การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของสมรรถนะดิจิทัลของครู สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก

ผู้แต่ง

  • พิมพ์รำไพ ลายระยะพงษ์ คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรมและเทคโนโลยี สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง กรุงเทพ 10520
  • ธนินทร์ รัตนโอฬาร คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรมและเทคโนโลยี สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง กรุงเทพ 10520 https://orcid.org/0000-0003-1612-4852

DOI:

https://doi.org/10.14456/psruhss.2023.37

คำสำคัญ:

สมรรถนะดิจิทัล , การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน , เขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับสมรรถนะดิจิทัลของครู สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก และ 2) ตรวจสอบและยืนยันโมเดลองค์ประกอบสมรรถนะดิจิทัลของครู สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก กลุ่มตัวอย่าง คือ ครูสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก จำนวน 477 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบวัดระดับสมรรถนะดิจิทัลสำหรับครู วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าสถิติพื้นฐานและองค์ประกอบเชิงยืนยันเพื่อทดสอบความสอดคล้องโมเดลองค์ประกอบสมรรถนะดิจิทัลของครูกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ผลการวิจัยสรุปได้ ดังนี้

1. ผลการศึกษาระดับสมรรถนะดิจิทัลของครู โดยภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ระดับมาก (gif.latex?\bar{X} = 3.850, S.D. = 0.518) ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการส่งเสริมความสามารถของนักเรียน (gif.latex?\bar{X} = 4.195, S.D. = 0.640)  รองลงมา คือ ด้านทรัพยากรดิจิทัล (gif.latex?\bar{X} = 4.030, S.D. = 0.747) ด้านการประเมินผล (gif.latex?\bar{X} = 3.869, S.D. = 0.633) ด้านการพัฒนาด้านสมรรถนะดิจิทัลของนักเรียน (gif.latex?\bar{X} = 3.761, S.D. = 0.815) ด้านการสอนและการเรียนรู้ (gif.latex?\bar{X} = 3.703, S.D. = 0.689) และด้านการมีส่วนร่วมในวิชาชีพ (gif.latex?\bar{X} = 3.693, S.D. = 0.551) ตามลำดับ

2. ผลการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันอันดับที่สอง พบว่าโมเดลมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่า X2 = 136.873, X2/df = 0.889, df = 154, p = 0.836, RMSEA = 0.000, RMR = 0.032,  GFI = 0.975, AGFI = 0.958, CFI = 1.000 โดยค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรสังเกตได้ 22 ตัวแปร มีค่าตั้งแต่ 0.002 - 0.596 เมื่อพิจารณาค่าน้ำหนักองค์ประกอบของตัวแปรทุกตัวมีค่าเป็นบวก มีค่าอยู่ระหว่าง 0.858 ถึง 0.966 ซึ่งค่าน้ำหนักองค์ประกอบเรียงลำดับจากมากไปน้อย ดังนี้ องค์ประกอบสมรรถนะดิจิทัลด้านการมีส่วนร่วมในวิชาชีพ องค์ประกอบสมรรถนะดิจิทัลด้านการสอนและการเรียนรู้ องค์ประกอบสมรรถนะดิจิทัลด้านการส่งเสริมความสามารถของนักเรียน องค์ประกอบสมรรถนะดิจิทัลด้านการประเมินผล องค์ประกอบสมรรถนะดิจิทัลด้านการพัฒนาสมรรถนะดิจิทัลของนักเรียน และองค์ประกอบสมรรถนะดิจิทัลด้านทรัพยากรดิจิทัล ทั้งนี้ผลการวิจัยที่ได้ ผู้บริหารและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องสามารถนำไปเป็นข้อมูลสารสนเทศเพื่อส่งเสริมและพัฒนาสมรรถนะดิจิทัลสำหรับครู ซึ่งนำไปสู่การกำหนดแนวทางการพัฒนาสมรรถนะดิจิทัลสำหรับครูต่อไป

เอกสารอ้างอิง

ขนิษฐา จิตแสง. (2563). การสื่อสารระหว่างบุคคลในบริบทการศึกษา. วารสารสารสนเทศศาสตร์, 39(3), 89-107.

ฐากร สิทธิโชค, และวิทวัส นิดสูงเนิน. (2564). ครูสังคมศึกษากับการจัดการเรียนรู้ในยุคดิจิทัล. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยทักษิณ, 21(1), 18-31.

ฐิติวัสส์ สุขป้อม, ณัฏฐกรณ์ ปะพาน, ปิยาภรณ์ เตชะเรืองรอง, และอุดม ตะหน่อง. (2563). ครูกับเทคโนโลยีการสอนในศตวรรษที่ 21. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม, 15(2), 1-17.

ประกาศคณะกรรมการคุรุสภา เรื่อง รายละเอียดของมาตรฐานความรู้และประสบการณ์วิชาชีพครู ตามข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2562. (2563, 7 พฤษภาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 137 ตอนพิเศษ 109 ง. หน้า 10-14.

พิริยา ศิริวรรณ. (2559). การสื่อสารภายในองค์กร (คณะแพทยศาสตร์ ศิริราชพยาบาล) เรื่องที่ไม่อาจมองข้าม. วารสารเวชบันทึกศิริราช, 9(1), 38-43.

ศิริวรรณ วณิชวัฒนวรชัย. (2558). การจัดการเรียนรู้ที่เน้นความแตกต่างระหว่างบุคคล. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 13(2), 65-75.

สำนักงานคณะกรรมการนโยบายเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก. (2561). แผนปฏิบัติการการพัฒนา บุคลากรการศึกษา การวิจัยและเทคโนโลยีรองรับการพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก. สืบค้น 9 สิงหาคม 2564, จาก https://eeco.or.th/web-upload/filecenter/untitled%20folder/EEC013.pdf.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 - 2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). แนวปฏิบัติของการสร้างและส่งเสริมการรู้ดิจิทัลสำหรับครู. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.

สุกัญญา แช่มช้อย. (2562). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล = School Management in Digital Era. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Alarcón, R., Jiménez-Pérez, E., & Vicente - Yagüe Jara, M. I. (2020). Development and validation of the DIGIGLO, a tool for assessing the digital competence of educators: A tool to assess digital competence of educators. British Journal of Educational Technology. 51(1), 1-15.

Best, W. J., & Kahn, J. V. (1993). Research in Education. Boston: Allyn and Bacon.

Dalby, D., & Swan, M. (2018). Using digital technology to enhance formative assessment in mathematics classrooms: Using digital technology in formative assessment. British Journal of Educational Technology, 50(2), 832-845.

Demeshkant, N., Potyrała, K., & Tomczyk, Ł. (2020). Levels of academic teachers digital competence : Polish case-study. Retrieved February 20, 2022, from https://www.researchgate.net/publication/346023046_Levels_of_academic_teachers_digital_competence_Polish_case-study.

Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate date analysis. 7th ed. New Jersey: Pearson education.

Hatlevik, O. E., Guðmundsdóttir G. B., & Loi, M. (2015). Examining Factors Predicting Students' Digital Competence. Journal of Information Technology Education, 14(14), 123-137.

Krumsvik, R. (2011). Digital competence in Norwegian teacher education and schools. Högre utbildning, 1(1), 39-51.

Redecker, C., & Punie, Y. (2017). European Framework for the Digital Competence of Educators: DigCompEdu. Retrieved August 9, 2021, from https://publications.jrc.ec.europa.eu/repository/handle/JRC107466.

Strutynska, O., & Umryk, M. (2018). Analysis of development level of the certain digital competence of the Ukrainian educators. Retrieved August 10, 2021, fromhttp://weinoe.old.us.edu.pl/sites/weinoe.us.edu.pl/files/media/10-615.pdf.

Viberg, O., Mavroudi, A., Khlil, M., & Bälter, O. (2020). Validating an instrument to measure teacher’ preparedness to use digital technology in their teaching. Nordic Journal of digital literacy, 15(1), 39-55.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

09-11-2023

รูปแบบการอ้างอิง

ลายระยะพงษ์ พ., & รัตนโอฬาร ธ. (2023). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของสมรรถนะดิจิทัลของครู สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 17(2), 516–530. https://doi.org/10.14456/psruhss.2023.37

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย