การประกอบอาชีพนวดไทยของผู้พิการทางการเห็น : ศึกษากรณีกฎกระทรวงการขึ้นทะเบียนเป็นผู้ให้บริการในสถานประกอบการเพื่อสุขภาพ พ.ศ. 2560

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการประกอบอาชีพนวดไทยของผู้พิการทางการเห็นในการขึ้นทะเบียนเป็นผู้ให้บริการในสถานประกอบการเพื่อสุขภาพ โดยศึกษาวิเคราะห์บทบัญญัติแห่งพระราชบัญญัติสถานประกอบการเพื่อสุขภาพ พ.ศ. 2559  และกฎกระทรวงการขึ้นทะเบียนเป็นผู้ให้บริการในสถานประกอบการเพื่อสุขภาพ พ.ศ. 2560 เนื่องจากพระราชบัญญัติสถานประกอบการเพื่อสุขภาพ พ.ศ. 2559 กำหนดให้การดำเนินกิจการสถานประกอบการเพื่อสุขภาพเป็นไปอย่างมีมาตรฐาน เพื่อเป็นการส่งเสริมสุขภาพของประชาชนและคุ้มครองผู้บริโภค โดยผู้ที่ประสงค์จะปฏิบัติหน้าที่เป็นผู้ให้บริการในสถานประกอบการเพื่อสุขภาพ จะต้องยื่นคำขอขึ้นทะเบียนเป็นผู้ให้บริการตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขที่กำหนดในกฎกระทรวงการขึ้นทะเบียนเป็นผู้ให้บริการในสถานประกอบการเพื่อสุขภาพ พ.ศ. 2560 ซึ่งมีผลบังคับกับประชาชนเป็นการทั่วไป ไม่ใช้บังคับแก่กรณีใดหรือบุคคลใดเป็นการเฉพาะ ดังนั้น ผู้พิการทางสายตาที่ประสงค์จะปฏิบัติหน้าที่เป็นผู้ให้บริการในสถานประกอบการเพื่อสุขภาพ จึงต้องปฏิบัติตามข้อกำหนดเกี่ยวกับหลักเกณฑ์ วิธีการ ขั้นตอน รวมทั้งระยะเวลาในการดำเนินการตามกฎกระทรวงดังกล่าวเช่นเดียวกับคนสายตาปกติ จากการศึกษาวิเคราะห์ พบว่า มีสภาพปัญหาและอุปสรรคหลายประการ ได้แก่ ปัญหาผลกระทบจากกฎหมายที่ส่งผลต่อการประกอบอาชีพนวดไทย ปัญหาสถานที่ในการยื่นคำขอขึ้นทะเบียนเป็นผู้ให้บริการในสถานประกอบการเพื่อสุขภาพ และปัญหาการเข้าถึงข้อมูลข่าวสารในการแจ้งผลการดำเนินการของเจ้าหน้าที่หรือหน่วยงานของรัฐ ซึ่งผู้เขียนได้เสนอแนวทางการแก้ไขปัญหาดังกล่าวไว้เพื่อให้การบริการของเจ้าหน้าที่หรือหน่วยงานของรัฐเหมาะสมและสอดคล้องกับสภาพการณ์ของสังคมในปัจจุบัน อันจะเป็นการอำนวยความสะดวกและลดภาระให้แก่ผู้พิการทางสายตาในการขึ้นทะเบียนเป็นผู้ให้บริการในสถานประกอบการเพื่อสุขภาพให้มีความเหมาะสมยิ่งขึ้นต่อไป