Rule by Law in Context of Thai Legal History
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Most Thai legal scholars have conducted Thai legal history studies with a traditional legal method, which is blinded to historical sensitivity in studying the past's fluid meaning. Most works of Thai lawyers usually focus on the relationship between legal institutions and monarchy. Consequently, the explanation of Thai legal history has been dominated by the hyper legal-royalism historiography concept, causing many forms of legal impunity in Thai society. Moreover, the law has become the primary power-seeking instrument of unauthorized authorities, so-called “the Rule by Law.”
The speech --- The Privileged Rule of Law and Royal Legalism, given by Thongchai Winichakul, is an essential Thai legal history discourse. He applied the historical approach to explain the foundation legal problem in Thai legal study and asking a simple question if the Thai modern legal system is a Rule of Law or Rule by Law. Thongchai Winichakul proposed that Thai society has manipulated and was under unauthorized rule by law for an exceptionally long period due to the Thai cultural and historical conditions and contexts during the Thai legal reform and judicial reform. In his view, the Thai modern legal system mixes the defective legal positivism and naturalism. However, he lacks an explanation of the substance of individualism and the lawyers' refining process. This unclear explanation makes his proposal only depict about the legal system, but not the interactions between Thai lawyers and the dysfunction and paradoxical of the legal system. In other words, the Thai lawyers realize the existence of the Privileged Rule of Law and Royal Legalism. However, they deny that fact but propagate and fantasize about the conventional concept of the rule of law to themselves and Thai society instead.
Article Details
-
Any opinions expressed in the CMU Journal of Law and Social Sciences are solely those of the authors and do not necessarily reflect the views of the editorial board.
-
The editorial board of the CMU Journal of Law and Social Sciences does not claim copyright. However, proper citation of the source is required.
References
Hirsch, Philip. “Forest, Forest Reserve, And Forest Land in Thailand.” The Geographical Journal 156, no.2 (1990).
Jackson, Peter A.. “The Thai Regime of Image.” Sojourn: Journal of Social Issues in Southeast Asia 19, no. 2 (October 2004): 181-218.
Lohmann, Larry. “Land, Power and Forest Colonization in Thailand.” Global Ecology and Biogeology 3, no. 4/6 (1993).
Loos, Tamara. Subject Siam: Family, Law, and Colonial Modernity in Thailand. Chiang Mai: Silkworm, 2006.
Peleggi, Maurizio. Lord of Thing: The Fashioning of Siamese Monarchy’s Modern Image. Honolulu: University of Hawaii Press, 2002.
Rotennerg, Mooly Anne. “Changing the Subject: Rights, Revolution, and Capitalist Discourse,” in Zizek and Law. De Sutter, Laurent (eds.). Abingdon: Routledge. 2015.
Said, Edward. Orientalism. London: Penguin, 2003.
Sattayanurak, Attachak. “Property Regime in Rural Northern Thailand.” PhD Diss., Nagoya University, 2004.
MGR Online. “เปิดตัวตน ปัญจพล เสน่ห์สังคม เจ้าของวาทะ ผมเป็นผู้พิพากษาของพระเจ้าอยู่หัว.”ผู้จัดการออนไลน์, 7 สิงหาคม 2558. สืบค้นเมื่อวันที่ 9 สิงหาคม 2563ม https://mgronline.com/onlinesection/detail/9580000089171.
กฤษณ์พชร โสมณวัตร. “การประกอบสร้างอำนาจตุลาการในสังคมไทยสมัยใหม่.” ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาประวัติศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2562.
กองบรรณาธิการ. “ปาฐกถาฉบับเต็ม ‘นิติรัฐอภิสิทธิ์และราชนิติธรรม’ โดย ธงชัย วินิจจะกูล.” เวย์แม๊กกาซีน, 9 มีนาคม 2563. สืบค้นเมื่อวันทื่ 1 ตุลาคม 2563 https://waymagazine.org/thongchai-winichakul-rule-by-law/
จรัญ โฆษณานันท์. นิติปรัชญา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 2552.
