A Comparative Study of Foreign Loan Words in Chinese and Thai
Keywords:
Loan words, Foreign Language in Chinese, Foreign Language in ThaiAbstract
This research consists purposes were 1. to compile foreign loan words that appeared in Chinese and Thai languages and 2. to compare and analyze their appearance and how they are used in and across both languages. is a qualitative research conducted through the study of various related documents, such as Chinese vocabulary data from Chinese dictionaries and Thai vocabulary data from Thai dictionaries. The data collected from these related documents were analyzed through content analysis. The research findings revealed that 1) Our results demonstrated that a total of 362 foreign loan words were found in the Modern Chinese Dictionary, the 7th edition, accounting for 0.52% of the total Chinese words in the dictionary (69,000 words). Of the 362 foreign loan words in Chinese, 336 (92.82%) words were of foreign origin; whereas 26 (6.08%) words were not considered as foreign loan words in Thai as they have originated in the Thai language. 236 foreign loan words in Chinese (65.19%) were borrowed without any modifications to their linguistic form. When evaluating the etymological origin of these foreign loan words in Chinese, among the 209 (57.74%) foreign loan words in Chinese, which were recorded as having the same origin as those that appeared in Thai, 221 words (61.05%) originated from the English language. 159 foreign loan words in Chinese (43.92%) were borrowed in their original linguistic form and recorded in the Chinese dictionary; meanwhile, 253 words (69.89%) were borrowed in their original linguistic form and recorded in the Thai dictionaries. When evaluating the word definitions, the majority of foreign loan words in Chinese (346 words, or 95.58%) share similar definitions across both the Chinese and Thai languages. Among these words, chemical names have the greatest total number of words (59 words, 16.30%) that have similar definitions across both languages. The results of our research indicate that only a small number of foreign loan words were found in the Chinese dictionary. This could be explained by the fact that the majority of words in the Chinese dictionary are recorded without the etymological origins, although those words are of foreign origin (e.g., names of famous individuals, translated words, and abbreviations, etc.). When matching the foreign loan words in Chinese with those recorded in the Thai dictionaries, indicating that these words were not borrowed from any foreign languages. Between the Chinese and Thai languages, the foreign loan words were either used with or without any modifications (i.e., written form, word structure, and word utilization) to their linguistic form. The majority of foreign loan words in Chinese were borrowed from the English language, and these words were typically used without any modifications to their original linguistic form. Among these words, chemical names have the greatest total number of word that Chinese and Thai languages were borrowed from the English language. This indicates that the English language has a strong influence on how the Chinese and Thai languages borrow words from other languages.
References
ก่อศักดิ์ ธรรมเจริญกิจ. (2553). หลักการแปลไทย-จีน. กรุงเทพฯ: จีนสยาม.
ชลธิชา บำรุงรักษ์. (2555). เอกสารประกอบการสอนรายวิชา “หัวข้อศึกษาเฉพาะด้านระบบคำและประโยค ภ. 802”. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
นนทิยา จันทร์เนตร์ และจิรัฐิพร ไทยงูเหลือม. (2566). คำยืมที่ปรากฏในพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. Journal of Roi Kaensarn Academi, 8(5), 194-205.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
รัชตพล ชัยเกียรติธรรม. (2557). การวิเคราะห์และเปรียบเทียบคำยืมภาษาอังกฤษที่ปรากฏในภาษาไทยและภาษาจีน. วารสารภาษาและภาษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 33(1), 43-61.
รัชตพล ชัยเกียรติธรรม และพิมพ์ฟ้า สุวรรณหงษ์. (2565). ความแตกต่างการเขียนคำยืมภาษาจีนในภาษาไทยที่ภาษาจีนเป็นคำเดียวกัน. วารสารมหาวิทยาลัยพายัพ 32(2), 128-147.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ: ศิริวัฒนาอินเตอร์พริ้นท์.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2557). พจนานุกรมคำใหม่ฉบับราชบัณฑิตยสถาน เล่ม 1-2. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์.
ราชบัณฑิตยสภา. (2567). ศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภา. สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2567, จาก https://coined-word.orst.go.th/
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา, กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แนวทางการพัฒนาและประเมินค่านิยมหลักของคนไทย 12 ประการ. กรุงเทพฯ: สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา.
สิริภัทร พรหมราช. (2551). พัฒนาการคำยืมภาษาอังกฤษที่ปรากฎในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2493 พ.ศ. 2525 และพ.ศ. 2542. วารสารภาษาไทยและวัฒนธรรมไทย, 1(1), 162-174.
สุชาดา เจียพงษ์. (2565). คำยืมภาษาต่างประเทศในพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน: การศึกษารูปแบบคำและการจำแนกประเภทความหมาย. วารสารอารยธรรมศึกษาโขง-สาละวิน, 13(1), 98-120.
เหยิน จิ่งเหวิน. (2551). รอบรู้ภาษาจีน (จุ๊กจิ๊กจอจีน เล่ม 1 ฉบับปรับปรุง). (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ:อมรินทร์.
Ching, Yip Po. (2007). The Chinese Lexicon A Comprehensive Survey. Great Britain: Routledge.
Deng, L. (2010). A quantitative study of loanwords in the 5th edition of the Modern Chinese Dictionary. The Literary World, 2010(9), 125-127.
Gong, G. (2018). Features of Chinese Translation of the English Loanwords in An Etymological Glossary of Selected Modern Chinese Words. Foreign Language and Literature Research. 2018(2), 67-73.
IL-CASS (The Institute of Linguistics of the Chinese Academy of Social Sciences). (2016). Modern Chinese Dictionary. (7th ed.). Beijing: Commercial Press.
Liu, M. (2014). A study of loanwords in the Modern Chinese Dictionary (5th and 6th editions). Master’s thesis, Liaoning Normal University.
Oxford. (2011). Advanced American Dictionary. New York: Oxford University Press.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Chophayom Journal
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
