Causal Factors Affecting the Effectiveness of Police Volunteers in Thailand
Keywords:
Police Volunteers, Effectiveness, Causal Factors AffectingAbstract
The research aimed to study Causal Factors Affecting the Effectiveness of Police Volunteers. The quantitative research employed a questionnaire given to a sample of 362 participants from police officers working as community police and the commission of overseeing and following-up police administration. The statistical analysis included descriptive statistic, confirmatory factor analysis and path analysis through use of LISREL program. The research revealed that factors affecting the performance effectiveness of police volunteers were their personal characteristic factors, public participation factors and management factors. The result showed that public participation factors were the most influent factor affecting the performance effectiveness of police volunteers followed by management factors and personal characteristic factors of the police volunteers respectively.
References
กรแก้ว เพชรจำรัส. (2545). ปัจจัยการเปิดรับข่าวสารการโฆษณาและการประชาสัมพันธ์ที่ส่งเสริมต่อภาพลักษณ์. กรุงเทพฯ: ฐานข้อมูลวิทยานิพนธ์ไทย.
เฉลิมเกียรติ ศรีวรขาน. (2553). หลักการและแนวคิดการป้องกันอาชญากรรมแบบมีส่วนร่วม. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ดวงเพ็ญ สำเนียง. (2548). การนำเสนอภาพโฆษณาในท่าอากาศยานกรุงเทพ: การเปิดรับ การรับรู้ และการจำได้ของผู้ใช้บริการ. วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ตะวัน ตระการฤกษ์. (2552). การมีส่วนร่วมของราษฎรอาสาในการป้องกันปราบปรามอาชญากรรมในเขตพื้นที่รับผิดชอบของสถานีตำรวจภูธรเมืองสมุทรสาคร. สารนิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ปาริชาติ วลัยเสถียร และคณะ. (2543). กระบวนการและเทคนิคการทำงานของนักพัฒนา. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
พงศ์พัฒน์ ฉายาพันธุ์. (2551). ผลการปฏิบัติงานโครงการ “ตำรวจกองปราบผู้รับใช้ชุมชน (community policing). กรุงเทพฯ: กองบังคับการปราบปราม กองบัญชาการตำรวจสอบสวนกลาง.
ยติยา กระต่ายโพธิ์. (2549).
วรเดช จันทรศร. (2555). ปรัชญาของการบริหารภาครัฐแนวใหม่: ทฤษฎี องค์ความรู้ และการปฏิรูป. กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนาบริหารศาสตร์.
วิชิต อู่อ้น. (2550). การวิจัยและการสืบค้นข้อมูลทางธุรกิจ. กรุงเทพฯ: บริษัทพรินท์แอทมี (ประเทศไทย) จำกัด.
ศิริชัย พงษ์วิชัย. (2552). การวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วยคอมพิวเตอร์เน้นสำหรับงานวิจัย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมลักษณา ไชยเสริฐ. (2549). การพัฒนารูปแบบการมีส่วนร่วมของประชาชนในคณะกรรมการตรวจสอบและติดตามการบริหารงานตำรวจสถานีตำรวจนครบาล. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
สุชาติ ประสิทธิรัฐสินธุ์ และคณะ. (2548). วิธีวิทยาการวิจัยเชิงคุณภาพ: การวิจัยปัญหาปัจจุบันและการวิจัยอนาคตกาล. กรุงเทพฯ: สามลดา.
อรุชา จันทร์คง. (2550). การมีส่วนร่วมในการป้องกันอาชญากรรมของประชาชนที่เข้าร่วมเป็นอาสาสมัครในโครงการสายตรวจอาสา ของสถานีตำรวจภูธรพาน จังหวัดเชียงราย. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Barzelay, M. (2000). The new public management: Improving research and policy dialogue. Berkeley, CA: University of California Press.
Erwin, W. (1976). Participation Managements; Concept theory and the implementation. Atlanta: Geogin state University.
Merton, R. K. (1957). Bureaucratic structure and personality. New York: Harcourt College.
Pandey, S. K., & Moynihan, D. P. (2005). Bureaucratic red tape and organizational performance: Testing the moderating role of culture and political support. Retrieved February 2, 2008, from http://ssrn.com/abstract=867124
Peters, B. G. (1996). Future of governing (2nd ed.). Lawrence, KS: University Press of Kansas.
Pollitt, C., & Bouckaert, G. (2004). Public management reform: A comparative analysis (2nd ed.). Oxford: Oxford University Press.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
