THE AESTHETIC OF OLD BUILDINGS IN SAVANNAKHET PROVINCE, LAO PEOPLE'S DEMOCRATIC REPUBLIC: TOWARD THE CREATION OF CONTEMPORARY PAINTINGS
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This creative research, titled “The Aesthetic Values of Historic Buildings in Savannakhet, Lao People’s Democratic Republic, Towards the Creation of Contemporary Paintings”, aims to 1) investigate the aesthetic values of historic buildings in Savannakhet and 2) produce a series of contemporary paintings inspired by these aesthetics. The study involved 25 participants, including 10 experts, 10 practitioners, and 5 stakeholders. Data were collected through documentary research and fieldwork, including surveys, observations, and interviews. Analysis was conducted using historical perspectives, adaptive reuse concepts, and commodification theory. The creative process applied aesthetic theory and semiotic approaches, presenting findings through descriptive-analytical narratives supplemented with visual documentation. The study identified five dimensions of aesthetic value in historic buildings: 1) French colonial architectural styles, 2) adaptive reuse reflecting past–present coexistence, 3) materials and surfaces showing traces of time, 4) atmospheres conveying contemporary culture, and 5) narratives linking past and present. The creative process comprised content, semi-abstract form, and oil-on-canvas technique, with neon lighting symbolizing modernity and textured surfaces conveying temporal traces. The artworks reflect adaptive conservation concepts and reinterpret dynamic aesthetic values, bridging history, culture, and contemporary society. The study also proposes a framework for contemporary paintings integrating cultural landscapes, exemplifying the harmonious coexistence of old and new within a contemporary social context.
Article Details
References
กองคำ วันเทือ. (2565, 26 มกราคม). สัมภาษณ์. โรงเรียนวิจิตรศิลป์ชั้นกลาง, แขวงสะหวันนะเขต, สปป. ลาว. (อ้างอิงในข้อความ)
ชัชพล ทรงสุนทรวงศ์. (2562). การสร้างและการปรับเปลี่ยนวัฒนธรรมสู่การเป็นสินค้าทางการท่องเที่ยวของชาวมอญ เกาะเกร็ด จังหวัดนนทบุรี. วารสารวิจัยและพัฒนา มจธ., 42(3), 155–168.
ณัฏฐนันท์ ภูเบศพินธคุปต. (2561). สัทวิทยาชาติพันธุ์เพื่อความสัมพันธ์ตามแนวชายแดนไทย–ลาวและไทย–กัมพูชา. วารสารคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ, 2(1), 78–98.
ปกรณ์ พัฒนานุโรจน์ & สุธน คงศักดิ์ตระกูล. (2563). ลักษณะทางสถาปัตยกรรมของตึกแถวในพื้นที่ย่านเมืองเก่าท่าแขก แขวงคำม่วน สปป. ลาว. วารสารสิ่งแวดล้อมสรรค์สร้างวินิจฉัย, 19(2), 23–41.
ประจวบ จันทร์หมื่น. (2562). ระบบโลจิสติกส์เพื่อการท่องเที่ยวเชื่อมโยงตามลำน้ำโขงไทย–ลาว: กรณีศึกษา พื้นที่เขตเศรษฐกิจพิเศษมุกดาหาร–สะหวัน–เซโน และนครพนม–ท่าแขก. วารสารด้านการบริหารรัฐกิจและการเมือง, 8(1), 45–63.
เรืองศักดิ์ ปัดถาวะโร. (2562). ตำราการวาดภาพทิวทัศน์ด้วยเทคนิคสีน้ำมัน [E-book]. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
วะนิลา ออนประดิษ. (2560). ผลกระทบของการนำรูปแบบการบริหารแบบเศรษฐกิจพิเศษที่มีต่อชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนแขวงสะหวันนะเขต สปป. ลาว. วารสารการบริหารท้องถิ่น, 10(2), 44–69.
สถานกงสุลใหญ่ ณ แขวงสะหวันนะเขต. (2565). ข้อมูลทั่วไปแขวงสะหวันนะเขต สปป. ลาว. สืบค้นเมื่อ 7 เมษายน 2567, จาก https://savannakhet.thaiembassy.org/th/content/106026.
สถานเอกอัครราชทูตไทย ณ เวียงจันทน์. (2566). แผนที่แขวงสะหวันนะเขต สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว [Map]. สืบค้นเมื่อ 10 กันยายน 2566, จาก https://savannakhet.thaiembassy.org/th/content/106026
สัญญา ชีวะประเสริฐ. (2555). ความทรงจำของเมืองสองฝั่งแม่น้ำโขง: มุกดาหาร และสะหวันนะเขต. วารสารประวัติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 49–60.
อานัน จันทสอน. (2565, 27 มกราคม). สัมภาษณ์. พนักงานร้านกาแฟพาสุกคาเฟ, แขวงสะหวันนะเขต, สปป. ลาว.
อรรถพล ศิริเวชพันธุ์. (2566). อัตลักษณ์และการตลาดการท่องเที่ยวแบบจุดหมายปลายทางเดียว เชื่อมโยงไทย–ลาว: กรณีศึกษาพื้นที่เขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ มุกดาหาร–สะหวันนะเขต–เซโน และนครพนม–ท่าแขก. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 19(2), 162–194.
Arasse, D. (2001). Anselm Kiefer. New York, NY: Harry N. Abrams.
Avrami, E., Macdonald, S., Mason, R., & Myers, D. (Eds.). (2019). Values in heritage management: Emerging approaches and research directions. Getty Conservation Institute.
Bullen, P. A., & Love, P. E. D. (2011). Adaptive reuse of heritage buildings: Sustaining an icon or eyesore. Structural Survey, 29(5), 411–421.
Candy, L., & Edmonds, E. A. (2018). Practice-based research in the creative arts: Foundations and futures from the front line. Leonardo, 51(1), 63–69.
Clement Greenberg. (2000). Homemade esthetics: Observations on art and taste. Oxford, UK: Oxford University Press.
Dubuffet, J. (1966). Asphyxiating culture and other writings. London, UK: The Arts Council of Great Britain.
Riegl, A. (1982). The modern cult of monuments: Its character and origin. Oppositions, 25, 20–51.
Schön, D. A. (1983). The reflective practitioner: How professionals think in action. Basic Books.
Sullivan, G. (2010). Art practice as research: Inquiry in the visual arts (2nd ed.). SAGE.
