รูปแบบประสิทธิผลการจัดการความรู้ของมูลนิธิ โครงการหลวงในการพัฒนาพื้นที่เขตภาคเหนือ ของประเทศไทย

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเพื่อศึกษารูปแบบประสิทธิผลการจัดการความรู้ของมูลนิธิโครงการหลวงในการพัฒนาพื้นที่เขตภาคเหนือของประเทศไทย  ใช้วิธีการศึกษาวิจัยเชิงผสมผสาน โดยใช้เทคนิควิจัยเชิงคุณภาพ จากการสัมภาษณ์เชิงลึกโดยการเลือกแบบเจาะจงที่เป็นผู้ที่มีความรู้และประสบการณ์ตรงในโครงการหลวงในตำแหน่งต่างๆ ได้แก่ คณะกรรมการมูลนิธิโครงการหลวง  ผู้บริหารระดับสูง ระดับกลาง ระดับต้น เจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานมูลนิธิโครงการหลวง ผู้นำชุมชนที่ได้รับการยอมรับและเกษตรกรสมาชิกของมูลนิธิโครงการหลวง รวมเป็นจำนวน 22 ท่าน เพื่อนำมาการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงการพัฒนาแนวคิด และใช้เทคนิควิธีวิจัยเชิงปริมาณ จากการเก็บรวบรวมด้วยแบบสอบถามกับเกษตรกรที่เป็นสมาชิกของมูลนิธิโครงการหลวงดอยอินทนนท์ จังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 312 คน ใช้สถิติเชิงพรรณนาได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานในการวิเคราะห์ผล ผลการศึกษาพบว่า ประสิทธิผลการจัดการความรู้ของมูลนิธิโครงการหลวงในการพัฒนาพื้นที่เขตภาคเหนือของประเทศไทยบรรลุประสบผลสำเร็จ ผ่านรูปแบบของการจัดการความรู้ที่พัฒนาขึ้น ซึ่งประกอบด้วยมิติกระบวนการการจัดการความรู้ มิติภาวะผู้นำองค์กร   มิติวัฒนธรรมองค์การ  มิติการทำงานเป็นทีม และ มิติการพัฒนาชุมชนไปสู่ชุมชนเข้มแข็ง อันนำไปสู่การการนำความรู้ทางวิชาการจากมูลนิธิฯ ไปสู่การพัฒนาพื้นที่ได้อย่างสอดคล้องกับบริบทเชิงวัฒนธรรม สังคม และลักษณะทางเศรษฐกิจ

คำสำคัญ: มูลนิธิโครงการหลวง; การจัดการความรู้; ประสิทธิผล