โปรแกรมการเพิ่มการเลือกใส่ใจตามทฤษฎีบรอดเบนท์สำหรับผู้สูงอายุ: การศึกษาคลื่นไฟฟ้าสมอง

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงทดลองแบบมีกลุ่มควบคุมวัดผลก่อน และหลังการทดลองครั้งนี้ วัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาโปรแกรมการเพิ่มการเลือกใส่ใจตามทฤษฎีบรอดเบนท์สำหรับผู้สูงอายุ และศึกษาผลของการใช้โปรแกรมฯ ต่อการเลือกใส่ใจทั้งด้านพฤติกรรม และด้านคลื่นไฟฟ้าสมอง กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุจากชมรมผู้สูงอายุ โรงพยาบาลเสาไห้เฉลิมพระเกียรติ จังหวัดสระบุรี จำนวน 60 คน ที่ผ่านเกณฑ์คัดเข้าที่กำหนด สุ่มเข้ากลุ่ม 2 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มที่ใช้โปรแกรมการเพิ่มการเลือกใส่ใจตามทฤษฎีบรอดเบนท์ และกลุ่มควบคุมที่ไม่ใช้โปรแกรมการเพิ่มการเลือกใส่ใจ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ โปรแกรม Flanker จากชุดทดสอบ The Psychology Experiment Building Language (PEBL) และเครื่องบันทึกคลื่นไฟฟ้าสมอง Emotiv EPOC headset จำนวน 14 Channels วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพื้นฐาน และสถิติทดสอบที ผลการวิจัยปรากฏว่า กลุ่มที่ใช้โปรแกรมการเพิ่มการเลือกใส่ใจตามทฤษฎีบรอดเบนท์ มีค่าเฉลี่ยคะแนนความถูกต้องของการตอบสนองขณะทำแบบทดสอบการเลือกใส่ใจสูงกว่าก่อนใช้โปรแกรมฯ และมีค่าเฉลี่ยเวลาปฏิกิริยาขณะทำแบบทดสอบการเลือกใส่ใจน้อยกว่าก่อนใช้โปรแกรมฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 นอกจากนี้ยังพบว่า หลังการทดลองกลุ่มที่ใช้โปรแกรมการเพิ่มการเลือกใส่ใจตามทฤษฎีบรอดเบนท์ มีค่าเฉลี่ยคะแนนความถูกต้องของการตอบสนองขณะทำแบบทดสอบการเลือกใส่ใจสูงกว่า และมีค่าเฉลี่ยเวลาปฏิกิริยาขณะทำแบบทดสอบการเลือกใส่ใจน้อยกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีค่านัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 ส่วนการศึกษาด้านคลื่นไฟฟ้าสมองพบว่า กลุ่มที่ใช้โปรแกรมการเพิ่มการเลือกใส่ใจตามทฤษฎีบรอดเบนท์ มีค่าเฉลี่ยค่ารีเลทีฟพาวเวอร์คลื่นเธต้า และคลื่นอัลฟ่าขณะทำแบบทดสอบการเลือกใส่ใจน้อยกว่าก่อนใช้โปรแกรมฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ .05 นอกจากนี้ยังพบว่า หลังการทดลอง กลุ่มที่ใช้โปรแกรมการเพิ่มการเลือกใส่ใจตามทฤษฎีบรอดเบนท์ มีค่าเฉลี่ยค่ารีเลทีฟพาวเวอร์คลื่นเธต้า และคลื่นอัลฟ่าขณะทำแบบทดสอบการเลือกใส่ใจน้อยกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001  สรุปได้ว่า โปรแกรมที่พัฒนาขึ้นสามารถเพิ่มการเลือกใส่ใจในผู้สูงอายุได้ ซึ่งจะเป็นทางเลือกในการพัฒนากระบวนการรู้คิด และเพิ่มคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุให้ดีขึ้น