication on social network of meat processing products cluster in Ubon Ratchathani consisted of 3 factors that were brand communication on social network, brand awareness and perception of quality. Moreover, coefficient of factors prediction for both values (R = 0.643) and independent variables could forecast dependent variables effectively (R²adj) for 40.90% with 0.01 level of significance.

References

กตัญญู คณิตศาตรานนท์. (2559). การรับรู้คุณภาพและการสื่อสารทางการตลาดที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์ประเภทผักออร์แกนิคของประชาชนในเขตกรุงเทพมหานคร. บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

จันทรวัทน์ อัครเมธานนท์. (2558). การวิเคราะห์รูปแบบและเส้นทางสู่กระบวนการสร้างแบรนด์ของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) กรณีศึกษาภาคธุรกิจบริการซึ่งได้รับรางวัล Best Brand Awards ปี 2007 ในประเทศไทย. คณะบริหารธุรกิจและเทคโนโลยีสารสนเทศ สาขาวิชาการตลาด. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ.

นธกฤต วันต๊ะเมล์. (2557). การสื่อสารการตลาด (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ยุทธิพงศ์ แซ่จิว. (2555). การสื่อสารตราสินค้าบุคคลผ่านเครือข่ายสังคมออนไลน์ของคนดังข้ามคืน. นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศิวณัฐ กัลยาณวิชัย และนิตนา ฐานิตธนกร. (2559). คุณค่าของตราสินค้าและคุณค่าส่วนบุคคลที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าแบรนด์เนมในห้างสรรพสินค้าของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติในเขตกรุงเทพมหานคร. ในการประชุมวิชาการนำเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษา ครั้งที่ 12. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.

ศูนย์ส่งเสริมอุตสาหกรรมภาคที่ 7. (2560). รายงานโครงการสร้างและพัฒนาเครือข่ายและการรวมกลุ่มอุตสาหกรรมในรูปแบบคลัสเตอร์ ปีงบประมาณ 2560. อุบลราชธานี: ศูนย์ส่งเสริมอุตสาหกรรมภาคที่ 7.

อิสริย ตรีประเสริฐ และนิตนา ฐานิตธนกร. (2559). ปัจจัยคุณค่าตราสินค้า พฤติกรรมการแบ่งปันความรู้และนวัตกรรมผลิตภัณฑ์ที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อรถจักรยานของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. ในการประชุมวิชาการนำเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษา ครั้งที่ 12. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.

Aaker, D. A. (1991). Managing Brand Equity: Capitalization the Value of a Brandname. New York: Free.

Aaker, D. A. (1996). Measuring Brand Equity Across Products and Markets. California Management Review, 38(3), 102-120.

Drennan, J., Bianchi, C., Cacho-Elizondo, S., Louriero, S., Guibert, N. & Proud, W. (2015). Examining the Role of Wine Brand Love on Brand Loyalty: A Multicountry Comparison. International Journal of Hospitality Management, 49, 47–55.

Everitt, B. S. (2010). Multivariable Modeling and Multivariate Analysis for the Behavioral Sciences. New York: Taylor & Francis Group, LLC.

Godey, B., Manthiou, A., Pederzoli, D., Rokka, J., Aiello, G., Donvito, R., & Singh, R. (2016). Social Media Marketing Efforts of Luxury Brands: Influence on Brand Equity and Consumer Behavior. Journal of Business Research, 69(12), 5833-5841.

Keller, K.L. (2008). Strategic Brand Management, Building, Measuring, and Managing Brand Equity. New Jersey: Prentice Hall.

Koll, O., & Wallpach, S. V. (2013). Intended Brand Associations: Do They Really Drive Consumer Response?. Journal of Business Research, 67, 1501–1507.

Lu, L. C., Chang, W. P., & Chang H. H. (2014). Consumer Attitudes toward Blogger’s Sponsored Recommendations and Purchase Intention: The Effect of Sponsorship Type, Product Type, and Brand Awareness. Computers in Human Behavior, 34, 258–266.

Nunnally, J. C. (1978). Psychometric Theory. New York: McGraw-Hill.

Miguel, R.S. (2013). Axe’s Brand Personality and Brand Equity: Consumers’ Perspectives on The Brand’s Personality and Brand Equity. Master Degree Thesis in Business Administration, Aarhus Univesity.

Rovinelli, R. J. & Hambleton, R.K. (1977). On the Use of Content Specialists in the Assessment of Criterion-Referenced Test Item Validity. Dutch Journal of Educational Research. (2), 49-60.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. 3rd ed. New York: Harper and Row Publication.

Yang, D. (2012). The Strategic Management of Store Brand Perceived Quality. International Conference on Applied Physics and Industrial Engineering of Physics Procedia, 24, 1114–1119.