การพัฒนาบทเรียนดิจิทัลเรื่องคำศัพท์ภาษาจีน สำหรับนักศึกษาที่ใช้ภาษามลายูถิ่นในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้

ผู้แต่ง

  • วรากร แซ่พุ่น คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา
  • ชุติมา คำแก้ว คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา
  • ฮุสนา หะยีวาจิ โรงเรียนเทศบาล 2 บ้านสะเดา

คำสำคัญ:

บทเรียนดิจิทัล, คำศัพท์จีน, สามจังหวัดชายแดนภาคใต้, ภาษามลายูถิ่น

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) พัฒนาบทเรียนดิจิทัล เรื่องคำศัพท์ภาษาจีน สำหรับนักศึกษาที่ใช้ภาษามลายูในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ (2) ศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังเรียนของนักศึกษาที่เรียนด้วยบทเรียนดิจิทัล เรื่องคำศัพท์ภาษาจีน และ (3) ศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อบทเรียนดิจิทัล เรื่องคำศัพท์ภาษาจีน กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักศึกษา จำนวน 30 คน ซึ่งกำลังศึกษาอยู่ในหลักสูตรภาษาจีนของมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี และมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ (1) บทเรียนดิจิทัล เรื่องคำศัพท์ภาษาจีน (2) แบบทดสอบก่อนเรียนและแบบทดสอบหลังเรียน และ (3) แบบสอบถามความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อบทเรียนดิจิทัล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าประสิทธิภาพ E1/E2 ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที ผลการวิจัยพบว่า (1) บทเรียนดิจิทัล เรื่องคำศัพท์ภาษาจีน มีประสิทธิภาพ 83.78 /81.44 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด  คือ 80/80 และผลการประเมินคุณภาพของผู้เชี่ยวชาญอยู่ในระดับดีมากทั้งด้านเนื้อหา (M= 4.53, S.D. 0.21) และเทคนิค (M = 4.54,  S.D. 0.36)  (2) ผลการศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาที่เรียนด้วยบทเรียนดิจิทัล เรื่องคำศัพท์ภาษาจีน พบว่า ผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียนสูงกว่าหลังเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ (3) ผลการศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อบทเรียนดิจิทัล เรื่องคำศัพท์ภาษาจีน พบว่า โดยภาพรวมอยู่ในระดับพึงพอใจมากที่สุด (M= 4.51, S.D. 0.16)

เอกสารอ้างอิง

กัณฐิมา กาฬสินธุ์, สัญชัย พัฒนสิทธิ์, และณัฐพล รำไพ. (2565). การพัฒนาบทเรียนออนไลน์ตามแนวคิดการเรียนรู้แบบห้องเรียนกลับด้านวิชาวิทยาศาสตร์ เรื่องสิ่งรอบตัวเรา สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2. วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา, 5(16), 158-170. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/etcedumsujournal/article/view/258703

ไกรพ เจริญโสภา. (2554). รายงานการวิจัย เรื่อง หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ E-Book วิชาการพิมพ์ดิจิทัลสําหรับนักศึกษาปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

ธนาพร ปัญญาอมรวัฒน์ และอนุช สุทธิธนกูล. (2557). การพัฒนาสื่อมัลติมีเดียสําหรับการเรียนการสอนภาษาจีนพื้นฐาน. ใน การประชุมวิชาการปัญญาภิวัฒน์ ครั้งที่ 4. สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์.

ธนารักษ์ สารเถื่อนแก้ว. (2566). การพัฒนาสื่อมัลติมีเดียแบบมีปฏิสัมพันธ์บนระบบนิเวศการเรียนรู้ออนไลน์ร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐาน เพื่อพัฒนาความสามารถในการออกแบบงานกราฟิก สำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษา. วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา, 18(24), 158-170. https://so01.tci-thaijo.org/index.php/ectstou/article/view/264738

นพพล จันทร์กระจ่างแจ้ง และสันติพงษ์ ทองดี. (2565). การพัฒนาทักษะการจดจําคําศัพท์ภาษาจีนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบกลวิธีลินซ์ควบคู่กับการจัดการเรียนรู้แบบกระบวนการกลุ่ม. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 17(3), 33-43. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/yru_human/article/view/250837

มนสิชา มะโหรา, อำนาจ จันทร์แป้น, และวารุณี โพธาสินธุ์. (2565). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่องการสร้างเกมเก็บข้อมูลโดยโปรแกรมสแครช สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนเทศบาลวัดหนองผา จังหวัดอุตรดิตถ์. วารสารบัณฑิตแสงโคมคำ, 7(3), 415-428. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jsbs/article/view/255137

Hawkins, D. I., Best, R. J., & Coney, K. A. (1998). Consumer behavior: Building marketing strategy (7th ed.). McGraw-Hill.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-06-08

รูปแบบการอ้างอิง

แซ่พุ่น ว. ., คำแก้ว ช., & หะยีวาจิ ฮ. (2024). การพัฒนาบทเรียนดิจิทัลเรื่องคำศัพท์ภาษาจีน สำหรับนักศึกษาที่ใช้ภาษามลายูถิ่นในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสาร อีซีที เทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา, 19(26), 76–88. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/ectstou/article/view/268873