พัฒนาการดนตรีแจ๊สในบริบทการศึกษาไทย

บทคัดย่อ

บทความวิจัย เรื่องพัฒนาการดนตรีแจ๊สในบริบทการศึกษาไทย เป็นส่วนหนึ่งของการวิจัย เรื่องแจ๊สในประเทศไทย: บริบททางประวัติศาสตร์และการพัฒนา เป็นการศึกษาทางมานุษยดนตรีวิทยาประวัติศาสตร์ โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประวัติและพัฒนาการของดนตรีแจ๊สในบริบททางการศึกษาในประเทศไทย ผลการวิจัยพบว่า พัฒนาการดนตรีแจ๊สในบริบทการศึกษาไทย มีประเด็นในการนำเสนอแบ่งเป็น 3 ด้าน คือ 1) ประวัติและพัฒนาการด้านการศึกษาดนตรีแจ๊สในประเทศไทย ในช่วงแรกนักดนตรีที่มีประสบการณ์ด้านดนตรีแจ๊สได้ถ่ายทอดความรู้ด้านดนตรีแจ๊สให้แก่ผู้ที่สนใจ และนักดนตรีบางคนถอดโน้ตฝึกปฏิบัติด้วยตนเองจากแผ่นเสียง จนกระทั่งมีการพัฒนาหลักสูตรดนตรีในระดับอุดมศึกษาเกิดขึ้น จากนั้นในปี พ.ศ. 2537 มหาวิทยาลัยมหิดลได้จัดตั้งวิทยาลัยดุริยางคศิลป์ขึ้น เปิดหลักสอนหลักสูตรดนตรีแจ๊สเป็นหลักสูตรแรกของประเทศไทย  ตามด้วยการเปิดหลักสูตรดนตรีแจ๊สของมหาวิทยาลัยศิลปากร มหาวิทยาลัยรังสิต มหาวิทยาลัยบูรพา และมหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา 2) กิจกรรมที่ส่งเสริมการศึกษาดนตรีแจ๊ส ได้แก่ การสัมมนาดนตรีแจ๊สและการแสดงดนตรีแจ๊สซึ่งครั้งแรกโดยมหาวิทยาลัยมหิดล กิจกรรมการประกวดดนตรีแจ๊สโดยสถาบันอุดมศึกษาเริ่มต้นโดยมหาวิทยาลัยศิลปากร  3) หลักสูตรดนตรีแจ๊สในประเทศไทย ที่มีการจัดการเรียนการสอนเป็นหลักสูตรดนตรีแจ๊ส หรือวิชาเอกดนตรีแจ๊ส พบว่ามี 5 สถาบันได้แก่ มหาวิทยาลัยมหิดล มหาวิทยาลัยศิลปากร มหาวิทยาลัยรังสิต มหาวิทยาลัยบูรพา และมหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา สาระวิชาทางด้านทฤษฎีและปฏิบัติดนตรีแจ๊สในหลักสูตรต่าง ๆ มีความใกล้เคียงกันเช่น เครื่องมือหลัก 7 - 8 รายวิชา รวมวง 4 รายวิชา เป็นต้น มีความแตกต่างกันตามเป้าหมายของแต่ละสถาบัน มหาวิทยาลัยที่มีรายวิชาเกี่ยวข้องกับการวิจัยได้แก่ มหาวิทยาลัยศิลปากร มหาวิทยาลัยบูรพา และมหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา มหาวิทยาลัยที่มีการฝึกประสบการณ์วิชาชีพคือ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา