ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการมูเตลูของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ ที่วัดพะโคะ จังหวัดสงขลา
DOI:
https://doi.org/10.14456/psruhss.2025.40คำสำคัญ:
ปัจจัยที่มีอิทธิพล , พฤติกรรมการมูเตลู , นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ , วัดพะโคะบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการมูเตลูของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่วัดพะโคะ จังหวัดสงขลา และศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการมูเตลูของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ กลุ่มตัวอย่างคือ นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่เดินทางมาวัดพะโคะ การวิจัยเป็นแบบเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างได้มาจากการสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ จำนวน 400 คน และทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ
ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีอายุระหว่าง 40–49 ปี มีการศึกษาระดับปริญญาตรี ประกอบอาชีพพนักงานประจำ และส่วนใหญ่มาจากประเทศมาเลเซีย พฤติกรรมการมูเตลูของนักท่องเที่ยวโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง โดยกิจกรรมที่ได้รับความนิยมสูงสุดคือการทำบุญ ขณะที่การบูชาวัตถุมงคลได้รับความนิยมน้อยลง ความเชื่อด้านโชคลาภและความมั่นคงทางการเงินเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลสูงสุดต่อพฤติกรรมการมูเตลู รองลงมาคือแรงจูงใจด้านความสบายใจและความสำเร็จ ในขณะที่การรับข้อมูลผ่านหนังสือและครอบครัวมีอิทธิพลน้อยที่สุด
ผลการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณพบว่า ตัวแปรอิสระทั้งหมดสามารถร่วมกันพยากรณ์พฤติกรรมการมูเตลูของนักท่องเที่ยวได้ร้อยละ 46.1 (R² = 0.461) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยตัวแปรที่มีอิทธิพลเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญ ได้แก่ การได้รับข้อมูลผ่านหนังสือ ด้านการเงินและโชคลาภ ความสำเร็จ หรือความสมหวัง และความรู้สึกปลอดภัย ขณะที่ตัวแปรที่มีอิทธิพลเชิงลบ ได้แก่ ระดับการศึกษา ด้านสุขภาพ ด้านการงาน และการได้รับการยอมรับจากสังคม ผลการวิจัยสะท้อนให้เห็นว่านักท่องเที่ยวกลุ่มนี้ใช้พิธีกรรมมูเตลูเป็นกลไกในการจัดการกับความไม่แน่นอนทางเศรษฐกิจและจิตใจ โดยเฉพาะในภาวะที่โลกมีความผันผวนสูง
เอกสารอ้างอิง
จิราภรณ์ ภัทราภานุภัทร. (2528). สถานภาพการศึกษาเรื่องคติความเชื่อของไทย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธันยนันท์ กิตติพูนเกียรติ และนฤมล สีรุ้ง. (2554). พฤติกรรมและปัจจัยที่ส่งผลต่อการบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของนักศึกษากลุ่มชายรักชาย มหาวิทยาลัยศิลปากร (ปริญญานิพนธ์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พระสุธีรัตนบัณฑิต, พระใบฎีกาสัญญา อภิวณฺโณ และผุสดี จิระวัฒนกิจ. (2559). ยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวทางพระพุทธศาสนาและวัฒนธรรมของไทยและอาเซียน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ลัดดาวัลย์ เพชรโรจน์ และอัจฉรา ชำนิประศาสน์. (2545). ระเบียบวิธีการวิจัย. กรุงเทพฯ: ม.ป.พ.
วุฒิชัย เสนีย์วงศ์ ณ อยุธยา. (2550). การสร้างแบบสอบถามเพื่อการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 5). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิริพร เจนวิทยาอมรเวช. (2554). พฤติกรรมการเช่าบูชาความเชื่อและความศรัทธาในพระเครื่องและวัตถุมงคลของเภสัชกร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สมโภชน์ เอี่ยมสุภาษิต. (2526). การปรับพฤติกรรม. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
สำนักงานประชาสัมพันธ์จังหวัดสงขลา. (2566). สถิตินักท่องเที่ยวต่างชาติในจังหวัดสงขลา ปี 2566. สงขลา: สำนักงานประชาสัมพันธ์.
สุดาวรรณ ขันธมิตร. (2538). พฤติกรรมการบริโภคอาหารของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติในภาคกลาง (รายงานผลงานวิจัย). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุภาวดี กังวานวาณิชย์. (2557). ศึกษาวิเคราะห์เรื่อง ทัศนคติและพฤติกรรมของผู้บริโภคกับความเชื่อในเรื่องเครื่องรางของขลังในเขตกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.
อธิป จันทร์สุริยะ. (2564). มูเตลู: ความเชื่อกับการท่องเที่ยว. วารสารทีทัศน์วัฒนธรรม สํานักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา, 20(1), 220-240.
Cochran, W. (1953). Sampling techniques. John Wiley & Sons.
Innnews. (2564). มูเตลู มาจากไหน แปลว่าอะไร. สืบค้น จาก https://www.innnews.co.th/horoscope/news_40779/
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม


