การน้อมนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาบูรณาการกับการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของนักศึกษาหลักสูตรสาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม เพื่อนำไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการน้อมนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาบูรณาการกับการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ศึกษาเปรียบเทียบการน้อมนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาบูรณาการกับการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 และเพื่อศึกษาข้อเสนอแนะที่จะนำไปสู่แนวทางในการน้อมนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาบูรณาการกับการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของนักศึกษาหลักสูตรสาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม เพื่อนำไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักศึกษาหลักสูตรสาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ ที่ได้จากการกำหนดขนาดด้วยตารางสำเร็จรูปของ Taro Yamane จำนวน 400 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามและนำมาวิเคราะห์หาค่าสถิติ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test และ One Way ANOVA จากการทดสอบเป็นรายคู่ ใช้วิธี LSD ผลการวิจัยพบว่า  1. การน้อมนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาบูรณาการกับการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ทั้งหมด 5 ด้าน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านเงื่อนไขความรู้ และรองลงมา คือ ด้านความพอประมาณ ด้านการมีภูมิคุ้มกันในตัวที่ดี ด้านเงื่อนไขคุณธรรม และด้านความมีเหตุผล ตามลำดับ  2. เปรียบเทียบการน้อมนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาบูรณาการกับการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 จำแนกตามตามปัจจัยลักษณะส่วนบุคคล พบว่า อายุ และรายได้ ของนักศึกษาหลักสูตรสาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
ที่แตกต่างกัน มีความคิดเห็นเกี่ยวกับการน้อมนำแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาบูรณาการกับการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ที่แตกต่างกัน ส่วน เพศ ระดับการศึกษา และระดับชั้นปีที่แตกต่างกัน มีความคิดเห็นเกี่ยวกับการน้อมนำแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาบูรณาการกับการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05  3. ข้อเสนอแนะที่จะนำไปสู่แนวทางในการน้อมนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาบูรณาการกับการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 พบว่า นักศึกษามีความคิดเห็นว่า แนวทางในการน้อมนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาบูรณาการกับการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 เพื่อนำไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน นับว่ามีความท้าทายอย่างยิ่ง โดยเฉพาะการเปลี่ยนแปลงที่เป็นอย่างรวดเร็วและรอบด้าน ไม่ว่าจะเป็นด้านเศรษฐกิจ
ด้านสังคม ด้านการเมือง ด้านศาสนาวัฒนธรรม ที่สำคัญคือ ในศตวรรษนี้นับว่าเป็นยุคที่องค์ความรู้ได้มีพัฒนาการและความเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว จึงทำให้นักศึกษาจะต้องมีความรู้ ความสามารถในการเข้าถึง
การเลือก การปรับใช้ และความสามารถในการสื่อสารและถ่ายทอด ตลอดจนความสามารถในวิชาชีพที่มุ่งเน้นหลักธรรมะหรือนำแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาบูรณาการร่วมด้วยเพื่อให้สอดคล้องกับยุคสมัยได้อย่างมีประสิทธิภาพและเกิดการพัฒนาที่ยั่งยืนในที่สุด