ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อปริมาณหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ (NPLs) ของธนาคารเฉพาะกิจในประเทศไทย

ผู้แต่ง

  • ชมภูนุช วิเศษศักดิ์ สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์ธุรกิจ คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตศรีราชา
  • ศิริขวัญ เจริญวิริยะกุล สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์ธุรกิจ คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตศรีราชา

คำสำคัญ:

หนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้, ธนาคารเฉพาะกิจ

บทคัดย่อ

งานวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อปริมาณหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ (Non-Performing Loans: NPLs) ของธนาคารเฉพาะกิจในประเทศไทย จำนวน 3 ธนาคาร ได้แก่ ธนาคารออมสิน ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร ธนาคารอาคารสงเคราะห์ ข้อมูลที่ใช้ในการศึกษาเป็นข้อมูลทุติยภูมิแบบพาเนล ตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2552 ถึง พ.ศ. 2561 โดยใช้วิธีการวิเคราะห์ Fixed Effect Model จากการศึกษาพบว่า อัตราการเติบโตของปริมาณเงินให้กู้และอัตราเงินเฟ้อ มีความสัมพันธ์ในเชิงลบต่อปริมาณหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ สำหรับปัจจัยอื่น ๆ ได้แก่ อัตราดอกเบี้ยเงินให้สินเชื่อ อัตราเงินให้สินเชื่อต่อเงินรับฝาก และผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศไทย พบว่าไม่มีความสัมพันธ์ต่อปริมาณหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ ดังนั้นการเติบโตของปริมาณเงินให้กู้และการติดตามภาวะเศรษฐกิจผ่านการคาดการณ์อัตราเงินเฟ้อของประเทศไทย จึงเป็นสิ่งที่ธนาคารเฉพาะกิจควรให้ความสำคัญ

เอกสารอ้างอิง

กิตติศักดิ์ เคลือบหิรัญ. (2559). ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อปริมาณหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ของธนาคารพาณิชย์ที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

ชัชวลัย ใจธีรภาพกุล. (2554). ปัจจัยที่ส่งผลต่อปริมาณหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ (NPL) ของธนาคารพาณิชย์ในประเทศไทย (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร. (2562). รายงานกิจการประจำปี พ.ศ. 2552 ถึง พ.ศ. 2561. สืบค้น 18 กันยายน 2562, จาก http://www.baac.or.th

ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2562). รายงานการประเมินเสถียรภาพระบบการเงินไทย 2561. สืบค้น 24 กันยายน 2562, จาก http://www.bot.or.th.

ธนาคารอาคารสงเคราะห์. (2562). รายงานประจำปี พ.ศ. 2552 ถึง พ.ศ. 2561. สืบค้น 18 กันยายน 2562, จาก http://www.ghbank.co.th

ธนาคารออมสิน. (2562). รายงานกิจการประจำปี พ.ศ. 2552 ถึง พ.ศ. 2561. สืบค้น 18 กันยายน 2562, จาก http://www.gsb.or.th

นวลฉวี กิมใช้. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อปริมาณสินเชื่อด้อยคุณภาพ (NPL) ของธนาคารกรุงไทย จำกัด (มหาชน) (รายงานผลการวิจัย). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตศรีราชา.

วเรศ อุปปาติก. (2544). เศรษฐศาสตร์การเงินและการธนาคาร (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

วิมพ์วิภา ทองรุ่งเกียรติ. (2554). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยพื้นฐานทางเศรษฐกิจระดับมหภาค กับปัญหาหนี้เสียสะสมในระบบเศรษฐกิจไทย (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สำนักคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). ข้อมูลผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ. สืบค้น 2 พฤศจิกายน 2562, จาก http://www.nesdb.go.th.

Anastasiou, D., Helen, L., & Mike, T. (2016). Determinants of non-performing loans: Evidence from Euro-area countries. Finance Research Letters, 18, 116-119.

Lobna, A., Mohamed, N. O., & Sonia, Z. G. (2014). Macroeconomic and Bank-specific Determinants of Household's Non-performing Loans in Tunisia: A Dynamic Panel Data. Procedia Economics and Finance, 13, 58-68.

Nikola, R., Drago, C., Dejan, S., Dejana, P., Srdjan, J., & Goran, M. (2019). Econometric model of non-performing loans determinants. Physica A: Statistical Mechanics and its Applications, Elsevier, 520, 481-488.

Park, H. M. (2011). Practical guides to panel data modeling: a step-by-step analysis using stata. Japan: Regression Models for Panel Data Using Stata.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

05-05-2020

รูปแบบการอ้างอิง

วิเศษศักดิ์ ช., & เจริญวิริยะกุล ศ. . (2020). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อปริมาณหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ (NPLs) ของธนาคารเฉพาะกิจในประเทศไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 14(2), 401–412. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/GraduatePSRU/article/view/237547

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย