แนวทางในการพัฒนาศักยภาพและกระบวนการตัดสินใจยอมรับระบบบัญชีต้นทุนประกอบอาชีพของกลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกสับปะรดในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์
DOI:
https://doi.org/10.14456/psruhss.2022.54คำสำคัญ:
การพัฒนาศักยภาพ, การใช้งานระบบบัญชี, ต้นทุนประกอบอาชีพ, เกษตรกรผู้ปลูกสับปะรดบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) แนวทางในการพัฒนาศักยภาพในการดำเนินการเพาะปลูกสับปะรด 2) วัดระดับความพร้อมในการใช้งานระบบบัญชีต้นทุนประกอบอาชีพ 3) วัดระดับความรู้ความเข้าใจกระบวนการจัดการทางด้านการเกษตร และ 4) กระบวนการตัดสินใจยอมรับระบบบัญชีต้นทุนประกอบอาชีพ เก็บรวบรวมข้อมูลจากเกษตรกรผู้ปลูกสับปะรดในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ด้วยการคัดเลือกแบบเจาะจง จากเครือข่ายเกษตรกรผู้สับปะรด จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ จำนวน 5 กลุ่ม 30 ครัวเรือน แบ่งเป็นประธานและรองประธานวิสาหกิจชุมชน 10 คน กลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกสับปะรด และสมาชิกกลุ่มวิสาหกิจชุมชนจำนวน 20 คน เครื่องมือทางการวิจัยใช้แบบสัมภาษณ์และแบบทดสอบ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เชิงเนื้อหาและค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการศึกษาพบว่า 1) แนวทางการพัฒนาศักยภาพของกลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกสับปะรด ได้แก่ กลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกสับปะรดควรมีการแลกเปลี่ยนความรู้ร่วมกัน และควรให้ความร่วมมือกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง และควรรวมตัวกันเพื่อสร้างความเข้มแข็งและสร้างอำนาจต่อรองต่อผู้บริโภค 2) ระดับความพร้อมในการใช้งานระบบบัญชีต้นทุนประกอบอาชีพอยู่ในระดับปานกลาง 3) ระดับความรู้ความเข้าใจกระบวนการจัดการทางด้านการเกษตรอยู่ในระดับมาก และ
4) กระบวนการตัดสินใจยอมรับระบบบัญชีต้นทุนประกอบอาชีพมี 4 ขั้นตอน ได้แก่ การพิจารณาความมีประโยชน์ในการใช้งาน ความง่ายในการใช้งาน ปัญหาและอุปสรรค และนำไปสู่การตัดสินใจยอมรับระบบบัญชีต้นทุนประกอบอาชีพ
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. (2563). ลงพื้นที่หารือผู้ประกอบการ บริษัท สามร้อยยอด จำกัด จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารเศรษฐกิจการเกษตร. 65(758), 49.
กาญจนา สุระ. (2551). การจัดการเรียนรู้เพื่อเพิ่มศักยภาพทรัพยากรมนุษย์ต่อการยกระดับเศรษฐกิจและสังคมของภาคชนบทและชุมชนเมืองจังหวัดเชียงใหม่. (รายงานผลการวิจัย). สำนักงานคณะกรรมการการวิจัยแห่งชาติ (วช.).
กาญจนา สุระ. (2562). การพัฒนาศักยภาพเพื่อต่อยอดภาคการเกษตรให้เกิดประโยชน์เชิงพาณิชย์และสาธารณะ กรณีศึกษา ชุมชนเกษตรของจังหวัดเชียงใหม่. วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยแม่โจ้, 1(1): 1-11.
กิรณา ยี่สุ่นแซม. (2562). การพัฒนาองค์ความรู้ด้านการบัญชีโดยการประยุกต์ใช้แนวคิด เศรษฐกิจพอเพียงของกลุ่มเกษตรรวมใจพอเพียง ตำบลช่อแล อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่. คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
กรมตรวจบัญชีสหกรณ์. (2563). คู่มือระบบบัญชีสหกรณ์การเกษตร. ค้นเมื่อ 20 เมษายน 2563, จากhttps://www.cad.go.th/ewt_dl_link.php?nid=35047&filename=accounting_system.
กองบรรณาธิการ สำนักมาตรฐานการศึกษา. (2545). ชุดวิชาการวิจัยชุมชน.นนทบุรี: บริษัท เอส อาร์ พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์ จำกัด, 74-78.
โกวิทย์ พวงงาม. (2553). การจัดการตนเองของชุมชนและท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: บริษัท บพิธการพิมพ์ จำกัด, 50-55.
ขวัญฤดี ตันตระบัณฑิตย์. (2551). แนวทางการพัฒนาธุรกิจชุมชน. วารสารการพัฒนาท้องถิ่น. 3(1) : มิถุนายน-กันยายน 2551.
ชัยรัตน์ นทีประสิทธิพร และ ณกานต์ อนุกูลวรรธกะ. (2562). แนวทางในการพัฒนาศักยภาพกลุ่มเกษตรชุมชนสูวิสาหกิจชุมชนเกษตร จังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทิร์น. ตุลาคม 2562-ธันวาคม 2562. 13(4), 10-26.
จันทร์แรม เรือนแป้น และดวงกมล อัศวมาศ. (2555). ศักยภาพของชุมชนในพื้นที่ ตำบลโคกโคเฒ่าในการจัดการการเปลี่ยนแปลงทางสังคมแบบพึ่งตนเอง. รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์; กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
ฐานันท์ ตั้งรุจิกุล และคณิดา ไกรสันติ. (2560). แนวทางการพัฒนาศักยภาพการดำเนินงานของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านลานไทร อำเภอนาหม่อม จังหวัดสงขลา. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติครั้งที่ 8, มหาวิทยาลัยหาดใหญ่. 22 มิถุนายน 2560.
ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร. (2548). คำชี้แจงและวิธีปฏิบัติโครงการครอบครัวเกษตรกรไทยร่วมใจทำบัญชีครัวเรือน. กรุงเทพฯ: ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร.
ธนาวิทย์ บัวฝ้าย. (2553). ธุรกิจชุมชน : แนวทางในการพัฒนาชนบท. ค้นเมื่อ 20 เมษายน 2563, จากhttp://www.hu.ac.th/academic/article/Mk/ Business%20community.html.
นภาพร ลิขิตวงศ์ขจร. (2550). บัญชีครัวเรือน: เครื่องมือสู่เศรษฐกิจพอเพียง. วารสารศูนย์บริการวิชาการ, 3.
นันทิยา หุตานุวัตร และคณะ. (2552). SWOT การวางแผนกลยุทธ์ธุรกิจชุมชน มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี สถาบันชุมชนท้องถิ่นพัฒนา. สืบค้นวันที่ 11 มกราคม 2562, จาก www.jited.blogspot.com.
วาริพิณ มงคลสมัย. (2551). การจัดการความรู้ทางบัญชีเพื่อพัฒนาวิสาหกิจชุมชนในการผลิตผลิตภัณฑ์ลำไยอบแห้งสีทองของกลุ่มเกษตรกรบ้านเหมืองกวัก ตำบลมะเขือแจ้ อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน. มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่.
รายงานภาวการณ์ผลิตพืช จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. (2558). แผนพัฒนาจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ (พ.ศ.2561-พ.ศ. 2564). สำนักงานจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ กลุ่มงานยุทธศาสตร์การพัฒนาจังหวัดและข้อมูลเพื่อการพัฒนาจังหวัด, 18.
พิมพ์ปวีณ์ มะณีวงค์. (2563). การตัดสินใจยอมรับระบบบัญชีต้นทุนประกอบอาชีพกับการยกระดับศักยภาพของเกษตรกรผู้ปลูกมะพร้าวในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารมหาวิทยาลัยคริสเตียน. 26 (4): 69.
ไพศาล เนาวะวาทอง. (2551). การจัดการชุมชนเศรษฐกิจพอเพียง กรณีศึกษา: หมู่บ้านคำปลาหลาย ตำบลบ้านดง อำเภออุบลรัตน์ จังหวัดขอนแก่น. สารนิพนธ์คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม; กรุงเทพมหานคร: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ประยูร อิมิวัตร และคณะ. (2561). ท้องถิ่นอภิวัตน์ : นวัตกรรมการจัดการชุมชนตำบลหัวง้ม อำเภอพาน จังหวัดเชียงราย. วารสารการบริหารปกครอง (Governance Journal). 7(2):173-193.
ปาริชาติ มณีมัย ชลันธร ศรีธรรมโชติ ภัทรพล วรรณราช และระวิวรรณ สุขพิลาภ. (2561). การจัดทำบัญชีครัวเรือนตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง : กรณีศึกษา เกษตรกรในพื้นที่โครงการส่งเสริมการเกษตรแบบแปลงใหญ่ ตำบลนาข้าวเสีย อำเภอนาโยง จังหวัดตรัง. วารสารพัฒนาสังคม, 20(2): 17-33.
ศิริรัตน์ เจนศิริศักดิ์. (2554). การพัฒนาระบบบัญชีสำหรับกลุ่มผู้ผลิตโครงการหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ในจังหวัดอุบลราชธานี. กรุงเทพฯ : คณะบริหารศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
ศิรประภา ศรีวิโรจน์. (2553). สภาพปัญหาและการติดตามประเมินโครงการจัดทำบัญชีครัวเรือน. กรุงเทพฯ: คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย.
สำนักงานพัฒนาชุมชนจังหวัด. (2563). โครงการพัฒนาศักยภาพเครือข่ายองค์ความรู้ KBO (Knowledge-Based OTOP) จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. กลุ่มงานส่งเสริมการพัฒนาชุมชน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์.
สำนักงานวิจัยการเกษตร. (2562). สถานการณ์สินค้าเกษตรที่สำคัญและแนวโน้ม ปี 2563. กรุงเทพฯ: สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร, 104.
อังคณา ประเสริฐศรี ธนาวุฒิ พิมพ์กิ และกาญจนา ผลาผล. (2555). ความรู้ความเข้าใจในการจัดทำบัญชีครัวเรือน : กรณีศึกษาเกษตรกรในอำเภอเขาคิชกูฎ จังหวัดจันทบุรี. ค้นเมื่อ 22 เมษายน 2563, จากhttp://www.repository.rmutto.ac.th/xm;io/handle.
Davis, F. D. (1989, September). Perceived usefulness, perceived ease of use and user acceptance of information technology. Management Information Systems Research Center, University of Minnesota, 13(3), pp.319-340.
Porter, M. E. (1980). Competitive Strategy. New York: The Free Press.
Kaplan & Norton. (2008). The execution premium: Linking strategy to operations for competitive advantage. Boston, Mass: Harvard Business School Press.
Waterman, R. H. ; Peters, T. J. & Phillips, J. R. (1980). Structure is not organization. Business Horizons. 23(3), 14-26.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2021 วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม


