การใช้กิจกรรมการสอนภาษาเพื่อการสื่อสารเพื่อส่งเสริมทักษะการฟัง พูดภาษาอังกฤษ และทักษะทางสังคมของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ
DOI:
https://doi.org/10.14456/psruhss.2023.58คำสำคัญ:
กิจกรรมการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร , ความสามารถในการฟังพูดภาษาอังกฤษ , ทักษะทางสังคมบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสามารถในการฟัง พูดภาษาอังกฤษของนักเรียนหลังได้รับการสอนโดยใช้กิจกรรมการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร และเพื่อเปรียบเทียบทักษะทางสังคมของนักเรียนก่อนและหลังได้รับการสอนโดยใช้กิจกรรมการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ วิทยาลัยเทคนิคเชียงใหม่ ที่ลงทะเบียนเรียนวิชาภาษาอังกฤษฟัง พูด 1 (2000-1203) ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2562 จำนวน 25 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้กิจกรรมการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร จำนวน 5 แผน แบบประเมินความสามารถในการฟัง พูดภาษาอังกฤษและแบบประเมินทักษะทางสังคมซึ่งวัดความสามารถของนักเรียนทั้งก่อนและหลังการเรียนโดยใช้กิจกรรมการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร วิเคราะห์ข้อมูลเพื่อหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าร้อยละ ผลการวิจัยพบว่า 1) หลังการเรียนโดยใช้กิจกรรมการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร นักเรียนมีความสามารถในการฟัง พูดภาษาอังกฤษผ่านเกณฑ์ที่กำหนดไว้ อยู่ในระดับดี 2) หลังการเรียนโดยใช้กิจกรรมการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร นักเรียนมีทักษะทางสังคมสูงขึ้น
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2554). แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 11 พ.ศ. 2555-2559. สืบค้น 10 มิถุนายน 2562, จาก http//planning.tu.ac.th
ชรินภรณ์ สัจจธรรมวดี. (2555). การใช้วิธีสอนสตอรีไลน์เพื่อพัฒนาความสามารถทางการฟัง พูดภาษาอังกฤษและทักษะสังคมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
นาตยา ภัทรแสงไทย. (2525). ยุทธวิธีการสอนสังคมศึกษา. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
ปัทมาวดี บุณย์สวัสดิ์. (2535). ผลการใช้เกมการละเล่นพื้นบ้านของไทยที่มีผลต่อการพัฒนาทักษะทางสังคมของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รังสี วิบูลย์อรรถกร. (2534). ความสัมพันธ์ระหว่างทักษะทางสังคมและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาสังคมของนักเรียนชั้นปีที่ 3 ในสังกัดกรมสามัญศึกษาในจังหวัดปราจีนบุรี (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สถาบันภาษาอังกฤษ คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2555). คู่มือการจัดการเรียนการสอน ภาษาอังกฤษแนวใหม่ตามกรอบมาตรฐานความสามารถทางภาษาอังกฤษที่เป็นสากล The Common European Framework of Reference for Languages (CEFR) ระดับชั้นมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมเกียรติ อ่อนวิมล. (2554). ภาษาอังกฤษกับอนาคตของไทยในอาเซียน. สืบค้น 15 มกราคม 2557, จาก http://blog.eduzones.com/wigi/81880
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2561). แนวทางการประเมินคุณภาพการศึกษาของสถานศึกษาตามมาตรฐานการอาชีวศึกษา พ.ศ. 2561. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา (สอศ.).
สุภัทรา อักษรานุเคราะห์. (2540). การใช้กลวิธีการสื่อสารกับการสอนภาษาอังกฤษ ใน สุมิตรา อังวัฒนกุล (บรรณาธิการ), แนวคิดและเทคนิควิธีการสอนภาษาอังกฤษระดับมัธยมศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุมิตรา อังวัฒนกุล. (2540). วิธีสอนสื่อสารทักษะฟังภาษาอังกฤษ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Astin, A. W. (1993). What matters in college: Four critical years revisited. San Francisco: Jossey-Bass.
Canale, M., & Swain, M. (1980). Theoretical bases of communicative approaches to second language teaching and testing. Applied linguistics, 1(1), 1-47.
Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1999). Learning together and alone: Cooperative, competitive, and individualistic learning (5th Ed.). Boston: Allyn & Bacon.
Johnson, K., & Morrow, K. (1981). Communicative in the Classroom. England: Burnt Mill Longman.
Kagan, S., & Kagan, S. (1994). Cooperative learning. San Clemente, CA: Kagan.
Littlewood, W., William, L., & Swan, M. (1981). Communicative language teaching: An introduction. Cambridge university press.
Matson, J. L., Rotatori, A. F., & Helsel, W. J. (1983). Development of a rating scale to measure social skills in children: The Matson Evaluation of Social Skills with Youngsters (MESSY). Behaviour Research and therapy, 21(4), 335-340.
Richards, J. C., & Rodgers, T. S. (2014). Approaches and methods in language teaching. New York: Cambridge university press.
Savignon, S. J. (1991). Communicative language teaching: State of the art. TESOL quarterly, 25(2), 261-278.
Sheridan, S. M., Hungelmann, A., & Maughan, D. P. (1999). A contextualized framework for social skills assessment, intervention, and generalization. School Psychology Review, 28(1), 84-103.
Wilkins, D. A. (1976). National Syllabuses. Oxford: Oxford University Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม


