ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการมูเตลูของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ ที่วัดพะโคะ จังหวัดสงขลา

ผู้แต่ง

  • อาทิตย์ยา อริญญาญ์วัฒน์ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ จังหวัดสงขลา 90110
  • กานดา จันทร์แย้ม คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ จังหวัดสงขลา 90110

DOI:

https://doi.org/10.14456/psruhss.2025.40

คำสำคัญ:

ปัจจัยที่มีอิทธิพล , พฤติกรรมการมูเตลู , นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ , วัดพะโคะ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการมูเตลูของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่วัดพะโคะ จังหวัดสงขลา และศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการมูเตลูของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ กลุ่มตัวอย่างคือ นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่เดินทางมาวัดพะโคะ การวิจัยเป็นแบบเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างได้มาจากการสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ จำนวน 400 คน และทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ

ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีอายุระหว่าง 40–49 ปี มีการศึกษาระดับปริญญาตรี ประกอบอาชีพพนักงานประจำ และส่วนใหญ่มาจากประเทศมาเลเซีย พฤติกรรมการมูเตลูของนักท่องเที่ยวโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง โดยกิจกรรมที่ได้รับความนิยมสูงสุดคือการทำบุญ ขณะที่การบูชาวัตถุมงคลได้รับความนิยมน้อยลง ความเชื่อด้านโชคลาภและความมั่นคงทางการเงินเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลสูงสุดต่อพฤติกรรมการมูเตลู รองลงมาคือแรงจูงใจด้านความสบายใจและความสำเร็จ ในขณะที่การรับข้อมูลผ่านหนังสือและครอบครัวมีอิทธิพลน้อยที่สุด
ผลการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณพบว่า ตัวแปรอิสระทั้งหมดสามารถร่วมกันพยากรณ์พฤติกรรมการมูเตลูของนักท่องเที่ยวได้ร้อยละ 46.1 (R² = 0.461) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยตัวแปรที่มีอิทธิพลเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญ ได้แก่ การได้รับข้อมูลผ่านหนังสือ ด้านการเงินและโชคลาภ ความสำเร็จ หรือความสมหวัง และความรู้สึกปลอดภัย ขณะที่ตัวแปรที่มีอิทธิพลเชิงลบ ได้แก่ ระดับการศึกษา ด้านสุขภาพ ด้านการงาน และการได้รับการยอมรับจากสังคม ผลการวิจัยสะท้อนให้เห็นว่านักท่องเที่ยวกลุ่มนี้ใช้พิธีกรรมมูเตลูเป็นกลไกในการจัดการกับความไม่แน่นอนทางเศรษฐกิจและจิตใจ โดยเฉพาะในภาวะที่โลกมีความผันผวนสูง

เอกสารอ้างอิง

จิราภรณ์ ภัทราภานุภัทร. (2528). สถานภาพการศึกษาเรื่องคติความเชื่อของไทย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธันยนันท์ กิตติพูนเกียรติ และนฤมล สีรุ้ง. (2554). พฤติกรรมและปัจจัยที่ส่งผลต่อการบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของนักศึกษากลุ่มชายรักชาย มหาวิทยาลัยศิลปากร (ปริญญานิพนธ์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

พระสุธีรัตนบัณฑิต, พระใบฎีกาสัญญา อภิวณฺโณ และผุสดี จิระวัฒนกิจ. (2559). ยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวทางพระพุทธศาสนาและวัฒนธรรมของไทยและอาเซียน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ลัดดาวัลย์ เพชรโรจน์ และอัจฉรา ชำนิประศาสน์. (2545). ระเบียบวิธีการวิจัย. กรุงเทพฯ: ม.ป.พ.

วุฒิชัย เสนีย์วงศ์ ณ อยุธยา. (2550). การสร้างแบบสอบถามเพื่อการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 5). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศิริพร เจนวิทยาอมรเวช. (2554). พฤติกรรมการเช่าบูชาความเชื่อและความศรัทธาในพระเครื่องและวัตถุมงคลของเภสัชกร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สมโภชน์ เอี่ยมสุภาษิต. (2526). การปรับพฤติกรรม. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.

สำนักงานประชาสัมพันธ์จังหวัดสงขลา. (2566). สถิตินักท่องเที่ยวต่างชาติในจังหวัดสงขลา ปี 2566. สงขลา: สำนักงานประชาสัมพันธ์.

สุดาวรรณ ขันธมิตร. (2538). พฤติกรรมการบริโภคอาหารของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติในภาคกลาง (รายงานผลงานวิจัย). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุภาวดี กังวานวาณิชย์. (2557). ศึกษาวิเคราะห์เรื่อง ทัศนคติและพฤติกรรมของผู้บริโภคกับความเชื่อในเรื่องเครื่องรางของขลังในเขตกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.

อธิป จันทร์สุริยะ. (2564). มูเตลู: ความเชื่อกับการท่องเที่ยว. วารสารทีทัศน์วัฒนธรรม สํานักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา, 20(1), 220-240.

Cochran, W. (1953). Sampling techniques. John Wiley & Sons.

Innnews. (2564). มูเตลู มาจากไหน แปลว่าอะไร. สืบค้น จาก https://www.innnews.co.th/horoscope/news_40779/

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

23-12-2025

รูปแบบการอ้างอิง

อริญญาญ์วัฒน์ อ. ., & จันทร์แย้ม ก. . (2025). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการมูเตลูของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ ที่วัดพะโคะ จังหวัดสงขลา. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 19(2), 599–611. https://doi.org/10.14456/psruhss.2025.40

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย