ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความตั้งใจใช้บริการพร้อมเพย์ของเจ้าหน้าที่สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ ภาค 6
คำสำคัญ:
พร้อมเพย์, สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ ภาค 6บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับบริการพร้อมเพย์และความตั้งใจใช้บริการพร้อมเพย์จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคลของเจ้าหน้าที่สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ ภาค 6 (2) ความสัมพันธ์ของความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับบริการพร้อมเพย์กับความตั้งใจใช้บริการพร้อมเพย์ (3) ความสัมพันธ์ของการยอมรับและการใช้เทคโนโลยีกับความตั้งใจใช้บริการพร้อมเพย์ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวมรวมข้อมูล ประชากรในการศึกษา คือ เจ้าหน้าที่สำนักงาน ป.ป.ช. ภาค 6 จำนวน 153 คน โดยเก็บจากกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 110 คน โดยการสุ่มตัวอย่างแบบสัดส่วน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหา ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที
การทดสอบค่าเอฟ และค่าสหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า (1) เจ้าหน้าที่สำนักงาน ป.ป.ช. ภาค 6 ส่วนใหญ่มีระดับความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับพร้อมเพย์อยู่ในระดับปานกลาง ปัจจัยส่วนบุคคลที่แตกต่างกันมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับบริการพร้อมเพย์และความตั้งใจใช้บริการพร้อมเพย์ไม่แตกต่างกัน ยกเว้นระดับการศึกษาแตกต่างกันมีความรู้ความเข้าใจแตกต่างกัน (2) ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับบริการพร้อมเพย์มีความสัมพันธ์เชิงบวกต่อความตั้งใจใช้บริการพร้อมเพย์ (3) การยอมรับและการใช้เทคโนโลยีทุกด้านมีความสัมพันธ์เชิงบวกต่อความตั้งใจใช้บริการพร้อมเพย์ โดยข้อเสนอแนะส่วนใหญ่ต้องการให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องสร้างความเชื่อมั่นด้านความปลอดภัยของข้อมูลเมื่อใช้บริการพร้อมเพย์
เอกสารอ้างอิง
ชลธิชา ศรีแสง. (2555). การยอมรับการใช้งานของระบบการชำระเงินทางอิเล็กทรอนิกส์ กรณีศึกษาธนาคารกรุงศรีอยุธยาจำกัด (มหาชน). วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย, 4(1), 35-51.
ไทยพับลิก้า. (2558). สำรวจผลประกอบการ 10 ปี ธนาคารพาณิชย์ กำไรกว่า 1 ล้านล้าน – สินทรัพย์รวม 16 ล้านล้าน เก็บค่าธรรมเนียมชนเพดาน. สืบค้น 20 สิงหาคม 2560, จาก https://thaipublica.org/2015/02/banking-sector/
ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2560). PromptPay. สืบค้น 10 เมษายน 2560, จาก https://www.bot.or.th/
Thai/PaymentSystems/PSServices/PromptPay
ประคอง กรรณสูตร. (2534). สถิติศาสตร์ประยุกต์สำหรับครู (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
พรชนก พลาบูลย์. (2560). การยอมรับนวัตกรรมและเทคโนโลยี การใช้เทคโนโลยี และพฤติกรรมผู้บริโภคที่ส่งผลต่อความตั้งใจของประชาชนในการใช้บริการธุรกรรมทางการเงินผ่านระบบพร้อมเพย์ (PROMPTPAY) ของรัฐบาลไทย. (การศึกษาค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, ปทุมธานี.
ยุพาพร ดอนงัน และไกรชิต สุตะเมือง. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจใช้บัตร Easy Pass ประชากรเขตกรุงเทพมหานคร ของกลุ่ม Generation X. วารสารการเงิน การลงทุน การตลาด และการบริหารธุรกิจ, 4(2), 393-411.
วิไลวรรณ ทองประยูร, มนตรี ปัญญาธีรารักษ์, และไตรภพ จันทะคุณ. (2560). การรับรู้ประโยชน์บริการพร้อมเพย์ของบุคคลทำงานในกรุงเทพมหานคร. วารสารเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจปริทัศน์, 13(1), 36-59.
อรชพร ศักดิ์พรหม และจิรพล สังข์โพธิ์. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการยอมรับการใช้งานระบบพร้อมเพย์ของประชากรในเขตกรุงเทพมหานคร. (การศึกษาค้นคว้าอิสระวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
อรอุษา พรมอ๊อด. (2559). พบคนสมัคร “พร้อมเพย์” ไม่กล้าใช้บัญชีหลัก จำนวนมาก. สืบค้น 20 สิงหาคม 2560, จาก https://www.pptvhd36.com/news/ประเด็นร้อน/45059
Rogers, E. M. (2003). Diffusion of Innovations (5th ed.). New York: Free Press.
Venkatesh, V., Davis, G. B., & Morris, M. G. (2003). User acceptance of information technology. Toward a unified view MIS Quarterly, 27(3), 425-478.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
