การประเมินหลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทววิทยาจริยธรรม ปรับปรุง พ.ศ. 2562 คณะศาสนศาสตร์ วิทยาลัยแสงธรรม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาหลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทววิทยาจริยธรรม ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2562 ของ คณะศาสนศาสตร์ วิทยาลัยแสงธรรม ครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อ 1) ประเมินบริบท ปัจจัยนำเข้า กระบวนการ และผลผลิต ของหลักสูตร และ 2) ศึกษาความต้องการจำเป็นในการปรับปรุงหลักสูตรตามความคิดเห็นของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย กลุ่มผู้ให้ข้อมูลที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) ผู้บริหาร 2 คน 2) อาจารย์ 10 คน 3) นักศึกษา 16 คน 4) มหาบัณฑิตผู้สำเร็จการศึกษา 17 คน และ 5) ผู้ใช้บัณฑิต จำนวน 6 คน รวมทั้งสิ้น 51 คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วแบบสอบถามความคิดเห็น และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการศึกษาพบว่า 1) หลักสูตรในภาพรวมมีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุดและมีข้อมูลกระจายน้อยมาก ( = 4.57, S.D. = 0.514) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ทุกด้านอยู่ในระดับมากที่สุด ยกเว้นด้านผลผลิตอยู่ในระดับมาก และ 2) กลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสียเห็นว่า มีความต้องการจำเป็นในการปรับปรุงหลักสูตรทุกด้าน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ วิทยาลัยแสงธรรม ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของวิทยาลัยแสงธรรม ห้ามนำข้อความทั้งหมดไปตีพิมพ์ซ้ำ ยกเว้นได้รับอนุญาตจากวิทยาลัยแสงธรรม
- เนื้อหาและข้อคิดเห็นใดๆ ที่ตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ วิทยาลัยแสงธรรม ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กองยกระดับคุณภาพการจัดการศึกษาระดับอุดมศึกษา. (2566, 13 กุมภาพันธ์). คู่มือการตรวจสอบหลักสูตรการศึกษาและการตรวจสอบการดำเนินการจัดการศึกษาเพื่อการรับรองมาตรฐานการอุดมศึกษา. ฝ่ายวิชาการ สำนักงานอธิการบดี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย. https://academic.rmutsv.ac.th/?p=995
คณะกรรมการมาตรฐานการอุดมศึกษา (กมอ.). (2565, 22 กรกฎาคม). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง เกณฑ์มาตรฐานหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา พ.ศ. 2565. https://www.ops.go.th/th/ches-downloads/edu-standard/item/6943-2022-07-22
ธีรศักดิ์ อุ่นอารมย์เลิศ, ไชยยศ ไพวิทยศิริธรรม, ลุยง วีระนาวิน และ ทิพย์วรรณ สุขใจรุ่งวัฒนา. (2559). การประเมินหลักสูตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal Silpakorn University ฉบับภาษาไทย มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 9(3), 489-506. https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/article/view/73333
มาเรียม นิลพันธุ์. (2555). การประเมินหลักสูตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการนิเทศ. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, 4(22), 25-40. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/suedureasearchjournal/article/view/28267
สภาพระสังฆราชคาทอลิกประเทศไทย. (2553). แผนอภิบาลคริสตศักราช 2010-2015 ของพระศาสนจักรคาทอลิกในประเทศไทย. โรงพิมพ์อัสสัมชัญ.
Best, John W. (1997). Research in Education (2 nd ed.). Prentice Hall Inc.
Cronbach, Lee J. (1984). Essentials of psychological Testing (4 th ed.). Harper & Row Publishers.
Stufflebeam, Daniel L. (2003). Evaluation Model. Jossey-Bass.
Stufflebeam, D.L. (2003). The CIPP Model for Evaluation. In Kellaghan, T., Stufflebeam, D.L. (eds.), International Handbook of Educational Evaluation. (pp. 31-62). Springer, Dordrecht. https://doi.org/10.1007/978-94-010-0309-4_4
