การศึกษาแนวทางการดำเนินงานกิจกรรมนักเรียน นักศึกษา ด้านการส่งเสริมการอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา ภาคเหนือ
คำสำคัญ:
แนวทางการดำเนินงานกิจกรรมนักเรียนนักศึกษา, การส่งเสริมการอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาแนวทางการดำเนินงานกิจกรรมนักเรียน นักศึกษา ด้านการส่งเสริมการอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา ภาคเหนือ กลุ่มผู้ให้ข้อมูล คือ ผู้ทรงคุณวุฒิทางการศึกษา ด้านการบริหารการศึกษา การบริหารสถานศึกษา และการบริหารกิจกรรมนักเรียน นักศึกษา จำนวน 9 คน เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง การวิเคราะห์ข้อมูล คือ การวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า แนวทางการดำเนินงานกิจกรรมนักเรียน นักศึกษาฯ ด้านการส่งเสริมการอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม มี 4 ขั้นตอน ดังนี้ 1) สถานศึกษาต้องเปิดโอกาสให้บุคคลภายนอกเข้ามามีส่วนร่วมคิดวางแผนจัดทำนโยบาย การจัดประชุมรับฟังความคิดเห็นการประชาสัมพันธ์ และให้นักเรียนมีส่วนร่วมในการคิดวางแผนจัดตั้งชมรมอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในสถานศึกษา 2) สถานศึกษาต้องแบ่งหน้าที่ความรับผิดชอบให้บุคลากรทุกฝายร่วมกันประสานงานกับหน่วยงานส่วนท้องถิ่น และมีเวทีเปิดโอกาสให้นักเรียนร่วมมือกันแสดงศักยภาพในการนำเสนอผลงานเชิงประจักษ์ สนับสนุนงบประมาณวัสดุอุปกรณ์ต่างๆ การจัดกิจกรรมอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม 3) สถานศึกษาต้องจัดกิจกรรมปลูกฝังจิตสำนึกด้านการอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม พร้อมกับการสนับสนุนทรัพยากรด้านต่างๆ ทั้งด้านบุคคล การจัดการ วัสดุ งบประมาณ เพื่อเป็นส่วนช่วยในการแก้ไขปัญหาในกระบวนการทำกิจกรรมด้านการอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่างมีประสิทธิภาพ 4) สถานศึกษาต้องให้บุคลากรทุกฝ่ายมีส่วนร่วมกันวางแผนจัดทำเกณฑ์การประเมินการจัดกิจกรรมด้านการอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในสถานศึกษา โดยให้ตัวแทนนักเรียนองค์การนักวิชาชีพในอนาคตแห่งประเทศไทย ในสถานศึกษาเข้ามามีส่วนร่วมในทุกขั้นตอน
เอกสารอ้างอิง
โฉมฉาย กาศโอสถ. (2556). รูปแบบการบริหารกิจการนักเรียนแบบมีส่วนร่วมในสถานศึกษาระดับประถมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนเรศวร, พิษณุโลก.
ชนะจิต คำแผง และนงลักษณ์ ใจฉลาด. (2559). การพัฒนาตัวบ่งชี้และการศึกษาสภาพการดำเนินงานกิจกรรมนักเรียนนักศึกษาตามระเบียบองค์การนักวิชาชีพในอนาคตแห่งประเทศไทยในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาภาคเหนือ. Journal of Community Development Research (Humanities and Social Sciences), 9(2), 202-217.
พันธนภัทร วานิช. (2549). การมีส่วนร่วมของนักศึกษาในการจัดการสิ่งแวดล้อมภายในสถานศึกษา : กรณีศึกษาชมรมอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม วิทยาเทคนิคเลย. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, เลย.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และคณะ. (2558). ศาสตร์การคิด รวมบทความเรื่องการคิดและการสอนคิด. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ศิริรักษ์ นาคพงศ์. (2547). รูปแบบการบริหารกิจการนักเรียนการศึกษาขั้นพื้นฐานช่วงชั้นที่ 1-2 ในสถานศึกษานครสวรรค์ เขต 1. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์, นครสวรรค์.
สำนักงานคณะกรรมการบริหารองค์การนักวิชาชีพในอนาคตแห่งประเทศไทย ระดับชาติ. (2557). ระเบียบสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาว่าด้วยองค์การนักวิชาชีพในอนาคตแห่งประเทศไทย พ.ศ. 2557 และ แนวปฏิบัติขององค์การนักวิชาชีพในอนาคตแห่งประเทศไทย พ.ศ. 2557. สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา, กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2548). การประชุมทางวิชาการองค์การวิชาชีพในอนาคตแห่งประเทศไทย ครั้งที่ 45 ประจำปีการศึกษา 2548. เชียงใหม่.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2540). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 8 (พ.ศ. 2540-2544). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สำนักนายกรัฐมนตรี.
สง่า พุ่มพวง. (2548). สภาพการบริหารงานกิจการนักเรียนในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่เชียงราย เขต 3. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, เชียงราย.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2543). (รายงานการวิจัย) การวิจัยและพัฒนาระบบการประเมินผลภายในของสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: วี.ที.ซี : คอมมิวนิเคชั่น.
Good, C. V. (1973). Dictionary of Education. (3rd ed.) New York: McGraw-Hill Book Company.
Wilson, J. (1999). Risk reviews and using risk management strategy. In Clinical risk modification: Aroute to clinic Governance ? Oxford : Butterwort Heinemann.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