จรัญ โฆษณานันท์. ปรัชญากฎหมายไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 2545.
ช.ช้างเท้าหน้า. “เสื้อครุยตุลาการ.”วารสารยุติธรรม 13, ฉ.2 (2541).
ณัฎฐพงษ์ สกุลเลี่ยว. “สามัญชนฝ่ายเหนือกับการก่อตัวของรัฐสมัยใหม่สยาม พ.ศ. 2400-2450.” ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาประวัติศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2561.
นครินทร์ เมฆไตรรัตน์. 2553. การปฏิวัติสยาม พ.ศ. 2475. กรุงเทพฯ: ฟ้าเดียวกัน, 2553.
นิธิ เอียวศรีวงศ์. 2555. ปากไก่และใบเรือ: รวมความเรียงว่าด้วยวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ต้นรัตนโกสินทร์. นนทบุรี: ฟ้าเดียวกัน, 2555.
นิธิ เอียวศรีวงศ์. กรุงแตก, พระเจ้าตากฯ และประวัติศาสตร์ไทย ว่าด้วยประวัติศาสตร์และประวัติศาสตร์นิพนธ์. กรุงเทพฯ: มติชน, 2543.
บีบีซีไทย. “คณากร เพียรชนะ: 10 ข้อความในแถลงการณ์ 25 หน้า ที่สะเทือนระบบตุลาการไทย.” บีบีซีไทย, 5 ตุลาคม 2562. สืบค้นเมื่อวันที่ 8 สิงหาคม 2563. https://www.bbc.com/thai/thailand-49943661
ปรีดี เกษมทรัพย์. นิติปรัชญา. กรุงเทพฯ: คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2553.
ปิยบุตร แสงกนกกุล. ศาลรัฐประหาร: ตุลาการ ระบอบเผด็จการ และนิติรัฐประหาร. นนทบุรี: ฟ้าเดียวกัน, 2560.
ภิญญพันธ์ พจนะลาวัณย์. “สภาวะการกกลายเป็นมณฑลพายัพ: ประวัติศาสตร์ของอำนาจ-ความรู้ และการผลิตพื้นที่โดยสยาม (พ.ศ. 2416-2475).” ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาประวัติศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2562.
วรเจตน์ ภาคีรัตน์. “หลักนิติรัฐและหลักนิติธรรม.” จุลนิติ 9, ฉ.1 (2555).
วรเจตน์ ภาคีรัตน์. ประวัติศาสตร์ความคิดนิติปรัชญา. กรุงเทพฯ: อ่าน, 2561.
วิษณุ เครืองาม. ข้ามสมุทร. กรุงเทพฯ: มติชน, 2558.
วิษณุ เครืองาม. ชีวิตของประเทศ. กรุงเทพฯ: มติชน, 2561.
แสวง บุญเฉลิมวิภาส. ประวัติศาสตร์กฎหมายไทย. กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2547.
สายชล สัตยานุรักษ์. ประวัติศาสตร์รัฐไทยและสังคมไทย: ครอบครัว ชุมชน ชีวิตสามัญชน ความทรงจำ และอัตลักษณ์ทางชาติพันธ์. เชียงใหม่: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2558.
สิงห์ สุวรรณกิจ. “ฌาคส์ ลากอง: ไม่มีสิ่งใดที่เรียกได้ว่าเป็นมาตรฐานความ “ปกติ” ของสังคม ว่าด้วยโครงสร้างการเป็นประสาท (neurosis), วิปริต (perversion), วิกลจริต (psychosis).” Res Residua, 3 สิงหาคม 2561. สืบค้นเมื่อวันทื่ 8 สิงหาคม 2563 https://resresidua.wordpress.com/2018/08/03/lacan-neurosis-perversion-psychosis/
อเนก วงศ์สวัสดิ์กุล, บรรณาธิการ. นิติรัฐ นิติธรรม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2553
