การพัฒนารูปแบบการบริหารงานทรัพยากรบุคคล มุ่งสู่ความเป็นหุ้นส่วนทางกลยุทธ์ ขององค์การไม่แสวงหาผลกำไร

Main Article Content

ปริญญา หรุ่นโพธิ์ Parinya Roonpho
ธีระวัฒน์ จันทึก Teerawat Chantuk
พิทักษ์ ศิริวงศ์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) เพื่อพัฒนาองค์ประกอบทางกลยุทธ์การระบบบริหารงานทรัพยากรบุคคล 2) เพื่อพัฒนารูปแบบการบริหารงานทรัพยากรบุคคลมุ่งสู่ความเป็นหุ้นส่วนทางกลยุทธ์ขององค์การไม่แสวงหาผลกำไร ผู้วิจัยได้กำหนดวิธีการศึกษาโดยการประยุกต์ใช้เทคนิคการสังเคราะห์วรรณกรรมแบบเครือข่าย (Pajek) เพื่อวิเคราะห์เครือข่ายความเชื่อมโยงและความสัมพันธ์ทางสังคม การวิจัยแบบอนาคต (Ethnographic Delphi Futures Research: EDFR) รอบที่ 1 และ รอบที่ 2 มีผู้ทรงคุณวุฒิที่เชี่ยวชาญด้านการจัดการทรัพยากรมนุษย์จำนวน 17 คนเป็นผู้ให้ข้อมูลหลัก และการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม (Participatory Action Research : PAR) และใช้หลักค่าสัมประสิทธิ์แคปปาของโคเฮน (Cohen’s Kappa) เพื่อวัดความความสอดคล้อง (Consistency) ผลการวิจัยพบว่า องค์ประกอบรูปแบบการบริหารงานทรัพยากรบุคคลมุ่งสู่ความเป็นหุ้นส่วนทางกลยุทธ์ขององค์การไม่แสวงหาผลกำไร ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบหลัก คือ 1) การเป็นหุ้นส่วนทางกลยุทธ์ 2) การเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลง 3) การเป็นผู้เชี่ยวชาญงานบริหาร และ 4) การเป็นผู้ชนะใจพนักงาน

Article Details

How to Cite
Parinya Roonpho ป. ห., Teerawat Chantuk ธ. จ., & ศิริวงศ์ พ. (2018). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานทรัพยากรบุคคล มุ่งสู่ความเป็นหุ้นส่วนทางกลยุทธ์ ขององค์การไม่แสวงหาผลกำไร. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 11(3), 296–311. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/journaldtc/article/view/118679
บท
บทความวิชาการ

References

จรูญศักดิ์ ฉวีศักดิ์ (2557). “ฝ่ายทรัพยากรบุคคล: คู่คิดธุรกิจ”: 100 ข้อคิดบริหารคน จาก 100 ยอดนักบริหารไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันทรัพยากรมนุษย์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จิระจิตต์ บุนนาค (2544). “สถานภาพของการศึกษาการบริหารทรัพยากรมนุษย์ในปัจจุบัน” วารสารบริหารธุรกิจ. 91: 45-53, กรกฏาคม-กันยายน.
ชัยภัทร เกษมณี (2549). กลยุทธ์การบริหารองค์กรไมแสวงหากําไรเพื่อการพัฒนาเด็กและเยาวชน: กรณีศึกษา มูลนิธิศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็ก. วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. สถาบันพระปกเกล้า
เนตร์พัณณา ยาวิราช (2552). ภาวะผู้นำ และผู้นำเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพมหานคร. ทริปเพิ้ล กรุ๊ป.
ประเวศน์ มหารัตน์สกุล (2554). การจัดการทรัพยากรมนุษย์มุ่งสู่อนาคต. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: พิมพ์ตะวัน
ปริญญา หรุ่นโพธิ์ และ ธีระวัฒน์ จันทึก (2559). บทบาทและคุณลักษณะของ HR มุ่งสู่การเป็นหุ้นส่วนทาง
กลยุทธ์. Journal of Dusit Thani, Iss 1., January – June.
พิภพ อุดร และ วิทยา ด่านธำรงกุล (2557). 100 ข้อคิดบริหารคน จาก 100 ยอดนักบริหารไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันทรัพยากรมนุษย์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
รัตน์ชนก จันยัง (2556). ประสิทธิภาพในการทำงานของพนักงานและปัจจัยที่มีผลต่อการเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานของพนักงานในองค์กรไม่แสวงผลกำไร. วิทยานิพนธ์. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี
พิมลพรรณ เชื้อบางแก้ว (2551). การบริหารทรัพยากรมนุษย์. พิมพ์ครั้งที่ 8.กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
Andreasen, A.R. and Kotler, P. (2003), Strategic Marketing for Non‐profit Organizations, 6th ed., New Jersey, Prentice‐Hall, Upper Saddle River.
Bas, A. (2012). Strategic HR Management : Strategy Facilitation Process by HR. Procedia-Social and Behavior Sciences 58: 313-321
Borzaga, C. and Santuari, A. (2000), "The innovative trends in the non‐profit sector in Europe: the emergence of social entrepreneurship”, acts at The Role of the Non‐profit Sector in Local Development: New Trends, Washington, DC, 11-12 September.
Caldwell, R. (2003). “The changing roles of personnel managers: old ambiguities, new uncertainties”, Journal of Management Studies, Vol.40 No.4, pp. 983-1004.
Conner, J. and Ulrich, D. (1996), “Human resource roles: creating value, not rhetoric”, Human Resource Planning, 19(3), 38-49.
Jeanette, L. (2009). “From administrative expert to strategic partner”, Employee Relation, 31(2), 182-196.
Joseph, C. S. and Gil. B. (2015). “How nonprofit organizations can ensure stability and sustainability through succession planning: make hr a strategic partner in the process”. Strategic Review, 14: 6
Lohmann, R.A. (2007). Charity, Philanthropy, Public service, or Enterprise: What are the big questions of Non-profit Management today?. Public Administration Review. 67 (3), 437-444.
Peter Goodge, (2006),"How to influence decisions as an HR business partner", Strategic HR Review, 5(2), 5 - 5
Ulrich, D. Brockbank, W. Yeung, A.K. and Lake, D.G. (1995). “Human Resource Competencies: an empirical assessment”, Human Resource Management, 34(4), 473-495.
Ulrich, D. (1998). Delivering Results. A New Mandate for Human Resource Professionals, Harvard Business School Press, Boston.
Ulrich, D. (1997). Human resource champions: the next agenda for adding value and delivering result, Business Week. Harvard Business School Press, Boston.
Ulrich, D. and Brockbank, W. (2005). The HR Value Proposition, Harvard Business School Press, Boston.
Ulrich D., Jon Younger, Wayne Brockbank, Mike Ulrich, (2012) "HR talent and the new HR competencies", Strategic HR Review, 11(4), 217 - 222